Medytacja całego życia
Wstęp ogólny.
Usiądź w spokojnym miejscu i uświadom sobie, gdzie jesteś … Umieść
się w czasie i przestrzeni. Czujesz jak plecy i uda dotykają krzesła
… Czujesz ubranie na ciele … Słyszysz docierające do ciebie głosy …
Czujesz powietrze w pokoju … W tej chwili nigdzie nie musisz iść,
niczego nie musisz robić … Po prostu jesteś tu i teraz … Zamknij
oczy, jeżeli jeszcze tego nie zrobiłeś … Skoncentruj się na oddechu
… Czujesz jak powietrze wchodzi do płuc i wychodzi z nich … Staraj
się poczuć powietrze w nozdrzach podczas wdechu i wydechu … Jeśli
przeszkadzają ci jakieś myśli, to nie szkodzi. Możesz potraktować je
jak napisy programu audycji telewizyjnych przesuwających się na
ekranie telewizora. Dostrzeż je i pozwól im przepływać … Kontynuując
oddychanie, możesz zachować świadomość, jeśli chcesz … Lub możesz
dać jej odpłynąć, by móc się zrelaksować … Będąc dzieckiem,
nauczyłeś się zachowywać świadomość lub pozwalać jej odejść … Wiesz
dokładnie, na ile musisz ją zachować, a na ile możesz pozwolić jej
odejść … Nauczyłeś się doskonałej równowagi w niemowlęctwie, ucząc
się oddychania … Nauczyłeś się wdychać powietrze i zatrzymywać
oddech tak długo, by dotlenić wszystkie komórki krwi … Nauczyłeś się
rozluźniać … odczuwać wydychanie powietrza … Będąc niemowlęciem,
nauczyłeś się ssać pierś matki … Nauczyłeś się ssać butelkę …
Odprężałeś się, czując smak ciepłego mleka … Szybko nauczyłeś się
trzymać butelkę … I odkładać ją, gdy skończyłeś … Nauczyłeś się
trzymać barierki łóżeczka … I puszczać ją, gdy chciałeś się z
powrotem położyć … dokładnie wiesz zatem, jak mocno trzeba się
trzymać i jak rozluźniać uchwyt … Możesz ufać sobie, wierzyć, że
znajdziesz to czego ci potrzeba …
Możesz teraz poczuć, że powieki stały się ciężkie … Możesz pozwolić
im zacisnąć się mocno … Możesz mieć uczucie ciężaru w szczękach … w
ramionach i dłoniach … Czujesz, że nie możesz ruszać dłońmi … Możesz
czuć ciężar w nogach i stopach … Jakbyś nie mógł ruszać nogami … Lub
może być odwrotnie, jakby całe twoje ciało fruwało … Jakby dłonie i
ramiona były lekkie jak piórko … Naprawdę nie wiesz co czujesz -
ciężkość lub lekkość … Czujesz to, co jest dla ciebie właściwe …
Teraz możesz zacząć przeżywać niektóre z twoich wspomnień z
dzieciństwa … Możesz przypomnieć sobie pierwsze dni w szkole …
swoich najlepszych przyjaciół z tego okresu … Możesz wspomnieć
miłego nauczyciela lub sąsiada … Możesz przypomnieć sobie dom, w
którym mieszkałeś przed pójściem do szkoły … Jakiego koloru był ten
dom ?… Czy mieszkałeś w mieście ?… Na wsi ?… Teraz widzisz pokoje w
tym domu … Gdzie spędzałeś najwięcej czasu ?… Czy miałeś własny
pokój ?… Gdzie stał stół jadalny ?… Spójrz, kto siedzi przy tym
stole ?… Co czułbyś, siedząc przy tym stole ?… Co czułbyś mieszkając
w tym domu ?…
Niemowlęctwo.
Wyobraź sobie lub przypomnij dom, w którym żyła twoja rodzina, kiedy
przyszedłeś na świat … Wyobraź sobie pokój, w którym, spałeś po
narodzeniu … Spójrz, jakim pięknym byłeś niemowlęciem … Posłuchaj
swego gaworzenia, płaczu, śmiechu … Wyobraź sobie, że przytulasz
swoje milutkie, małe „JA” … Jesteś tu jako mądry, łagodny czarodziej
… Przyglądasz się sobie samemu jako niemowlęciu … Kto jest tu
jeszcze ?… Twoja mama ?… Twój Tata ?… Co czujesz, rodząc się w tym
domu i w tej rodzinie ?… Teraz wyobraź sobie, że jesteś owym
bezcennym malutkim człowiekiem, który widzi to wszystko … Zobacz
siebie jako dorosłego … Ujrzyj siebie jako czarodzieja lub po prostu
siebie … Odczuj obecność kogoś, kto cię kocha. Teraz wyobraź sobie,
że ów dorosły podnosi cię i bierze w ramiona. Posłuchaj jak czule
szepce ci następujące afirmacje:
Witaj na tym świecie, czekałem na ciebie.
