Władysław Grabski , by uzyskać konieczny kapitał, zaciągnął pożyczki zagraniczne:
z Włoch (Bank Commerciale Italiana) pod zastaw monopolu tytoniowego
z USA (Bank Villon Read and Col)- pod zabezpieczeniem obligacji.
ze Szwecji (koncern Ivara Kreugera) za wydzierżawienie monopolu zapałczanego.
Łączna suma pożyczek wynosiła 71,5 mln dlarów.
Aby uniezależnić się od pożyczek zagranicznych, rozpisano tzw. Akcję subskrypcyjną- społeczeństwo wykupiło prawie wszystkie akcje. Skarb państwa zatrzymał symboliczny 1%.
W. Grabski dążył do zachowania pełnej niezależności politycznej i gospodarczej naszego kraju. Dlatego zdecydował się starać o niskie kredyty w stosunkowo małych bankach i krajach, nawet na ciężkich warunkach finansowych, aby tylko wyeliminować w ten sposób warunki polityczne. Wprawdzie Polska mogła wówczas uzyskać poważne pożyczki od Anglii oraz od Komitetu Finansowego Ligi Narodów, lecz były one związane z uzależnieniem politycznym i gospodarczym naszego kraju od kredytodawców. Oznaczałoby to zastosowanie względem Polski obcej kontroli finansowej. Premier konsekwentnie odrzucał możliwość zaciągnięcia tego rodzaju pożyczek.