test wyboru - powtórzenie materiału część I
1)Które z następujących zdań są ilustracją prawa popytu:
a. Ilość lodów sprzedawanych latem jest
zdecydowanie wyższa niż w miesiącach zimowych.
b. Wskutek majowych przymrozków tegoroczne ceny owoców są znacznie wyższe niż w
latach ubiegłych.
c. Gdy ceny owoców wzrosły, wiele rodzin ograniczyło ich konsumpcję. +
d. W okresie silnej konkurencji cenowej między sprzedawcami owoców na targowisku
osiedlowym, mieszkańcy osiedla zwiększyli zakupy owoców. d
2)Wzrost podaży na rynku dobra X (ceteris paribus ), spowoduje:
a. uruchomienie prawa podaży na tym rynku,
b. uruchomienie prawa popytu na tym rynku, +
c. uruchomienie prawa podaży na rynku dobra substytucyjnego,
d. uruchomienie prawa popytu na rynku dobra substytucyjnego, +
e. uruchomienie prawa podaży na rynku dobra komplementarnego,
f. uruchomienie prawa popytu na rynku dobra komplementarnego. +
3)Cena minimalna (próg cenowy) oznacza:
a. cenę wyższą od ceny równowagi rynkowej, +
b. cenę niższą od ceny równowagi rynkowej,
c. cenę przyczyniającą się do powstania na rynku niedoboru,
d. cenę przyczyniającą się do powstania nadmiaru rynkowego, +
e. cenę chroniącą producentów, +
f. cenę chroniącą konsumentów.
4)Które z poniższych zdań są nieprawdziwe:
a. Producenci cielęciny szacują, że 5%
wzrost ceny może spowodować 10% spadek popytu na cielęcinę.
b. Producenci wołowiny szacują, że 5% wzrost ceny cielęciny może spowodować 10%
wzrost popytu na wołowinę. +
c. Niedobór na rynku nieruchomości komercyjnych spowodowany tym, że popyt jest
większy od ich podaży, przyczyni się do wzrostu ceny tych nieruchomości.
d. Można spodziewać się, że w efekcie zwiększonego zainteresowania zagranicznych
producentów biopaliw rzepakiem uprawianym w Polsce, na rynku rzepaku, zgodnie z
prawem popytu, wzrośnie jego cena. +
5)Jeżeli popyt jest nieelastyczny, to:
a. cena dobra spada, a przychód sprzedawców
rośnie,
b. cena dobra spada i przychód sprzedawców maleje, +
c. cena dobra rośnie, a przychód sprzedawców maleje,
d. cena dobra rośnie i przychód sprzedawców rośnie, +
e. przychód sprzedawców jest stały mimo zmiany ceny.
6)Współczynnik elastyczności cenowej popytu na dobro X wynosi EDP = -2. Które z
poniższych zdań może wskazywać na popyt opisany tym współczynnikiem:
a. Szacuje się, że 4% wzrost ceny dobra X spowoduje wzrost
przychodu całkowitego producentów dobra o 8%.
b. Szacuje się, że 8% spadek ceny dobra X spowoduje spadek wielkości popytu tego
dobra o 4%.
c. W sezonie letnim, gdy cena dobra X obniżyła się o 3%, wielkość popytu tego
dobra wzrosła o 6%. +
d. W sezonie letnim, gdy cena dobra X wzrosła o 2%, nie zanotowano zmian w
wydatku całkowitym konsumentów.
7)Jeżeli cena dobra Y wzrosła o 20%, a współczynnik elastyczności mieszanej dla
dóbr X i Y wynosi EDC = -1,5, to:
a. ilość nabywanych jednostek dobra X
spadnie o 30%, +
b. popyt na dobro X spadnie o 30%,
c. wielkość popytu dobra X spadnie o 30%, +
d. spadnie popyt na dobro Y,
e. ilustracją zmian na rynku dobra X będzie przesunięcie krzywej popytu w prawo,
f. ilustracją zmian na rynku dobra X będzie przesunięcie krzywej popytu w lewo, +
g. ilustracją zmian na rynku dobra Y będzie przesunięcie krzywej popytu w lewo,
h. ilustracją zmian na rynku dobra Y będzie przesunięcie po krzywej popytu w
górę.
8)Jeżeli podaż dobra jest elastyczna i rząd wprowadzi cenę minimalną, to:
a. spadnie wielkość podaży,
b. spadnie wielkość popytu, +
c. wzrośnie wielkość podaży, +
d. wzrośnie wielkość popytu,
e. popyt na dobro nie zmieni się. +
f. podaż dobra wzrośnie,
g. popyt na dobro wzrośnie,
h. popyt na dobro spadnie,
i. podaż dobra spadnie,
j. podaż dobra nie zmieni się. +
9)Konsument zwiększa ilość dobra X spożywanego w jednostce czasu, aż do
osiągnięcia stanu nasycenia tym dobrem. W miarę wzrostu konsumpcji dobra X:
a. użyteczność całkowita dobra X pozostaje na tym samym
poziomie, a użyteczność krańcowa stopniowo maleje,
b. użyteczność całkowita i krańcowa pozostają na tym samym poziomie,
c. użyteczność całkowita może się obniżać, a wtedy rośnie użyteczność krańcowa,
d. użyteczność całkowita i krańcowa maleje,
e. użyteczność całkowita wzrasta, a użyteczność krańcowa stopniowo maleje, +
f. użyteczność całkowita maleje, a użyteczność krańcowa jest ujemna.
