Monarchomachowie
Z ideologii kalwinizmu wywodzi się doktryna skrajnie anty królewska , monarchomastyczna .Rozpowszechniona we Francji przeniknęła do prawie wszystkich państw Europy Zach.Monrchomachizm kształtował się w klimacie prześladowań i wojen religijnych których gwałtowność w 2-giej połowie XVI w. znacznie wzrosła .Inne źródło to konflikty społeczne separatyzmy terytorialne oraz rozwój gospodarki towarowej hamowanej przez absolutyzm królów francuskich. Konflikty te spowodowały ideę oporu wobec złej władzy (a także złych doradców monarchów)
W doktrynie monarchomachów ścierały się rozmaite wątki i uzasadnienia. Wspólną tezą było prawo do obalenia tyranii oraz tyranobójstwa . Monarchomachowie to królobójcy.
Umiarkowany nurt reprezentował min. Francois Hotman który krytykował absolutyzm z pozycji dawnych praw ludu francuskiego. Gloryfikował on czasy Franków, gdy królestwo nie było dziedziczne, gdy lud rozstrzygał o rozmiarach władzy monarchy i mógł usuwać złych władców z tronu. Krytykował także współczesną arystokrację i postulował restaurację Sanów Generalnych. Inni przedstawiciele byli bardziej radykalni. Ich główną zasada była idea suwerenności ludu oparta na znaczeniu historycznym. Lud określił stanowisko władcy w drodze umowy, powołując do życia państwo, treścią tej umowy było przekazanie królowi tylko władzy delegowanej, najistotniejszą część tej władzy lud zatrzymał sobie. Monarch jest związany porozumieniem z ludem, kiedy go nie przestrzega może być usunięty z tronu a nawet pozbawiony życia. Złamanie kontraktu społecznego jest wystarczającą podstawą do czynnego oporu, przy czym rozstrzygnięcie o tym czy i w jakim stopniu została umowa naruszona należy tylko do ludu.
W ideologii monarchomachów są elementy indywidualizmu i troski by prawo oporu nie prowadziło do anarchii. Król jest niższy od ludu, który jest suwerenem i ma prawo kontroli króla, ale wyższy ponad jednostkę. Opór przeciwko władzy nie może być dziełem osoby prywatnej. Większość pisarzy stał na stanowisku, że prawo oporu ma dygnitarz, arystokrata jako reprezentant ludu, on też powinien kontrolować monarchę i bronić przed jego obliczem suwerennych praw ludu. Była to teza proarystokratyczna ale również można znaleźć treści demokratyczne w rozległych poglądach szkoły monarchomachów. To pogląd, że istnieją zasadnicze sprzeczności między prawami ludzi do wolności i równości a praktyką protyrańskiej monarchii. Ludzie zapomnieli o przyrodzonym sobie prawie do wolności i pozwolili się zwieść monarchii polityką filantropii oraz propagandą bez pokrycia .Stąd potrzeba nieustannego wpajania ideałów wolności i godności, a także systematycznej dyskryminacji każdego przejawu despotyzmu.
Siła argumentacji monarchomachów dskfalifikowała monarchię absolutną i sprawiała, że ideologia ich odgrywała dużą rolę w polityce antyabsolutystycznej. Przeniknęła do angielskiego parlamentu w okresie tarć ze Stuartami, do Niderlandów walczących z Habsburgami a także na teren Polski kończącej w XVII w. proces kompromitowania silnej władzy królewskiej w opinii szlacheckiego społeczeństwa.