Cieszę się że tu jesteś.
Przygotowałem specjalnie dla ciebie pokój.
Podobasz mi się taki, jaki jesteś.
Nie opuszczę cię, bez względu na wszystko.
Twoje potrzeby są moimi potrzebami.
Poświęcę cały swój czas, aby zaspokoić twoje potrzeby.
Tak bardzo się cieszę, że jesteś chłopcem.
Pragnę się o ciebie troszczyć i jestem do tego przygotowany.
Lubię cię karmić, kąpać, zmieniać pieluszki i spędzać z tobą czas.
Na całym świecie nie ma nikogo takiego jak ty.
Bóg się ucieszył, gdy przyszedłeś na świat.
Słuchając afirmacji, czuj to, co chcesz czuć …
Teraz niech twój dorosły położy cię z powrotem do łóżeczka … Słuchaj
jego zapewnień, że nigdy cię nie opuści … Że teraz już zawsze będzie
przy tobie … Ponownie stań się dorosłym … Spójrz na swoje drogocenne
niemowlęce „JA” … Uświadom sobie, że właśnie je odzyskałeś … Poczuj,
że wracasz do swego wewnętrznego domu … To maleństwo jest
upragnione, kochane i nigdy już nie będzie samotne … Opuść ten
pokój, ten dom, a odchodząc obejrzyj się za siebie … Przechadzaj się
dalej ścieżką wspomnień … Powędruj wstecz do szkoły podstawowej …
Wejdź w okres dorastania … Wejdź we wspomnienia wczesnej dojrzałości
…Teraz wejdź tam gdzie jesteś obecnie … Poczuj palce u nóg … Porusz
nimi … Zrób głęboki wdech i poczuj energię w piersiach … Wydychaj
głośno powietrze … Poczuj energię w ramionach i palcach … Poruszaj
palcami rąk … Poczuj energię w barkach, szyi, szczękach … Wyciągnij
ramiona … Poczuj swoją twarz i powróć do bycia tu i teraz … Powróć
do zwykłej świadomości na jawie … Otwórz oczy.
Małe dziecko (8 miesięcy - 3 lat).
Wyobraź sobie, że wychodzisz z domu i widzisz małe dziecko bawiące
się w piaskownicy … Przyjrzyj się mu uważnie, wczuj się w nie … Jaki
jest kolor jego oczu ?… Jakie ma włosy ?… W co jest ubrane ?…
Zagadnij do tego dziecka … Powiedz to, na co masz ochotę mu
powiedzieć … A teraz wskocz do piaskownicy i sam stań się małym
dzieckiem … Jak to jest być małym dzieckiem ?…Spójrz na dorosłego
siebie …
Słuchaj tej dorosłej osoby, która jako dorosły, mądry, łagodny
czarodziej przekazuje ci afirmacje. Siądź na jego kolanach, jeśli
dzięki temu czujesz się bezpieczniej.
Mały Włodziu, to normalne, że czujesz się zaciekawiony, chcesz
oglądać, dotykać i brać do buzi różne rzeczy. Będę czuwał nad twoim
bezpieczeństwem, gdy będziesz poznawał swoje otoczenie.
Kocham cię takim, jakim jesteś, mały Włodziu.
Jestem tutaj po to, by zatroszczyć się o twoje potrzeby. Ty nie
musisz troszczyć się o moje.
To normalne, że wymagasz troski, mały Włodziu.
To normalne, że czasem chcesz powiedzieć „nie”, mały Włodziu. Cieszę
się, że chcesz być sobą.
To całkowicie normalne, ze się czasem denerwujemy. Wspólnie uporamy
się ze swoimi problemami.
To normalne, że się obawiasz, jeśli robisz coś po swojemu.
To normalne, że czujesz smutek, jeśli coś ci nie wychodzi.
Nie opuszczę cię, bez względu na wszystko.
Możesz być sobą i liczyć na to, że zostanę u twojego boku.
Uwielbiam obserwować jak uczysz się chodzić i mówić. Uwielbiam
patrzeć, jak stajesz się samodzielny i rozwijasz się.
Kocham cię i cenię, mały Włodziu.
Jeśli czujesz potrzebę uściśnięcia swojego dorosłego, uczyń to.
