KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ
(wg rozporządzenia MZiOS, Dz.U. nr 105, poz.671)
Producent: Polski Koncern Naftowy ORLEN SA Adres: 09-411 Płock, ul. Chemików 7 Zakładowa Straż Pożarna. Zakładowy Punkt Alarmowy - - Telefony (024) 365 70 32 i (024) 365 70 33 Biuro Produktów Petrochemicznych - - Telefon (024) 365 4197, - fax (024) 365 5253 Informacje w sprawach dotyczących jakości - Telefon (024) 365 49 37 - Telefax (024) 365 45 55 Nr statystyczny REGON 610188201 |
1. Identyfikacja substancji chemicznej
1.1. Nazwa substancji chemicznej: Eter metylowo-tert-butylowy |
1.2. Składniki mieszaniny: nie dotyczy |
1.3. Numer CAS: 1634-04-4 |
1.4. Numer ONZ (UN): 2398 |
1.5. Numer EINECS (EWG): 216-653-1 Numer indeksowy: - |
2. Klasyfikacja i oznakowanie
substancja drażniąca Xi |
2.2. Napisy ostrzegawcze: R:11-36/37/38 S:(2-)9-16-26-29 R10 - substancja wysoce łatwo palna; R36/37/38 - działa drażniąco na oczy, układ oddechowy i skórę. S2- przechowywać poza zasięgiem dzieci; S9 - przechowywać pojemnik w dobrze wentylowanym miejscu; S16 - nie przechowywać w pobliżu źródeł ognia - nie palić tytoniu; S26 - w przypadku zanieczyszczenia oczu przemyć natychmiast dużą ilością wody, zwrócić się o pomoc lekarską; S29 - nie wylewać do kanalizacji. |
2.3. Klasyfikacja i oznakowanie w transporcie - klasyfikacja transport drogowy ADR: kl.3, lm. 2301, p.3b transport kolejowy RID: kl.3, lm. 301, p.3b transport morski kl.3.1, IMDG-kod 3136 - oznakowanie opakowanie transportowe: napis „UN 2398”, nalepka ostrzegawcza nr 3 pojazdy samochodowe: pomarańczowe, odblaskowe tablice ostrzegawcze wagony: nalepka ostrzegawcza nr 3 cysterny i wagony-cysterny: pomarańczowe tablice ostrzegawcze z numerami rozpoznawczymi: zagrożenia 33, materiału 2398 oraz nalepka ostrzegawcza nr 3. |
2.4. Opakowania - jednostkowe wg PN - transportowe - wszystkie typy konstrukcyjne przewidziane w przepisach RID, ADR i IMDG ze znakiem certyfikacyjnym UN, spełniające wymagania dla materiałów II grupy pakowania. |
3. Środki bezpieczeństwa
3.1. Środki ochrony indywidualnej: ubranie ochronne powlekane, rękawice powlekane, okulary ochronne w szczelnej obudowie, maska p.gazowa z pochłaniaczem typu AX. W sytuacjach awaryjnych: aparat izolujący drogi oddechowe. |
3.2. Zasady pierwszej pomocy W przypadku zatrucia inhalacyjnego poszkodowanego wyprowadzić/wynieść z miejsca narażenia; przytomnego ułożyć w pozycji półsiedzącej, zapewnić spokój; nieprzytomnego ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, oczyścić jamę ustną i nos z wydzieliny, usunąć protezy i inne ciała obce z jamy ustnej; w przypadku duszności podawać tlen; w przypadku braku oddechu stosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu AMBU. W przypadku zatrucia doustnego natychmiast po połknięciu sprowokować wymioty; podać do wypicia 200 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów, alkoholu. W przypadku oblania zdjąć zanieczyszczoną odzież, skażoną skórę zmyć dużą ilością wody. Skażone oczy płukać, przy odwiniętych powiekach, ciągłym strumieniem wody przez około 15 minut. W razie potrzeby zapewnić poszkodowanemu pomoc lekarską. |
3.3. Sposoby postępowania na wypadek pożaru lub awarii Zawiadomić otoczenie o awarii; usunąć z obszaru zagrożenia wszystkie osoby nie biorące udziału w akcji ratowniczej; wezwać Straż Pożarną i Policję Państwową; do udziału w akcji ratowniczej mogą przystąpić wyłącznie osoby przeszkolone, wyposażone w odzież i sprzęt ochronny. Pożar: małe pożary gasić gaśnicą proszkową lub śniegową; duże pożary gasić pianą lub rozproszonymi prądami wody; zbiorniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury chłodzić wodą, z bezpiecznej odległości (groźba wybuchu), o ile to możliwe usunąć z obszaru zagrożenia UWAGA: nie stosować zwartych strumieni wody na powierzchnię palącej się cieczy. Wyciek: UWAGA: obszar zagrożony wybuchem usunąć źródła zapłonu (ugasić otwarty ogień, ogłosić zakaz palenia i używania narzędzi iskrzących); pary rozcieńczać rozproszonymi prądami wody; zabezpieczyć studzienki ściekowe; unikać bezpośredniego kontaktu z uwalniającą się substancją; o ile to możliwe zlikwidować wyciek (zamknąć dopływ cieczy, uszczelnić), uszkodzone opakowanie umieścić w opakowaniu awaryjnym; przy dużych wyciekach teren obwałować, zebraną ciecz odpompować; małe ilości rozlanej cieczy przysypać niepalnym materiałem chłonnym, zebrać do zamykanego pojemnika, zanieczyszczoną powierzchnię spłukać wodą. Metody unieszkodliwiania: kontrolowane spalanie. |
