ANALIZA EFEKTYWNOŚCI KOSZTÓW

Analiza efektywności kosztów jest najczęściej wykorzystywanym typem analizy farmakoekonomicznej. Uwzględnia się w niej zarówno koszty, jak i konsekwencje kliniczne analizowanego postępowania medycznego. Aby możliwe było porównanie różnych alternatywnych interwencji medycznych konieczne jest dokonywanie pomiarów efektywności poszczególnych procedur medycznych w tych samych jednostkach naturalnych. Jednostkami naturalnymi mogą być: zyskane lata życia, śmiertelność, chorobowość, częstość występowania działań niepożądanych itp. Termin jednostki naturalne oznacza, że konsekwencje postępowania są wyrażone bezpośrednio tak, jak je mierzono, bez przetwarzania (np. bez przeliczania na QALY tak jak w analizie użyteczności kosztów, CUA). Dzięki zastosowaniu tych samych jednostek naturalnych istnieje możliwość porównywania ze sobą bardzo różnych interwencji, przynoszących jednak wynik w postaci zmiany częstości obserwowanego punktu końcowego. Analiza efektywności kosztowej pozwala na porównanie kosztów różnych sposobów leczenia w przeliczeniu na jednostkę ich efektywności. Nie oznacza to, że preferowane jest leczenie najtańsze.

Aby postępowanie zyskało miano najbardziej opłacalnego, czyli spełniało warunek efektywności kosztowej, musi być:

• tańsze, ale co najmniej tak samo efektywne jak postępowanie alternatywne lub

• droższe i bardziej efektywne w stopniu uzasadniającym wzrost kosztów lub

• tańsze i mniej efektywne, jeśli wyższe koszty postępowania alternatywnego nie są warte jego większej efektywności.

Analiza efektywności kosztowej jest szczególnie użyteczna, gdy:

• dokonuje się porównania opcjonalnych strategii medycznych służących do osiągnięcia tego samego celu.

• służy identyfikacji najlepszej interwencji dla danej populacji.

• służy identyfikacji strategii leczniczych, które nie są efektywne kosztowo (nie są opłacalne).

Etapy analizy efektywności kosztowej (CEA):

• zdefiniowanie problemu,

• określenie perspektywy analizy,

• identyfikacja opcjonalnych sposobów postępowania,

• stworzenie strategii wyszukiwania,

• odszukanie doniesień naukowych,

• określenie punktów końcowych badania klinicznego,

• ocena wiarygodności publikacji naukowych,

• analiza wyników badań klinicznych (meta-analiza),

• kategoryzacja kosztów dla opcjonalnych sposobów postępowania,

• dyskontowanie wyników,

• analiza wrażliwości,

• analiza wyników opłacalności

Bibliografia „Podstawy farmakoekonomiki” E.Orlewska,Poznań 2004