Ćw nr 2 - Scott cz. 1


J.Scott - Władza - s. 7-42.

  1. Wzorce władzy

Władza(najogólniej) - wywoływanie skutków, czyli to forma związku przyczynowego. Rozumienie jako władza kauzalna.

Władza społeczna - rodzaj związku przyczynowego, a jej skutki ujawniają się zarówno w obrębie stos społecznych jak i poprzez nie. Jest intencjonalnym użyciem przez podmiot sprawczy władzy kauzalnej w celu wywarcia wpływu na zachowanie innych uczestników w wiążących ich relacjach społ. zakłada możliwość pojawienia się oporu.

Władza (w najprostszej postaci) - stosunek społeczny między dwoma podmiotami sprawczymi, które można nazwać „zwierzchnikiem” i „podwładnym”. Zwierzchnik - nadrzędny podmiot sprawczy, posiada albo sprawuje władzę. Podwładny - podmiot zajmujący pozycję podrzędną, jest przedmiotem działania władzy. Stosunek władzy zakłada więc intencję wywołania określonego skutku albo chęć jego ujrzenia. Władza jest zamierzonym lub pożądanym skutkiem: skutkiem urzeczywistniającym pewien cel. Zwierzchnicy jak i podwładni są zasadniczo wolni jako podmioty sprawcze: przysługuje im pewien zakres autonomii w wyborze między możliwymi trybami postępowania, niezależnie od jego ograniczoności.--> rozpatrywanie władzy w relacji do możliwego oporu, jaki inni mogą stawiać. Do działania władzy dochodzi też gdy zwierzchnicy potrafią ograniczyć wybór, którego podwładni są zdolni dokonać.

Rozróżnienie : sprawowanie władzy a jej posiadanie.

Władza więc u swego źródła jest zdolności. Zwierzchnik może np. posiadać zdolność działania w pewien sposób, wcale go nie podejmując.

Nurt główny i nurt poboczny

Podstawowa koncepcja władzy rozwinęła się w 2 rozwidlających się kierunkach:

  1. Główny nurt (pouvoir) - zajmował się okazjonalnie sprawowaną władzą jednego podmiotu sprawczego nad drugim.

  2. Poboczny (puissance) - skupia się na władzy traktowanej jako zdolność do działania o charakterze dyspozycji - w centrum uwagi leży tu zatem przysługująca aktorom zdolność ułatwiania pewnych rzeczy.

Główny nurt:

2 wymiary: formalny aspekt podejmowania decyzji i ukryte, zakulisowe procesy stanowienia.

Nurt poboczny:

Podstawowe formy władzy społecznej

2 dopełniające się modalności władzy:

  1. Badania czerpiące z nurtu głównego - kładą nacisk na to, co można nazwać korekcyjnymi wpływami kauzalnymi.

Wpływ korekcyjny - działa przez wykorzystanie zasobów, które mogą posłużyć za sankcje karzące bądź nagradzające, mogą wiązać się z siłą fizyczną wykorzystaną w osobistym spotkaniu. Podtypy: siła i manipulacja.

Siła - zastosowanie negatywnych sankcji fiz w celu zapobieżenia działaniom podwładnych (broń, więzienie itp.)

Manipulacja - zastosowanie skacji pozytywnych i negatywnych (pieniądz, kredyty, zatrudnienie itd.). za przykład manipulacji: reklama, propaganda…

Za ich pomocą nakłania się do działania bądź zaniechania

  1. Z nurtu pobocznego - perswazyjny wpływ kauzalny.

Wpływ perswazyjny - dostarczenie i nakłanianie do akceptacji motywów działania w pewien określony sposób. Opierać się może na sile osobowości i jej atrakcyjności dla innych, ale zależy w głównej mierze od społecznie ustrukturyzowanych symboli odnoszących się do sfery poznania i wartości. Bourdieu: kapitał kulturowy, kapitał symboliczny.

Oba stanowią podstawowe postaci władzy społ.

