Moduł_7_Behawioralne wskaźniki poziomu dobrostanu 2 - krótkie pytania

1. Dlaczego powinniśmy znać behawioralne wskaźniki normy u zwierząt, z którymi mamy do czynienia?

• Aby móc rozpoznać odstępstwa od normy, które mogą być sygnałem, że poziom dobrostanu zwierzęcia jest niski i/lub że jest ono chore;

• aby zauważyć oznaki wysokiego poziomu dobrostanu (a nie tylko cierpienia);

• aby umieć rozpoznać, czy ludzie traktują zwierzę dobrze, czy źle.

2. Jakie czynniki mogą mieć wpływ na zakres zachowań realizowanych przez grupę zwierząt znajdujących się w „normalnym” stanie?

• Gatunek (na przykład pies znacznie różni się od kury);

• rasa;

• wiek (np. młode zwierzęta są bardziej aktywne, chętniej się bawią i więcej śpią)

• przebywanie w środowisku zamkniętym - zachowanie ograniczone do możliwości realizacji w obrębie np. kojca;

• wielkość grupy i interakcja w grupie (np. obecność dominującego samca i młodych samców);

• pora (np okres godowy, okres wylotów).

3. Co może nam powiedzieć zachowanie zwierzęcia o jego wcześniejszych kontaktach z ludźmi?

• Jeżeli nie miało wcześniejszych kontaktów z ludźmi lub jest dzikie, najprawdopodobniej będzie się bało. Może reagować agresją przy próbie osaczenia;

• jeżeli jego wcześniejsze kontakty z ludźmi były pozytywne, zwierzę najprawdopodobniej będzie przyjaźnie nastawione, ciekawe i po jakimś czasie samo podejdzie do stojącego człowieka;

• jeżeli jego wcześniejsze kontakty z ludźmi były negatywne, zwierzę może być lękliwe i niespokojne lub agresywne.

4. Dlaczego młode zwierzęta się bawią?

• Aby rozwijać umiejętności, których będą potrzebowały w starszym wieku - np. młode koty uczą się polować, przyczajając się na innych członków grupy lub na ogon matki;

• aby rozwijać i wzmacniać mięśnie (niezbędne do walki, polowania etc.);

• jest to oznaka dobrego samopoczucia;

• aby wzmacniać więzi z innymi członkami stada/grupy.

5. Jakie wskaźniki sygnalizują normalne zachowanie?

• Czujność;

• ciekawość;

• realizacja szeregu różnych zachowań;

• interakcja z członkami grupy/stada;

• interakcja z ludźmi;

• zabawa.

6. Podaj wskaźniki niskiego poziomu dobrostanu.

• Ograniczony zakres zachowań;

• dyszenie lub pocenie się;

• kulenie się lub drżenie;

• depresja;

• anormalny poziom lęku lub agresji wobec ludzi;

• stereotypie lub inne anormalne zachowania.

7. Jakie czynniki ograniczają zakres zachowań?

• Ograniczona przestrzeń w systemach chowu intensywnego lub w chowie laboratoryjnym;

• krótka uwięź;

• schorzenia takie jak kulawizna;

• osłabienie;

• otyłość.

8. W jaki sposób można rozpoznać przyczynę dyszenia lub pocenia się zwierząt w stadzie/grupie?

Reakcje te powoduje przegrzanie, nadmierne stłoczenie, gorączka lub lęk.

Aby rozpoznać przyczynę należy:

• zmierzyć temperaturę otoczenia i sprawdzić wentylację;

• zmierzyć wielkość obsady (wielkość dostępnej zwierzętom przestrzeni podzielić przez liczbę przebywających na niej osobników);

• sprawdzić, czy zwierzęta, u których występują powyższe objawy, nie mają gorączki (należy zmierzyć im temperaturę);

• przeprowadzić dokładne badanie kliniczne, aby postawić diagnozę (dyszenie występuje na przykład w niektórych chorobach układu oddechowego i chorobach serca) lub odnaleźć przyczynę bólu;

• zbadać możliwe powody lęku.

9. Podaj oznaki depresji.

• Opuszczone uszy;

• spuszczona głowa;

• przygarbiona sylwetka podczas stania lub bezsilne leżenie;

• apatia, brak zainteresowania otoczeniem;

• odsunięcie się od innych zwierząt w stadzie;

• brak zainteresowania jedzeniem.

10. Jakie czynniki mają wpływ na interakcję zwierząt w grupie/stadzie?

• Gatunek;

• rasa;

• wielkość grupy/stada - zwierzęta są w stanie tworzyć stabilne relacje z innymi osobnikami w niewielkich grupach, natomiast w stadach bardzo dużych już nie;

• obecność samców zarodowych lub dominujących dorosłych samic (lub ich brak);

• rozpiętość wieku zwierząt.