Ściskając dorosłego, poczuj, że znowu stajesz się dorosłym sobą.
Przytul swoje małe dziecko. Podejmij zobowiązanie, że będziesz
kochał tę nieostrożną, odkrywczą, ciekawą, badającą część samego
siebie. Powiedz dziecku: Nigdy cię nie opuszczę … Zawsze będę przy
tobie … Uświadom sobie, że właśnie odnalazłeś swe małe dziecko …
Poczuj zmysłami ten powrót do swego wewnętrznego domu … Twoje małe
dziecko jest upragnione, kochane i nigdy już nie będzie samotne …
Wyjdź ze swego domu …Wędruj nadal ścieżką wspomnień … Przejdź się po
dziedzińcu pierwszej szkoły. Spójrz na plac zabaw i na huśtawkę …
Przejdź się po ścieżkach, po których chodziłeś będąc nastolatkiem …
Odtwórz wspomnienia sprzed dwóch lat … Poczuj się w przestrzeni, w
której teraz się znajdujesz … Poczuj palce u nóg … Porusz nimi …
Poczuj energię płynącą przez nogi … Biorąc głęboki oddech, poczuj
energie w piersiach … Głośno wydychaj powietrze … Poczuj energię w
dłoniach i palcach … Poruszaj palcami rąk … Poczuj energię w
barkach, szyi, szczękach … Wyciągnij ramiona … Poczuj swoją twarz i
wróć do chwili obecnej … Otwórz oczy.
Przedszkolak (3 - 6 lat).
Zobacz teraz swoje wewnętrzne dziecko w wieku około pięciu lat …
Wyobraź sobie, że wyszło z domu, że widzisz je na podwórku. Przejdź
obok niego i powiedz „cześć” … Jak jest ubrane ?… Czy ma lalkę,
misia, łopatkę albo jakąś inną zabawkę ?… Zapytaj, jaką zabawkę lubi
najbardziej … Zapytaj, czy ma jakieś zwierzątko …Powiedz mu, że
przychodzisz z jego przyszłości i że będziesz przy nim zawsze kiedy
cię będzie potrzebowało … Teraz sam stań się swoim przedszkolnym
dzieckiem wewnętrznym … Spójrz na siebie dorosłego (starego,
mądrego, miłego czarodzieja) … Zobacz swoją twarz, z której
promieniuje miłość … Usłysz siebie dorosłego, jak mówisz do siebie
małego, żeby ci usiadł na kolanach, jeżeli tylko zechce … Jeśli nie
chce, to w porządku … Teraz usłysz, jak dorosły mówi ci afirmacje,
powoli, łagodnym głosem …
Mały Włodziu, uwielbiam patrzeć, jak się rozwijasz.
Będę przy tobie, żeby sprawdzić twoje granice i odkrywać twoje
ograniczenia.
To normalne, że myślisz o sobie. Możesz myśleć o swoich uczuciach i
doznawać uczuć związanych z tym, o czym myślisz.
Lubię twoją energię życiową. Lubię twoją ciekawość dotyczącą spraw
seksu.
To normalne, że badasz różnice między chłopcami i dziewczynkami.
Ustanowię dla ciebie granice, żeby ci pomóc odkryć, kim jesteś.
Kocham cię po prostu takim, jaki jesteś, mały Włodziu.
To dobrze, że jesteś inny, że masz swoje własne poglądy na różne
sprawy.
To dobrze, że wyobrażasz sobie różne rzeczy bez obawy, że się
spełnią. Pomogę ci oddzielić fantazję od rzeczywistości.
Cieszę się, że jesteś chłopcem.
Masz prawo płakać, mimo że jesteś duży.
To dobrze, że odkrywasz skutki swego postępowania.
Możesz mnie pytać, o co tylko zechcesz.
Możesz zadawać pytania, jeśli coś wprawia cię w zakłopotanie.
Nie jesteś odpowiedzialny za małżeństwo swoich rodziców.
Nie jesteś odpowiedzialny za swojego tatę.
Nie jesteś odpowiedzialny za swoją mamę.
Nie jesteś odpowiedzialny za rodzinne kłopoty.
To dobrze, że badasz i odkrywasz, kim jesteś.
