SCENARIUSZ ZAJĘĆ WG METODY GIMNASTYKI TWÓRCZEJ RUDOLFA LABANA

CELE:

• rozwijanie inwencji twórczej,

• wyczucie własnego ciała, przestrzeni, ciężaru i czasu,

• rozwijanie płynności ruchów.

POMOCE:

• budzik,

• kaseta z muzyką.

PRZEBIEG ZAJĘĆ

Wyczucie własnego ciała

1. Zabawa „Pobudka” - dzieci pokazują, jak wygląda ich ranne budzenie się i co robią po przebudzeniu - budzik włączamy w momencie rozpoczęcia ćwiczenia.

2. Zabawa „Człowiek wąż” - dzieci wyobrażają sobie, że są aktorami w cyrku i są człowiekiem wężem. Muszą pokazać, co taki człowiek potrafi zrobić ze swoim ciałem.

3. Zabawa „Bal” - Dzieci wyobrażają sobie, że są na wielkim balu, tańczą tak, jak podpowiada im muzyka - popularne melodie: walc, tango.

Wyczucie ciężaru i czasu

1. Zabawa „Jesienna szaruga”. Pada deszcz. Dzieci idą pod parasolem. Nagle zrywa się potworny wiatr. Szarpie dziećmi, próbuje porwać im parasole - muzyka dostosowana do treści zadania.

2. Zabawa „Zbieramy kamienie”. W sali tak na niby porozrzucane są małe i wielkie kamienie. Dzieci próbują je uporządkować i złożyć w jednym, wyznaczonym przez nauczycielkę miejscu.

3. Zabawa „Trening ciężarowca”. Dzieci są sportowcami - ciężarowcami na treningu. Podnoszą sztangę. Za każdym razem jest ona cięższa i nie zawsze udaje się im ją podnieść do góry.

Wyczucie przestrzeni

1. Zabawa „Roboty”. Dzieci są robotami, które nie mogą zmienić kierunku poruszania się. Roboty idą tak, jak pokazuje im nauczycielka.

2. Zabawa „Ciuciubabka”. Dzieci wyobrażają sobie, że mają zawiązane oczy i są ciuciubabkami. Próbują łapać kolegów. Nauczycielka zwraca uwagę, by ćwiczenie wykonywać z otwartymi oczami.

3. Zabawa „Litery”. Dzieci idą tak, by napisać literę, której wzór pokazuje nauczycielka np. M, n, F, U, k, o, p.

Rozwijanie płynności ruchów

1. Zabawa „Taniec motyli”. Dzieci są motylami, które fruwają nad łąką pełną kwiatów. Zmęczone odpoczywają na kwiatach i zasypiają. Muzyka spokojna i pogodna 3 - 4 krotnie przerywana.

2. Zabawa „Szukamy drogi w lesie”. Dzieci wyjeżdżają na wycieczkę do lasu. Zgubiły się w gąszczu drzew i krzewów. Przedzierają się przez ten gąszcz tak, by się nie podrapać.

3. Zabawa „Dyrygenci”. Dzieci dyrygują wielką orkiestra symfoniczną. Wykorzystanie fragmentów „Cztery pory roku” Vivaldiego.

Adaptacja ruchów własnych do ruchów partnera lub grupy

1. Zabawa „Niegrzeczne dziecko na spacerze”. Dzieci dobierają się parami. Jedno z nich jest mama, a drugie niegrzecznym dzieckiem. Dzieci pokazują, jak wygląda spacer mamy z niegrzecznym dzieckiem. Konieczna zmiana ról.

2. Zabawa „Cień”. Dzieci pozostają w parach. Jedno z nich jest cieniem. Idziemy tak, jak człowiek i jego cień. Zmiana ról.

3. Zabawa „Stonoga”. Dzieci dobierają się po pięcioro - sześcioro. Ustawiają się jedno za drugim. Są stonogami, którym mylą się nogi. Idą i śpiewają: Idzie sobie stonoga, stonoga, stonoga. Idzie sobie stonoga, stonoga, bęc! Na bęc - zatrzymują się. Pierwsza noga stonogi (dziecko prowadzące rząd) przechodzi pod nogami pozostałych dzieci na koniec rzędu stając się ostatni ą nogą stonogi. Dbamy o to, by każde dziecko było pierwszą nogą stonogi.

4. Na zakończenie dzieci wybierają sobie zabawę, która najbardziej im się podobała i ją powtarzają.

5. Zakończenie zajęć - puszczenie iskierki.

---