Podczas gdy wpływ korekcyjny zależy od racjonalnych przewidywań, wpływ perswazyjny opiera się na argumentacji, prośbach i motywach, skłaniających podwładnych do tego by uwierzyli, że jeden sposób działania jest właściwszy od innego.

//Tu jest fragment co to jest siła, ale w tak banalny sposób napisany że nie będę tych oczywistości tu pisać, ok.? :D//

Perswazja działająca poprzez symbole poznawcze (idee i przedstawienia) - przybiera postać nadawania znaczeń. Działająca poprzez konstruowanie wartościujących zobowiązań wobec konkretnych idei - postać uprawomocnienia.

Siła, manipulacja, nadawanie znaczeń i uprawomocnienie - podstawowe formy władzy.

Wzorce władzy mogą tworzyć struktury panowania oraz przybierać formę przeciwdziałania wobec panowania.

Struktury panowania

Panowanie - tam gdzie władza jest ustrukturowana w postaci stabilnych i trwałych stos społ, które składają się na społ struktury w makroskali. To władza `skanalizowana', działająca przez instytucje w celu wytworzenia regularnych i trwałych wzorców postępowania.

Przywództwo w ramach struktur panowania realizuje się przez rozszerzenie podst form władzy.

Siła i manipulacja mogą zostać zorganizowane w bardziej złożone struktury:

Przymusu i zachęty: struktury panowania opierające się na konstelacji interesów, „panowanie alokacyjne” (Giddens) - są to str ograniczenia, w ramach których zwierzchnicy mogą wpływać na podwładnych bez użycia formalnych nakazów czy udzielania wskazówek.

Wpływ perswazyjny zorganizowany w postaci złożonych struktur kierowania i władzy eksperckiej. Weberowskie panowanie oparte na autorytecie. Struktury formacji dyskursywnej.

Przymus - zasadza się na groźbie użycia siły, i przekonanie jakie żywią podwładni, że on jest zdolny jej użyć. Musi się odwoływać do ciągłego stosowania rzeczywistej przemocy, przynajmniej tak długo jak podwładni wierzą w możliwość jej użycia. Podwładni muszą wierzyć w gotowość użycia stanowiącej groźbę siły. Rzeczywista zdolność jej stosowania nie musi dorównywać wysuwanym groźbom. Jeśli np. podwładni wierzą, że siła nie zostanie użyta lub nie w takiej skali, wówczas będą oni w większym stopniu skłonni przeciwstawić się władzy zwierzchnika.

Przymus - cechy pozytywne jak i negatywne. Można zarówno nakłonić podwładnego do zrobienia czegoś, jak i odwieść go od takiego działania.

Przywództwo sprawowane za pomocą zachęty wymaga manipulowania podmiotami sprawczymi za pośr nagród obiecywanych za podporządkowanie się.

Postacie panowania (nie wiem tylko czy je dobrze wyodrębniłam, więc słuchajcie u Ścigaja ;):

  1. Przymus

  2. Zachęta (omówione wyżej)

  3. Panowanie sprawowane jako kierowanie - opiera się na idei prawa do wydawania nakazów czy poleceń i dopowiadającemu mu obowiązkowi posłuszeństwa. Po str podwładnego: dobrowolne podporządkowanie się ze względu na uznanie prawomocności źródła kierowana. Władza jest prawomocna dlatego, że uznaje się ją za prawowitą, legalną. Prawomocność wypływa z uwewnętrznienia istotnych kulturowych znaczeń oraz identyfikacji z tymi, którzy uważani są za ich strażników. Kierowanie wymaga pewnego konsensu co do wartości pomiędzy zwierzchnikami i podwładnymi.

Relacja: kierowanie - wpływ korekcyjny (uwidoczniona przez J. Scotta). Dowodzi on, że stosunki panowania są w stanie zapewnić prawomocność za pomocą szczególnych „publicznych scenariuszy”, które zarazem uzasadniają i ukrywają rzeczywistość przymusu i zachęty, stanowiącą fundament politycznego przywództwa.