10)Krańcowa stopa substytucji dobra Y dobrem X oznacza:
a. ilość dobra Y zastępowaną dobrem X przez
danego konsumenta,
b. ilość dobra Y zastępowaną jednostką dobra X przy utrzymaniu stałego poziomu
zadowolenia konsumenta, +
c. ilość dobra X niezbędną dla zastąpienia jednostki dobra Y, przy utrzymaniu
stałego poziomu zadowolenia konsumenta,
d. miarę nachylenia krzywej obojętności. +
11)Które z następujących czynników powodują przesunięcie lub zmianę nachylenia
linii budżetowej (ceteris paribus):
a. zmiana preferencji konsumenta,
b. zmiana dochodu konsumenta, +
c. zmiana w przychodach budżetu państwa,
d. spadek ceny dobra odłożonego na osi odciętych, +
e. wzrost ceny dobra odłożonego na osi rzędnych, +
f. przejście z jednej krzywej obojętności na drugą, niżej położoną,
g. wprowadzenie zasiłku w ramach prowadzonego przez rząd programu pomocy
socjalnej, +
h. zmiana stawki płac. +
12)Kombinacje „A” i „B” dwóch dóbr X i Y leżą na tej samej linii budżetowej, ale na
dwóch różnych wypukłych krzywych obojętności. Linia budżetowa przecina jedną
krzywą obojętności w punkcie „A” i jest styczna do drugiej krzywej obojętności w
punkcie „B”. W sytuacji wyjściowej konsument realizuje kombinację z punktu „A”.
W opisanym przypadku konsument powinien:
a. realizować dotychczasową kombinację dóbr, bo wydaje cały
swój dochód, a więc postępuje racjonalnie,
b. zmienić kombinację dóbr z „A” na „B”, a zaoszczędzone w ten sposób pieniądze
przeznaczyć na trzecie dobro,
c. realizować dotychczasową kombinację dóbr, bo kombinacja „B”, która być może
okazałaby się lepsza, leży na innej, niedostępnej dla niego krzywej obojętności,
d. realizować dotychczasową kombinację dóbr, bo nie zmieniły się jego
preferencje,
e. zmienić kombinację dóbr z „A” na „B”, bo pomimo tego, że nie zmieniły się
jego preferencje, to zmieni się na korzyść zadowolenie z konsumpcji. +
13)Prawo malejącej produktywności krańcowej działa od momentu, gdy:
a. produkt krańcowy osiąga swój maksymalny
poziom i zatrudnienie czynnika zmiennego rośnie, +
b. tempo wzrostu produktu całkowitego jest mniejsze niż tempo wzrostu
zatrudnienia czynnika zmiennego, +
c. wyznaczony zostanie punkt przegięcia funkcji produktu całkowitego i
zatrudnienie czynnika zmiennego rośnie, +
d. produkt całkowity maleje w miarę wzrostu skali zaangażowania czynnika
zmiennego.
14)Jeżeli produkt całkowity wzrasta bardziej niż proporcjonalnie w stosunku do
wzrostu skali zaangażowania czynnika zmiennego, to:
a. produkt przeciętny jest maksymalny,
b. produkt przeciętny jest większy od produktu krańcowego,
c. produkt krańcowy jest maksymalny,
d. produkt krańcowy jest większy od produktu przeciętnego, +
e. funkcja produktu całkowitego jest wypukła. +
15)Koszt krańcowy można zdefiniować jako:
a. dodatkowy koszt zatrudnienia kolejnej jednostki czynnika
zmiennego, +
b. dodatkowy koszt wyprodukowania następnej jednostki produktu,
c. dodatkowy koszt zmiany nakładu czynnika stałego,
d. koszt wytworzenia danej jednostki produkcji w najdrożej produkującym
zakładzie,
e. skrajny (najwyższy lub najniższy) koszt zmienny uzyskania danej wielkości
produkcji.
16)Produkt przeciętny czynnika zmiennego najpierw rośnie, potem maleje. W wyniku
tego:
a. koszt krańcowy najpierw rośnie, potem maleje, +
b. przeciętny koszt zmienny najpierw obniża się, potem rośnie, +
c. koszt zmienny najpierw rośnie w tempie coraz szybszym, później w tempie coraz
wolniejszym,
d. przeciętny koszt stały obniża się wraz ze wzrostem wielkości produkcji. +
17)Jeżeli dla danego poziomu zatrudnienia czynnika produkcji, produkt przeciętny
piętnastej jednostki pracy osiąga maksimum, produkt krańcowy wynosi MPL = 5
jednostek wyrobu gotowego, a cena rynkowa jednostki pracy wynosi PL = 50j.p., to
przeciętny koszt zmienny dla realizowanej wielkości produkcji:
a. wynosi 10j.p. i jest równy kosztowi krańcowemu, +
b. musi być mniejszy od kosztu krańcowego,
c. wynosi 0,1j.p. i jest równy kosztowi krańcowemu,
d. musi być większy od kosztu krańcowego.
