Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, oprac. Franciszek Ziejka, Wrocław 1991.

I. Tradycja literacka

• temat: chłop - popularny od XIX w. (romant. badania etnograf.; dwoistość pl. kultury: miejsko-szlachecka i ludowa, piastowsko-słowiańska; upadek powstania - bo nie brali udziału chłopi, już wcześniej zniewoleni; trzeba zmienić ich sytuację)

• oświecenie: wieś arkadia, patriarchalna

• antyarkadie wiejskie (pisarzy-radykałów polit.-społ.): krzywda chłopa prowadzi do buntu i krwawej zemsty

• motyw ofiary „pańskiego kochania”

• tragiczna postać utalentowanego, wykształconego chłopa

• chłop zawsze wplątany w ideologię autorów („kwestia…”), nigdy opis jego życia sam dla siebie; chłop nie był pełnoprawnym obywatelem; po uwłaszczeniu nadal jako „przedmiot” pisania

• zmiana sposobu pisania 1850-1870: najpierw traktowanie przedmiotowe (Rzepowa ze Szkiców węglem, motyw Ulany), chłop jako rodzaj człowieka (Cham - Paweł Kobycki, Placówka - Józef Ślimak, walczy o ziemię, ciemny, biedny, jego syn Jędrek z pokolenia uwłaszczonego, który odrzuca dawne konwencje, mówi o niesprawiedliwym dzieleniu ziem na wsi); kolejne pokolenie (Żeromski, Reymont: chłop-obywatel, gospodarz, przedstawiciel kultury, ostoja polskości)

II. Nietypowa biografia samorodnego twórcy

ur. 7.05.1867; syn wiejskiego organisty (Rejmenta) i szlachcianki; wieś i prowincja; uczył się na krawca, nieskory do nauki szkolnej; chciał zostać aktorem; pisze od 1891; od 1893 w Wawie, pisze dla „Tyg. Ilustr.” (debiut - o pielgrzymce na Jasną Górę); 1924 dostał Nobla; zm. 5.12.1925

III. Geneza dzieła

• zmiany sytuacji chłopa: proces unarodowienia (chłop-obywatel, odpowiedz. za los Polski), rabacja Jakuba Szeli ('46, Galic., antyszlach.), powstanie styczniowe ('64, Król. Pl., bez chłopów, ich niechęć, wrogość); chłopi obojętni wobec sprawy narodowej lub przeciw niej (od śrdw. głód, nędza, niewola)

• uwłaszczenie w Galicji 1848 (Franciszek Józef I); wolność i nadanie ziem 1864 (car)

• pod koniec XIX chłop zyskuje podmiotowość (powstały samorządy, ruch ludowy; skok cywilizacyjny, przeludnienie, wędrówka za chlebem do miast, do Niemiec, na Węgry, do Ameryki; zmiana ubioru, piśm. ludowe), obraz zmian w lit. pięknej

• samorodny talent autora poch. ze wsi (dzieciństwo; matka opowiadała legendy, historie); doskonała pamięć graficzna; nie był chłopem!

• początki dziennikarskie w „Głosie” (sprawy wsi, chłopa, kultury ludowej; chłop jako nadzieja na przyszłość: miłość do ziemi, poczucie wspólnoty, moralność, odrodzą naród)

IV. Praca nad Chopami

• mitologia genezy dzieła wg Reymonta: czerpał z Zoli (Ziemia, przekłamująca obraz fr. chłopa); nieporuszony do tej pory w taki sposób temat chłopa w lit. eur.; druk w „Tyg, Ilustr.”, zarzuty: powieść bezbożna, brutalna, niemoralna

• fakty: znał treść Ziemi, porównywano do niej Chłopów (że lepsi, mniej jednostronni, nie ma tylko negatywnych stron życia; u Zoli boh. = ziemia karmicielka, górująca nad stworzeniem); umowa druk w 1897; pisał ostateczną wersję od jesieni 1901, druk od 1902, poprawiał już napisane części, koniec druku 4. części w 1908; druki książkowe 1904 (1-2), 1906 (3), 1909 (4) ze zmianami

V. Świat przedstawiony

• fabuła - tytuł (powieść o życiu chłopów w ogóle: byt, kultura, światopogląd, zalety, wady, kondycja), ok. 90 bohaterów (przedstawiciele masy, zbiorowość), wieś Lipce, rodzina Borynów (związana z całą społecznością, ważna we wsi)

