Skręcanie - w wytrzymałości materiałów stan obciążenia materiału, w którym na materiał działa moment, nazwany momentem skręcającym, pochodzący od pary sił działających w płaszczyźnie przekroju poprzecznego materiału. Skręcanie występuje w prętach, którymi najczęściej są wały.

Skręcanie jest pokrewne ścinaniu, gdyż powoduje pojawienie się naprężeń tnących w przekrojach poprzecznych pręta. W przeciwieństwie jednak do ścinania, rozkład naprężeń tnących w przekroju pręta jest nierównomierny. Rozkład ten dla pręta o przekroju okrągłym (a także rury) pokazuje rysunek.

Stan naprężeń w przekroju poprzecznym skręcanego preta i rury

Maksymalne naprężenie tnące w przekroju poprzecznym wynosi:

Gdzie:

τ_max - maksymalne naprężenie tnące

M_s - moment skręcający

W_s - współczynnik wytrzymałości przekroju na skręcanie, którego wartość zależy od rozmiaru i kształtu przekroju pręta.

Zgodnie z hipoteza wytężeniową naprężenie musi spełniać warunek:

τ_max < k_s

Gdzie: k_s - wytrzymałość na skręcanie

Odkształcenie postaciowe przy skręcaniu objawia się kątem skręcenia pręta, który wzrasta wraz z odległością od punktu przyłożenia momentu skręcającego.

Gdzie:

φ - odkształcenie postaciowe (kąt skręcenia pręta)

M_s - moment skręcający

I_s - geometryczna charakterystyka przekroju skręcanego pręta, której wartość zależy od rozmiaru i kształtu przekroju pręta.

G - moduł Kirchhoffa

Iloczyn G * I_s zwany jest sztywnością na skręcanie.

---