Udzielanie pomocy oparzonym chemicznie
Jak udzielić pierwszej pomocy osobie oparzonej żrącą substancją chemiczną? |
Trudno jest z całkowitą pewnością rozpoznać rodzaj oparzenia chemicznego tylko na podstawie jego wyglądu. Z tego względu postępowanie ratunkowe jest podobne bez względu na rodzaj oparzenia (czynnik chemiczny o odczynie kwaśnym lub zasadowym) Wszelkie oparzenia spowodowane działaniem żrących substancji chemicznych wymagają w postępowaniu z nimi zachowania dużej ostrożności.
Niektóre substancje żrące interreagują z wodą, dlatego substancję, która spowodowała oparzenie można neutralizować tylko wtedy, gdy w sposób pewny można ją zidentyfikować. |
Neutralizacja
Neutralizacja jest dopuszczalne w przypadku oparzenia:
ługiem roztworem rozcieńczonego kwasu,
kwasem roztworem rozcieńczonej zasady.
Neutralizować można tylko powierzchniowo (na skórze), ale nigdy w miejscu rany lub w okolicach twarzy. Następnie oparzenie należy spłukać wodą.
Pourazowe oparzenia śluzówek
Szczególnie niebezpieczne są przypadkowe oparzenia:
śluzówek jamy ustnej,
przełyku,
żołądka.
Wymagają one natychmiastowej profesjonalnej interwencji lekarskiej. Martwica tkanek i obrzęki upośledzają drożność dróg oddechowych i grożą uduszeniem.
Sprawiać to mogą opary żrącej substancji, np. kwasu solnego lub siarkowego.
U osoby poparzonej nie wolno wywoływać wymiotów, gdyż grozi to zachłyśnięciem lub pęknięciem przełyku i żołądka.
Nie wolno też neutralizować, gdyż może dojść do spienienia zawartości żołądka, wymiotów i zachłyśnięcia.
Można natomiast takie osobie podać do picia 1-2 szklanki ciepłej wody w celu rozcieńczenia substancji w jamie ustnej, przełyku i żołądku.
Miejsca obciążone zawodowym ryzykiem oparzenia
W miejscach, gdzie istnieje zawodowe ryzyko oparzenia stężonym kwasem lub ługiem, warto przygotować roztwory neutralizatora słabego kwasu i zasady.
W takich przypadkach najbardziej poręczne są 5-litrowe kanistry, z szerokim wlewem, gdyż można je unieść jedną ręką.
Należy również przygotować sprzęt oraz stanowisko do płukania oczu (najlepiej roztwór fizjologiczny soli kuchennej 0,9%).
Inne substancje chemiczne o szczególnych właściwościach wymagają szczególnych rozpuszczalników lub neutralizatorów (np. fenol zmywa się spirytusem).