• trzecie małżeństwo starego Macieja z Jagną Paczesiówną; dzieje Antka i Jagny (wymiar tragiczny: kazirodztwo; konflikt rodzinny); bitwa o las serwitutowy (Antek już nie chce zabić ojca; przegrana o las; mściciel)

• tom 3: ranny Maciej dogorywa w domu; Antek w więzieniu (zabójstwo borowego); sytuacja Hanki (ciężka praca gospodarcza, zmagania z kowalem, który chce jej zabrać majątek; konkurencja z Jagną o Antka)

• po 2 tomy na opis chłopa (Maciej) i chłopki (Hanka); konflikt Maciej - Antek (o Jagnę i ziemię; + kowal, mąż Magdy, też chce ziemi)

• parobcy, służący, biedota wiejska (wypędzona z domu Jagustyna, komornice, siostra Hanki - Weronika), urzędnicy (wójt, sołtys), plebania

• walka o serwituty (z dziedzicem o las); syn Macieja, Grzela, zginął, gdy walczył w armii ros.; Pietrek, robotnik Boryny, też był w wojsku; sprawa w sądzie o alimenty (karykatura sądu)

• rodzina Paczesiów: ojciec Dominik, matka Marcjanna, Jagna, synowie Szymek (pionier pracy rolnej) i Jędrzych

• chałupa Bylicy, ojca Hanki

• dom organistów (Hanka szuka zarobku; Jagna zwodzi kleryka Jasia)

• najważniejsze miejsca: kościół parafialny, karczma

• typowy polski krajobraz, stereotypy: miasteczko Tymów (jarmarki, sąd), Wólka (siedziba bezimiennego dziedzica); rosyjska administracja; Cyganie (niechętnie witani, podejrz. o kradzież); „luźni”, żebracy (stara Agata i ślepy dziad z psem; rama kompoz.: Agata żegna się z wsią na początku, a stary na końcu => opowieść dziadkowska, jarmarczna, odpustowa)

• jakiś wątek na każdy tydzień roku ; symetria, architektoniczność, ład, każdy motyw sfunkcjonalizowany, wątki powiązane

• bohaterowie: realny obraz gromady wiejskiej, utrwalony czas dzieciństwa autora

• Maciej: patriarcha; gospodarz, 32 morgi, pastwiska i wspólny las; pracowity na roli, ostrożny w radzie; ideał; nie jest skąpy, ale nie sypie na biednych; dba o siebie i gospodarstwo, wie, że musi się sam utrzymywać; 58 lat; pożąda młodej żony, co do której charakteru bardzo się pomylił, oraz jej ziemi; mści się na niej i na synu; uczestnik powstania styczniowego; duma stanowa (za młodu pańszczyźniak, ale nie ma „duszy pańśzczyźnianej”; nie nienawidzi „pana”, jak sąsiedzi - nowy typ, bez kompleksów); spadkobierca tradycji piastowskiej; jeszcze nie obywatel (nie uczestn. w życiu społ. kraju); miłość do ziemi

• Antek: miłość do ziemi (większa, niż do Jagny - gdy czekano na jego wyrok wobec Jagny, poszedł z kosą na pole), walczy o nią; na marginesie społeczności wiejskiej; prawie zabił ojca; przemiana w mściciela w czasie walki o bór; oczyszczenie i pokuta w więzieniu; przyszły przywódca społeczności wiejskiej; kreacja Jacka Soplicy i Kmicica - zdrajca (miłość do macochy; chęć zamord. ojca), nawraca się, pokuta (zemsta na borowym, więzienie; trudno mu było odrzucić miłość do Jagny), rehabilitacja; prosty, ale ma poważne dylematy (ciągle dręczą go myśli o Jagnie)

• Hanka: najpierw w cieniu ojca i męża, później musi ich zastąpić; ideał chłopki; młoda i piękna; wypędzona z domu ojca motywuje ją do działania; zdrada Antka; mądra, gospodarna; broni ziemi przed kowalem; wypędza Jagnę z domu po śmierci Macieja (żeby czasem nie zabrała się za Antka; to przemyślana decyzja; prosi o wybaczenie przed pielgrzymką); strażniczka ziemi i przyszłości rodu (kowal kusi Antka, by urządził się w Ameryce, ale Hanka buntuje się, bo myśli trzeźwo); walka o byt, przetrwanie