Niech dziecko odczuje to, co czuje … Teraz powoli stań się znów
dorosłym sobą … Powiedz swojemu dziecku wewnętrznemu, że jesteś
tutaj i że będziesz do niego dużo, dużo mówić. Powiedz, że jesteś
jedyną osobą, której nigdy nie utraci, i że nigdy go nie opuścisz …
Pożegnaj je na razie i zacznij iść naprzód ścieżką pamięci. Przejdź
koło swojego ulubionego kina i kiosku z lodami … Przejdź koło swojej
szkoły … Koło boiska szkoły średniej … Poczuj, że wkraczasz w
teraźniejszość … Poczuj, że poruszasz stopami … Porusz palcami u nóg
… Poczuj energię w górnej części ciała … Weź bardzo głęboki oddech …
Wydychaj głośno powietrze … Poczuj energię w twarzy… Poczuj miejsce,
gdzie siedzisz… Ubranie na twoim ciele… Teraz powoli otwórz oczy…
Siedź tak przez parę minut i doświadczaj tego, czego w danym
momencie doświadczasz.
Wiek szkolny (6 lat do okresu pokwitania).-teraz to bedzie
Jak było w twoim domu, kiedy po raz pierwszy poszedłeś do szkoły ?…
Czy pamiętasz swój pierwszy dzień w szkole ?… Czy pamiętasz każdy
pierwszy dzień w każdej klasie ?… Czy miałeś ze sobą drugie
śniadanie ?…Tornister ?… Jak wyglądała twoja droga do szkoły ?… Czy
bałeś się chodzić do szkoły ?… Czy w szkole były brutalne dzieci,
których się bałeś ?… Kto był twoim ulubionym nauczycielem ?… Miałeś
pana czy panią ?… Wyobraź sobie boisko szkolne… Zobacz na boisku
siebie z lat szkolnych… Co robisz ?… Jak jesteś ubrany ?… Podejdź do
małego siebie i wyobraź sobie, że mógłbyś się nim stać… Teraz jesteś
dzieckiem w wieku szkolnym, które spogląda na siebie dorosłego…
Widzisz się w postaci mądrego i dobrego czarodzieja… Wsłuchaj się w
swój dorosły głos, który mówi do ciebie ciepłe, pełne miłości słowa…
Mały(a)....., możesz być w szkole tym, kim jesteś. Możesz się
bronić, a ja ci pomogę.
Jesteś w porządku, kiedy uczysz się po swojemu.
Jesteś w porządku, kiedy zastanawiasz się nad różnymi rzeczami i
wypróbowujesz je, zanim się do nich przekonasz.
Możesz wierzyć swoim własnym sądom, lecz powinieneś ponosić
konsekwencje wyborów, jakich dokonujesz.
Wolno ci robić wszystko na swój sposób; wolno ci się nie zgadzać.
Kocham cię takiego, jakim jesteś, mały Włodziu.
Możesz zawierzyć swoim uczuciom. Jeśli się boisz, powiedz mi.
To normalne, że się boisz. Możemy o tym rozmawiać.
Możesz wybierać sobie przyjaciół.
Możesz ubierać się tak jak inne dzieci albo tak, jak chcesz.
Zasługujesz na to, żeby mieć to, czego pragniesz.
Chcę być z tobą, bez względu na wszystko.
Kocham cię, mały(a)........
Skup się na tym, co czujesz… Pożegnaj się z dobrym czarodziejem i
obejmij go, jeśli masz ochotę… Powoli stań się znowu dorosłym sobą…
Powiedz swojemu dziecku wewnętrznemu, że od tej pory jesteś do jego
dyspozycji… Powiedz mu, że może na ciebie liczyć.
Zacznij iść naprzód w czasie… Zobacz swoją szkołę średnią… Jakiego
koloru jest budynek ?… Zobacz najlepszego przyjaciela ze szkoły
średniej… Usłysz swoją ulubioną piosenkę… Idź w czasie dalej, aż do
okresu wczesnej dorosłości… Zobacz dom, w którym teraz mieszkasz…
Zobacz swój pokój… Poczuj, gdzie teraz dokładnie jesteś… Porusz
palcami nóg… Poczuj energię płynącą w górę przez twoje nogi… Weź
głęboki oddech… Wydychaj głośno powietrze… Poczuj, że jesteś
całkowicie obecny, powróciłeś do duszy i ciała… Otwórz oczy.