18)Zmiana kosztu stałego spowoduje zmianę:
a. kosztu całkowitego, +
b. kosztu zmiennego,
c. przeciętnego kosztu całkowitego, +
d. przeciętnego kosztu zmiennego,
e. przeciętnego kosztu stałego, +
f. kosztu krańcowego. +
19)Jeżeli na rynku doskonale konkurencyjnym producent produkuje na skalę mniejszą
niż wynikałoby to z punktu równowagi, to dla danej wielkości produkcji:
a. przychód krańcowy ze sprzedaży jest
większy od przychodu przeciętnego,
b. przychód krańcowy ze sprzedaży jest większy od kosztu krańcowego, +
c. przychód przeciętny ze sprzedaży jest większy od kosztu krańcowego, +
d. koszt krańcowy jest większy od przychodu krańcowego,
e. koszt krańcowy jest większy od ceny dobra,
f. koszt krańcowy jest mniejszy od ceny dobra. +
20)Konkurent doskonały, którego celem jest maksymalizacja zysku nie powinien
oferować wielkości produkcji, dla której:
a. rynkowy popyt na dobro jest
nieelastyczny,
b. ma stratę księgową,
c. ma stratę ekonomiczną, +
d. przychód krańcowy ze sprzedaży nie równa się kosztowi krańcowemu,
e. przychód krańcowy ze sprzedaży równa się kosztowi krańcowemu, ale koszt stały
produkcji jest mniejszy od straty ekonomicznej, +
f. przychód krańcowy równa się kosztowi krańcowemu, a przychód całkowity ze
sprzedaży pokrywa tylko część kosztu zmiennego produkcji, +
g. przychód całkowity w punkcie równowagi jest mniejszy od kosztu stałego. +
21)W krótkim okresie producent w równowadze powinien zawiesić produkcję, gdy:
a. przychód całkowity ze sprzedaży jest
mniejszy od kosztu całkowitego produkcji,
b. przychód całkowity ze sprzedaży jest mniejszy od kosztu zmiennego produkcji, +
c. przychód całkowity ze sprzedaży jest mniejszy od kosztu stałego produkcji, +
d. strata ekonomiczna jest większa od kosztu stałego produkcji, +
e. strata ekonomiczna jest mniejsza od kosztu zmiennego produkcji,
f. strata ekonomiczna jest mniejsza od kosztu całkowitego produkcji,
g. cena dobra kształtuje się poniżej przeciętnego kosztu zmiennego, +
h. cena dobra kształtuje się poniżej przeciętnego kosztu całkowitego.
22)Jeżeli producent produkuje na skalę większą, niż wymaga tego maksymalizacja
zysku, to redukcja skali produkcji spowoduje:
a. spadek przychodu całkowitego ze sprzedaży i kosztu
całkowitego produkcji w tych samych proporcjach,
b. spadek przychodu całkowitego ze sprzedaży, ale nie kosztu całkowitego
produkcji,
c. spadek przychodu całkowitego ze sprzedaży większy niż spadek kosztu
całkowitego produkcji,
d. spadek przychodu całkowitego ze sprzedaży mniejszy niż spadek kosztu
całkowitego produkcji, +
e. spadek przychodu całkowitego ze sprzedaży, ale wzrost kosztu całkowitego
produkcji.
23)Tabela przedstawia koszt całkowity producenta sprzedającego produkt na rynku
doskonale konkurencyjnym. Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe:
a. dla wielkości produkcji X = 4jednostki,
przeciętny koszt stały wynosi AFC = 6,25j.p. i rośnie w miarę wzrostu produkcji,
b. koszt krańcowy osiąga swoją najmniejszą wartość, gdy produkcja rośnie z X = 2
do X = 3 jednostki,
c. funkcja podaży producenta wyznaczona jest dla wielkości produkcji X ≥ 3,
d. maksymalna wysokość straty, z którą producent może produkować w krótkim
okresie jest równa kosztowi zmiennemu i wynosi 25j.p.,
e. producent w punkcie równowagi realizowałby zysk normalny dla ceny
kształtującej się na poziomie P = 14,25j.p.,
f. wielkość produkcji producenta w punkcie zamknięcia wynosi X = 2 jednostki
dobra,
g. produkt krańcowy osiąga maksymalny poziom dla wielkości produkcji X = 2,5,
h. dla ceny dobra P > 8j.p. producent realizuje dodatni wynik ekonomiczny,
i. producent minimalizujący stratę bezwarunkowo będzie kontynuował produkcję dla
cen z przedziału 8j.p. < P < 14, 25j.p