• Jagna: niewierna żona; kochliwa; rozwiązła moralnie (Antek, wójt, kleryk); dziecko natury (miłość biologiczna); odmieniec: artystka (wrażliwość estetyczna, duchowa), nie umie pracować; nie umie się oprzeć swojej naturze; kocha tylko gdy jest blisko mężczyzny; wójt ją wykorzystuje; za podrywanie kleryka wyrzucona ze wsi przez gromadę

• stara Jagustyna: wyrzucona przez dzieci z domu; sama unieszczęśliwiona, sieje zło, kłóci ludzi; ciężko doświadczona, potrafi okazać serce i pomóc

• kościelny Ambroży: stary, ofiara alkoholizmu; walczył we Francji i Włoszech (historia, wątek narodowy)

• stary parobek Kuba Socha: powstanie styczniowe, z tego powodu tragedia życiowa

• wójt Piotr Rakoski: przedst. administr.; kradnie pieniądze z kasy gminnej; arogancki; służalczy wobec pisarza gminnego i naczelnika powiatu; przerysowany (kompromis. władzę ros.)

• zięć Boryny, kowal: chytry, przebiegły prostak; miejski ubiór (obcy); nieakceptowany przez gromadę; nie pracuje na roli (brak zw. z ziemią)

• ksiądz pleban: gospodarz (choć nie uprawia ziemi); dogląda prac polowych; bardziej przejmuje się gospodarstwem, niż obowiązkami plebana

• Rocho: „luźny”, wędruje po kraju; legenda wędrownego spiskowca demokratycznego (3 i 4, opór przeciw szkole ros., budzi świadomość narodową), udającego chłopa; tradycja dziadowska (upowszechnia legendy i podania jak z kalendarzy ludowych, dorywczy nauczyciel „zimowej” szkółki)

• Lipce - relacje w wiejskiej gromadzie (spójna całość, wzajemne zależności): rody (gniazda) i rodziny jako podstawa (role, normy; opoka, więzi); patriarcha, solidarność rodowa; walka o schedę po patriarsze (Antek z ojcem, Szymek Pacześ z matką)

• pokolenia: najstarsze (Boryna, Bylica, Paczesie, wójt, sołtys, Sikora; dawni pańśzczyźniacy, nienawiść do panów, nieufność u nich i u ich dzieci; szacunek wobec urzędu; niektórzy walczyli w powstaniu, jak Boryna; przeraża ich widmo wycugu, nie chcą przepisywać ziemi na dzieci), młodzi (Antki, kowalowie, Mateusz Gołąb z siostrą, dzieci Paczesiów; pokrzywdzeni, bo nie dostają należnej im ziemi, kłócą się o nią; dążą do zmian; nie chcą się wpisywać w odwieczny porządek; nie podoba im się, że ojcowie nie walczą z niemieckimi kolonistami; najrozsądniejszy Grzela, brat wójta, widzi przeludnienie wsi, przewodzi przeciw Niemcom), wnuki (nieindywidualni, np. synowie Antka)

• hierarchia majątkowa - wiejscy bogacze (Boryna, młynarz, wójt, kowal, ksiądz; wspólne interesy; złamanie solidarności naraża na zemstę, np. Boryna mści się na młynarzu, wójcie i kowalu, bo nie zaprosili go do rozmów z dziedzicem o lesie serwitutowym; walka interesów, każdy chce mieć wpływy, monopol na młynarz, inni z nim walczą), średniozamożni (bardzo liczni, nie widać ich w powieści, masa; przywódca = Kłąb, dawny powstaniec, dobry ojciec i sąsiad; strażnicy obyczaju, kultury ludowej; walka o przetrwanie, by nie zbiednieć), biedacy (komornicy; nie mają własnej ziemi, muszą się najmować do pracy, by nie głodować, wieś jest przeludniona; Bartek Kozioł kradnie; Magda Kozioł chowa za pieniądze dzieci z przytułku; żebracy); poza społecznością są parobcy i służący

• wspólnota, wzajemne zależności; wspólne instytucje (kościół katolicki - strażnica praw moralnych; ale religijność niezbyt głęboka, ślady pogańskich wierzeń; karczma - zabawa, alkohol, właściciel Jankiel, replika kościoła, rodzina Jankiela pochodzi z Lipiec od pokoleń, on sam popiera działania Grzeli przeciw Niemcom; również poparcie księdza dla młodych; k i k dopełniają się)

• urząd gminny - zło konieczne, niepotrzebny do szczęścia, dzieło i narzędzie Rosjan; wzbudza strach i niechęć; urzędnicy są satyrycznie przerysowani