W warunkach kierowania publiczny scenariusz w systematyczny sposób ulega odkształceniu na korzyść interesów zwierzchnika, odzwierciedlając fakt włączenia podwładnego w dominujący dyskurs. Współistnienie kierowania z przymusem i zachętą uwidacznia się w istnieniu tego, co Scott nazywa „scenariuszami ukrytymi”, poprzez które podwładni prywatnie kwestionują lub rewidują to, co pojawia się w scenariuszu publicznym.

  1. Władza ekspercka - gdy symbole poznawcze ustrukturowane są w postaci uporządkowanych korpusów wiedzy, dzięki którym niektórzy uznawani są za ekspertów a inni zdają się na ich ponadprzeciętną wiedzę i umiejętności. Zaufanie do specjalistycznej wiedzy bądź umiejętności zwierzchnika. Stanowi postać wpływu perswazyjnego i zasadza się na istotnym zaufaniu do kompetencji tego, kto wydaje nakazy i odpowiadającym mu pogodzeniu się z własnym brakiem kompetencji.

Empiryczne badania nad władzą - panowanie:

Przeciwdziałanie

Władza zakłada OPÓR. indywidualne i zbiorowe formy. Wpólny sprzeciw lub rywalizacja próba wywarcia wpływu na posiadaną i sprawowaną suwerenną władzę. To raczej władza oddolna.

2 podstawowe formy:

Ruchy społ - to złożony sojusz grup uczestniczących we władzy z gr konkurującymi

Nacisk i protest - 2 zasadnicze postaci przeciwdziałania.

Protest - organizowany jako skureczne zbiorowe dzialanie poprzez konstruowanie autonomicznych tożsamości i form świadomośc, które w sposób otwarty podają w wątpliwość publiczne scenariusze. Protest wymaga stworzenia „przeciwhegemonii” (Gramsci) wobec dominujących dyskursów i ich scenariuszy

Nacisk - domaganie się wysłuchania życzeń bądź żądań przez panujących; uznana lub zinstytucjonalizowana postać przeciwdziałania wobec tych, którzy sprawują władzę kierowania. Pozbawieni są prawa kierowania innymi z uwzględnienie m ich poglądów czy preferencji bezpośrednio przełożonych na działanie. Mimo to używają oni wpływui perswazyjnego i różnorodnych form zachęty po to, by nakłonić do swych racji. To przeciwmobilizacja wobec istniejącej struktury panowania. Najskuteczniejszy wyraz w formie zbiorowego działania org i ruchów społ.

Władza międzyosobowa

Władza też w syt międzyosobowych, gdzie jednostki znacząco wpływają na siebie. To władza w stos rodziców do dzieci, relacjach z towarzyszami zabaw, przyjaciółmi itd.

Ale władza miedzyosobowa zostaje łatwiej i szybciej wchłonięta przez str panowania: ludzie spotykają się ze sobą w większym stopniu jako odcieleśnione konkretne jednostki zajmujące pozycje społ. niż jako konkretne osoby.

1



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Cw nr 1a z energetyki, SGSP, SGSP, cz.1, elektroenergetyka, energetyka, Energetyka
cw nr 14
Biofizyka kontrolka do cw nr 20
Zestaw ćw nr 10, zestawy ćwicze gimnastycznych, zestawy ćwiczeń gimnastycznych
sprawozdanie ćw nr 1(1)
Cw 5 Zdrowie Publiczne cz 1
Biofizyka instrukcja do cw nr 23
Biofizyka instrukcja do cw nr 0 Nieznany (2)
ćw nr 2 badanie lamp fluorescencyjnych (2)
Cw nr 15
Cw nr 4
Biofizyka instrukcja do cw nr 09
Cw NR 3 skalisz pom 2014 kl II
Cw nr 8

więcej podobnych podstron