Wiek młodzieńczy (13 - 26 lat)
Zamknij oczy i skup się na oddychaniu… Przy wdechu wciągnij lekko
dolną część brzucha, przy wydechu wypchnij brzuch. Wdychając
powietrze, policz do czterech, zatrzymaj oddech, licząc również do
czterech i wydychaj, licząc do ośmiu… Powtórz to kilka razy… Wdech -
cztery, zatrzymanie - cztery, wydech - szesnaście… Potem wdech -
cztery, zatrzymanie - cztery, wydech - trzydzieści dwa… Powtórz to
trzy razy… Teraz powróć do normalnego oddychania. Przy wydechu
skoncentruj się na cyfrze trzy… Zobacz ją, narysuj palcem albo
usłysz… Potem zrób to samo z cyfrą dwa… Potem z jedynką… Teraz
jedynka staje się bramą… Otwórz ją i wejdź w długi, kręty korytarz z
drzwiami po obu stronach… Po lewej stronie zobacz dni z napisem
Ostatni rok.… Otwórz je i zajrzyj do środka. Zobacz przyjemną scenę
z ostatniego roku… Zamknij drzwi i podejdź do następnych, po prawej
stronie… Otwórz je i zobacz tam siebie w wieku młodzieńczym… Obejmij
go. Powiedz, że wiesz, przez co przeszedł… Powiedz, że nadszedł czas
odejść z domu. Powiedz, że jesteś tutaj, żeby go wesprzeć… Że
powinniście pójść razem i zabrać wszystkie pozostałe części ciebie -
niemowlę, małe dziecko, przedszkolaka i ucznia… Razem z twoim
wcieleniem z lat młodzieńczych idźcie do końca korytarza i otwórzcie
drzwi… Zajrzyj do środka i zobacz swój pierwszy dom, jaki pamiętasz…
Wejdź do tego domu i znajdź pokój, w którym mieszkasz ty jako
niemowlę… Niech nastolatek weźmie je na ręce… Zawróć kawałek, otwórz
pierwsze drzwi po lewej stronie korytarza i zobacz siebie - małe
dziecko… Weź je za rękę, idźcie razem, otwórz pierwsze drzwi po
prawej i zobacz siebie - przedszkolaka… Popatrz na niego… W co jest
ubrany ? Weź go za rękę i wyjdźcie z pokoju. Znajdź teraz siebie z
lat szkolnych… w co jest ubrany ? Powiedz mu, żeby wziął nastolatka
za rękę i wyjdźcie z domu… Stoisz teraz koło siebie - nastolatka…
Kto trzyma na ręku ciebie - niemowlę ?… Uczeń trzyma nastolatka za
rękę… Ty trzymasz za rękę małe dziecko i przedszkolaka… Teraz zobacz
jak niemowlę staje się małym dzieckiem… Małe dziecko -
przedszkolakiem… Przedszkolak - uczniem… Uczeń staje się tobą -
nastolatkiem… Ty - dorosły i ty - nastolatek stoicie obok siebie…
Teraz zobacz swoich rodziców wychodzących z domu, w którym
mieszkałeś w wieku młodzieńczym… Ty - dorosły i ty - nastolatek
machacie im ręką na pożegnanie… Powiedz im, że wy wszyscy teraz
odchodzicie… Powiedz, że wiesz, że starali się najlepiej, jak mogli…
Zobacz w nich skrzywdzonych ludzi, którymi w istocie byli… Przebacz
im, że cię porzucili… Powiedz, że odtąd sam dla siebie będziesz
rodzicem… Zacznij oddalać się od domu… Spójrz przez ramię za siebie…
Zobacz, że stają się coraz mniejsi… Aż całkiem znikną z oczu… Spójrz
przed siebie i zobacz ukochaną osobę (małżonka, przyjaciela), która
na ciebie czeka… Jeśli masz terapeutę, ujrzyj go… Jeśli masz grupę
pomocy, zobacz tę grupę… Jeśli wierzysz w Siłę Wyższą, ujrzyj Ją
przed sobą… Obejmij wszystkich… Uświadom sobie, że masz wsparcie…
Nie jesteś sam… Masz nową rodzinę albo możesz ją stworzyć… Teraz
niech twój nastolatek zespoli się z tobą… Wybierz jakiś okres
dzieciństwa i ujrzyj siebie jako dziecko w tym wieku… Powiedz mu, że
będziesz jego opiekunem… Jego nowym, kochającym i troskliwym
rodzicem… Powiedz mu, że lepiej niż ktokolwiek na świecie wiesz,
przez co przeszło i co wycierpiało… Powiedz mu, że ze wszystkich
ludzi, jakich kiedykolwiek pozna, ciebie jednego nigdy nie utraci…
Powiedz, że zawsze znajdziesz dla niego czas i codziennie z nim
będziesz… Powiedz mu, że kochasz je z całego serca…
Spójrz teraz poza granice swojego umysłu… Zobacz cyfrę trzy… Poczuj
palce u nóg… Porusz nimi… Zobacz cyfrę dwa… Poczuj energię, która
płynie od twoich nóg do górnej części ciała… Poczuj, jak energia
napływa do twojej głowy i mózgu… Zobacz cyfrę jeden… Bardzo powoli
otwórz oczy i przeciągnij się.