• sąd - humorystyczne przedst.,

• dwór - od wieków do 1864 zależność od dziedzica; chłopi widzą w nim wroga; ukaz carski nie uregulował sprawy serwitutów; walka o las i Podlesie; dziedzic wyprzedaje ziemię (nie jest przywiązany), by spłacić długi; znika ostoja szlacheckości (dwór), znika folwark (spalony); przetrwała tylko wieś (ona będzie potrzym. polskość); zerwanie między wsią a dworem (brat dziedzica, Jacek, wraca z zesłania, chłopoman, którego nie akceptuje żadna ze stron)

VI. Mechanizm budowy świata przedstawionego

• narrator - przezroczysty; wszystkowiedzący; stoi ponad gromadą wiejską, a czasem wśród niej, przybiera różne perspektywy

• 3 typy wg Wyki: ¹ realistyczny stylizator (np. opis chłopów powracających z wygranej bitwy o las - relacja zewn. obserwatora, niezaangażowanego), ² wsiowy gaduła (opis jarmarku w Tymowie, słownictwo gwarowe), ³ młodopolski stylizator (opis jesieni - hipotaksa, eksklamacje liryczne, łańcuchy wyobrażeń, oryginalne porównania) - nigdy nie są czyste, więc to 3 różne perspektywy jednego narratora

• dystans poznawczy i moralistyczny wobec świata przedstawionego; próba stosowania perspektywy widzenia postaci (przeżycia, uczucia; odtworzenie biegu myśli, monologi wewnętrzne, oddanie psychiki; mowa pozornie zależna do oddania stanu gromady, np. przy pogrzebie Boryny, narrator chóralny, mówi w imieniu gromady)

• spoetyzowanie prozy = zw. z poetyką młodopl.

• opowiadacz = „tytaniczny chłop”; tradycja gawędy

• przestrzeń - wieś Lipce; nie ma ich faktycznie na mapie; w kotlinie, wokół stawu (wyodrębnienie topograf.), zabudowa szeregowa (kilkadziesiąt chat), centrum = kościół, obok karczma, na drugim końcu młyn z tartakiem i kuźnia, blisko cmentarz; nie ma dbałości o realizm topograficzny (położenie chat, kierunki dróg); kompleks elementów składowych typowej wsi XIX-w., wieś ogólnie, synteza wsi; Agata wychodzi ze wsi do świata (na zewn., do ludzi); otoczone pagórkami i lasami (wyraźne granice z kopcami, tu witają się rodziny z więźniami, tu wyrzucają Jagnę)

• Tymów - jarmark, sąd (m.in. Boryny), mężczyźni idą na spotkanie w sprawie gminnej szkoły

• Podlesie - folwark z niemieckimi kolonistami

• zamknięte życie wsi i jej mieszkańców, przykład: wypreparowana z masy rodzina Borynów, ich przestrzeń odgrodzona opłotkami od reszty wsi (mają dom, stodołę, stajnię, oborę; wystrój izb, sad, podwórze - opis życia rodziny)

• Warszawa - groźna obca ziemia (Kozłowa jeździ po dzieci, uczy się tam kleryk, uczył się medycyny syn młynarza); im dalej, tym straszniej, obco

• Lipce - typowa wieś (taka sama, jak każda inna), serce wiejskiej Polski; przestrzeń mityczno-sakralna, wyodrębniona; jest granica (uświęcona), centrum (świątynia) i obszar zwyczajny między nimi (obszar życia); dookoła koncentrycznie: świat obcy (Wawa), świat wrogi (Sybir, Ameryka), świat niepewny; na pograniczu Ziemi Łowickiej i Mazowsza

• czas - początek lat 80. (prawdop. 83-84); zacieranie wydarzeń hist. (celowo nie ma to być pow. realistyczna, ale „odwieczna”); Ambroży wspomina Kościuszkę i Napoleona; Rocho mówi o Kazimierzu Wielkim i Bolesławie; bezczas, wszędzie i zawsze

• akcja = 1 rok (ślub Macieja, krótkie małżeństwo, jego dogorywanie, romanse Jagny z wójtem i klerykiem, powrót Antka z więzienia, wywiezienie Jagny); akcja - 10 m-cy; 3 daty dzienne (jarmark w Tymowie na św. Korduli; Boże Narodz.; odpust w Lipcach św. św. Piotra i Pawła); różny czas opisywany: jednego dnia, kilku dni, tygodni

