WNIOSKI:
Ad. 1
Porównując czas cyklu zrywki zauważamy, iż czas ten zmienia się wraz z odległością prowadzonej zrywki. Jednak w zależności od zmian w czasie mc czyli mygłowania, załadunku i rozładunku oraz średniej prędkości jazdy z i bez ładunku czas cyklu zrywki ma różny przebieg. Najkorzystniejszym wariantem czyli takim, który pozwala na osiągnięcia jak najkrótszego czasu cyklu zrywki jest wariant 2 czyli ten, w którym czas tc wzrasta o 50%. Zauważamy, ze przy odległości zrywki 0 m. czas cyklu jest 2 razy krótszy niż w wariancie podstawowym wiąże się to z tym, że nie prowadzimy zrywki na odległość znaczenie maja jedynie czas formowanie zaczepiania i odczepiania ładunku wiec przy zmniejszeniu tej wartości o połowę powoduje skrócenie czasu cyklu zrywki też o połowę. Jednak po zwiększeniu odległości zrywki nie obserwujemy już tej zależności oczywiście dalej zrywka ze skróconym czasem tc jest korzystniejsza lecz już nie w takim stopniu.
Ad. 2
Wydajność zrywki w przedziale odległości <0-100m.> wykazuje silne tendencje spadkowe. Przy zrywce w wariancie zakładającym 50% skrócenie czasu tc spada z 105,30 [m3/ha] do 52[m3/ha]. We wszystkich wariantach tendencja ta jest widoczna. Najkorzystniejszym sposobem zwiększenia wydajności jest zmniejszenie czasu tc ponieważ w technologii prowadzenia zrywki czynności te zajmują najwięcej czasu i ich skrócenie powoduje zwiększenie wydajności zrywki. Jednak przy zrywce na większe odległości korzystniejszym wydaje się być zwiększenie średniej prędkości ciągnika jako że czas jazdy z i bez ładunku zaczyna dominować nad czasem tc . po przekroczeniu odległości zrywki ok. 100 m. wszystkie warianty zmian wartości parametrów zrywki dążą do podobnych wartości ok. 16,00 [m3/h].
Ad. 3
Czasochłonność zrywki związana jest z odległością prowadzonej zrywki ta zależność jest powszechnie znana lecz istnieją sposoby aby ta czasochłonność zmniejszyć a co za tym idzie koszty zrywki. Po przeprowadzeniu analizy różnych wariantów okazało się, iż najkorzystniejszym sposobem na zmniejszenie czasochłonności zrywki jest skrócenie czasów mygłowania, zaczepiania i odczepiania ładunku. Jednak sposób ten funkcjonuje poprawnie do odległości zrywki 100 m. natomiast przy zrywce na większe odległości lepszym sposobem jest zwiększenie wielkości jednorazowego ładunku Q. Zależy to od tego, ze przy zrywce na krótsze odległości głównymi pracami zrywkowymi są mygłowanie, załadunek i wyładunek więc zmiany tych wartości będą miały decydujący wpływ na czasochłonność. Średni czas przejazdu nie ma tutaj większego znaczenia chociaż też zmiany w prędkości przejazdu z i bez ładunku powodują zmiany w czasochłonności zrywki lecz już nie w takim stopniu co czas tc czy wielkość Q. Natomiast przy zrywce na większe odległości większe znaczenie ma zwiększenie wielkości jednorazowego ładunku Q. Wiąże się to z tym, iż przyrost średniej prędkości jest jednorazowy i mniejszy niż przyrost odległości dlatego tez najlepszym wyjściem jest zwiększenie wielkości ładunku.
Ad. 4
W wypadku kosztów zrywki zauważmy we wszystkich wypadkach, iż koszt zrywki rośnie wraz z odległością. Jednak do odległości zrywki ok. 250m. najlepszym sposobem zmniejszenia kosztów zrywki jest skrócenie czasu PC, po przekroczeniu wartości 250 m. korzystniejszym sposobem jest zwiększenie jednorazowo zrywanego ładunku. Przy zrywce na krótkie odległości czas załadunku, mygłowania i rozładunku mają decydujący wpływ ponieważ czas cyklu jest krótki i te poszczególne czasy sumują się co w efekcie 50% skrócenie tych czasów daje widoczne wyniki. Po przekroczeniu wartości 250m. czynnik ten traci na wartości czas cyklu się wydłuża i najwłaściwsza metodą jest zwiększenie jednorazowego ładunku gdyż tylko w ten sposób możemy przy długich trasach zrywkowych zmniejszyć koszt zrywki.