4. Fizyczne i chemiczne właściwości substancji
4.1. Postać fizyczna, barwa, zapach: ciecz bezbarwna, o charakterystycznym zapachu |
4.2. Temperatura wrzenia: 55,3°C |
4.3. Temperatura topnienia: -108,6°C |
4.4. Prężność par: 26,8 kPa w temp. 20°C 32,6 kPa w temp. 25°C |
4.5. Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach - w wodzie 3,3 % wag. w temp 20°C - miesza się z większością rozpuszczalników organicznych |
4.6. Gęstość: 0,74 g/cm3 w temp. 20°C Gęstość par względem powietrza: 3,1 |
4.7. Temperatura zapłonu: -28°C |
4.8. Granice wybuchowości: 1,65 - 8,4 % obj. |
4.9. Temperatura samozapłonu: 460°C |
4.10. Reaktywność: pod wpływem powietrza i światła tworzy nadtlenki; niebezpiecznie reaguje z silnymi utleniaczami. |
4.11. Właściwości korozyjne: nie atakuje metali, zmiękcza lub rozpuszcza niektóre tworzywa sztuczne. |
5. Zagrożenie dla zdrowia
5.1. Drogi narażenia: drogi oddechowe, przewód pokarmowy, skóra Eter metylowo-tert-butylowy działa drażniąco oraz, w wysokich stężeniach, depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy. |
5.2. Działanie miejscowe: powoduje podrażnienie skóry oraz błon śluzowych oczu i dróg oddechowych. |
5.3. Skutki zdrowotne narażenia ostrego W zatruciu inhalacyjnym - przy niskich stężeniach par: zaczerwienienie i podrażnienie skóry, bóle i zawroty głowy, podrażnienie dróg oddechowych, podrażnienie oczu, łzawienie, obniżenie ciśnienia tętniczego, zaburzenia oddychania, kaszel, wymioty, zmiany w obrazie krwi; przy wysokich stężeniach utrata przytomności, narkoza.. W zatruciu doustnym - podrażnienie błony śluzowej gardła, przełyku i żołądka. Pary i ciecz powodują podrażnienie skóry. |
5.4. Skutki zdrowotne narażenia przewlekłego Długotrwałe narażenie na działanie eteru metylowo-tert-butylowego może powodować powiększenie wątroby i uszkodzenie nerek. |
6. Zagrożenie dla środowiska
Eter metylowo-tert-butylowy słabo rozpuszcza się w wodzie, jest lżejszy od wody. Jest mało toksyczny dla organizmów wodnych. Toksyczność ostra dla: - ryb - (LC50) > 100 mg/l - skorupiaków - (EC50) > 100 mg/l |
7. Kontrola narażenia
7.1. Wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń Nie ustalono wartości dopuszczalnych stężeń NDS, NDSCh i NDSP. |
7.2. Metody oceny narażenia Brak standardowych metod oznaczania w powietrzu. |
8. Instrukcja postępowania
8.1. Przechowywanie: w certyfikowanych, zamkniętych, prawidłowo oznakowanych opakowaniach w magazynie cieczy palnych, wyposażonym w instalację wentylacyjną i elektryczną w wykonaniu przeciwwybuchowym. Opakowania chronić przed nagrzaniem. W magazynie przestrzegać zakazu palenia, używania ognia i narzędzi iskrzących. Eter metylowo-tert-butylowy można magazynować w zbiornikach, zgodnie z obowiązującymi przepisami. |
9. Data sporządzenia karty
Data opracowania karty: 01.10.1998 r. Autorzy karty: inż. Elżbieta Ring, mgr inż. Bolesław Hancyk Instytut Przemysłu Organicznego |
10. Informacje dodatkowe
Karta zgłoszona do Instytutu Medycyny Pracy w dniu 8 stycznia 1999 roku. Nr rejestru 262/99. Data ostatniej weryfikacji: 20.11.2000r. Dokonano przeglądu wszystkich działów Karty charakterystyki. |
NOTA PRODUCENTA
Informacje zawarte w Karcie dotyczą wyłącznie tytułowego produktu i nie mogą być przenoszone na produkty podobne. Karta została opracowana na podstawie najlepszej naszej wiedzy i zebranych aktualnych informacji. Dane zawarte w Karcie należy traktować wyłącznie jako pomoc dla bezpiecznego postępowania w transporcie, dystrybucji, stosowaniu i przechowywaniu. Autorzy nie ponoszą odpowiedzialności wynikającej z niewłaściwego wykorzystania informacji zawartych w Karcie.
ETER METYLOWO-tert-BUTYLOWY Strona 3 z 5