• kalendarz fabularny - porządek pór roku, natura(cykliczna, niezależna), agrarny (od jesieni, gdy się sieje, do lata, gdy się zbiera plon), organizacja prac polowych; ziemia wymaga, nie pomaga (wiosną zburzenie porządku, gdy pracujący chłopi siedzą w więzieniu; Rocho sprowadza robotników z okolicznych wsi, którzy pracują dla ziemi, a nie dla zarobku, solidarni sąsiedzi)

• kalendarz kościelny - porządek religijny (od początku adwentu na przeł. list-gru do ostatniej niedzieli po zesłaniu Ducha, 52 tygodnie); życie od świąt do świąt (czas wolny), nabożeństwa, procesje, chrzciny, pogrzeb

• kalendarz obyczajowo-zwyczajowy - kultura ludowa; adwent (przygotow., wycinanki), Boże Narodzenie (wieczerza, gwiazda, turoń, kolędowanie), Wielki Tydzień (pogrzeb śledzia), Wielkanoc (obchód z kuraskiem); elementy świeckie (wieczorne przędzenie lnu, konopii, kwaszenie kapusty, słuchanie opowieści, śpiewanie)

• cykliczność: pory roku, prace polowe i gospodarskie, święta, obrzędy => ponadczasowość, mityzacja

• porządek egzystencjalny: narodziny, życie i śmierć; tajemnica życia natury, którą rozumieją chłopi, więc nie boją się śmierci

• język - elementy gwarowe (najwięcej w dialogach); narzecze mazursko-łowickie; autor-tytaniczny chłop opowiada wielkie dzieje wsi ogólnej; archaizacja; dialektyzacja zapisu fonetycznego, prejotacje (Jantoś, Jewka), przydech (ale => hale), mieszanie ch i k (chto-kto), ściągnięcie (pódę); język jako synteza gwarowa, a nie konkretna gwara jakiejś wsi

• obrazowanie impresjonistyczne - staranny opis szczegółów, bez podawania przyczyn zjawisk (nie wiąże się ich, nie funkcjonalizuje)

• dostojeństwo (inwersje, paralelizmy, powtórzenia); przysłowia, sentencje

VII. Księga chłopów polskich

• fotografia wsi, ale wykreowana, dzieło artystyczne

• długo zbierane obserwacje dot. wsi łowickiej; złożone i odkonkretnione

• powieść społeczna i narodowa - polityka, przemiany; przyszłość w rękach młodych

• studium psychologiczne - Maciej, Antek, Hanka, Jagna; skomplikowany układ rodzinny, walka o kobietę, o męża, szczęście dzieci (miłość macierzyńska), pragnienie prawdziwej miłości (Jagna), kazirodztwo, plany zabójstwa (Maciej - syna i żonę), wewnętrzne przeobrażenie Hanki; miłość uszlachetnia Szymka Paczesia; konflikt miłości z powołaniem kleryka; tragedia Jagustynki (wyrzekły się jej dzieci)

• studium folkloru - obyczaje, zabawy ludowe, wierzenia; opis wyrobów, narzędzi

• opis świętowania religijnego, nabożeństwa, religijność wiejska, funkcjonowanie Kościoła

• prawa i tajemnice natury, praca na roli, zgoda z naturą, zw. z ziemią, sekret życia i śmierci (śmierć Boryny i Agaty, którzy od dawna się na nią przygotowywali), następowanie pokoleń

• studium moralności - własny kodeks, wypracowany przez wieki, twardy, nie zawsze sprawiedliwy; najważniejsza jest wola gromady, ale musi być ktoś „ponad” (wójt, którego sami wybrali i muszą słuchać; ale już nie narzucony naczelnik powiatu); ale też np. można flirtować, byle nie na widoku; poczucie chłopskiej wolności (biedny, ale wolny)

• naturalizm - jeśli już to żywiołowy, poetycki; ale nie ma potwierdzonych związków ze szkołą Zoli

• symbolizm - nastrojowe opisy, słownictwo młodopl., ale nie ma wyraźnych zw. z poetyką modern.

• realizm - odtwarzanie życia; opis wsi takiej, jaką autor widział

• epos Homerycki - spojrzenie na świat oczami bohaterów, chwyty (pochód rodów na las), aluzje do Pana Tadeusza (+ rola katalizatora wyzwalającego uczucia Jagny i Jasia; jak motyw z Boskiej Dantego, gdy Francesca i Paolo czytają razem romans)

• podtytuł: powieść współczesna; podmiotem jest społeczność wiejska, portret chłopstwa, synteza wiedzy o wsi

pluralis maiestaticus - matula idą