KONSPEKT ZAJĘĆ

Nauczyciel-prowadzący: mgr Monika

Zespół:

Rodzaj zajęć: Indywidualne i grupowe.

Data:

Czas trwania zajęć: Uzależniony od możliwości psychofizycznych

uczniów.

Cel hospitacji: Obserwowanie zajęć -motywowanie uczniów do współpracy .

Temat zajęć: Wyrabianie orientacji w schemacie ciała.

Cele szczegółowe:

1) Rozwijanie poczucia bezpieczeństwa i zaufania.

2) Pobudzanie receptorów czuciowych.

3) Rozwijanie orientacji w schemacie ciała.

4)Kształtowanie umiejętności współpracy podczas aktywności.

5)Aktywizowanie uczniów do współdziałania.

METODY:

-stymulacja dotykowa,

-kontakt dotykowy, wzrokowy, słowny, mimika, gest,

-elementy muzykoterapii

-pochwała, zachęta, wsparcie.

FORMY PRACY:

-Indywidualna w ramach grupy

ŚRODKI:

Dostosowane i uzależnione od rodzaju próby ( krem, szminka, woreczki, chusty, kolorowe wstążeczki, piłeczki, woda, miska)

Cel szczegółowy

Zadania do realizacji

Uwagi o realizacji

1. Rozwijanie poczucia bezpieczeństwa i zaufania.

2.Pobudzanie receptorów czuciowych.

3.Rozwijanie orientacji w schemacie ciała.

4.Kształtowanie umiejętności współpracy podczas aktywności.

5.Aktywizowanie uczniów do współdziałania.

-Stwarzanie miłej i przyjaznej atmosfery,

-Nawiązanie kontaktu wzrokowego z dzieckiem,

-Powitanie.

-Nałożenie kremu na ręce, delikatne rozsmarowywanie kremu na dłoni dziecka.

-Masaż dłoni i każdego palca (głaskanie, rozcieranie, oklepywanie oraz głęboki ucisk dłoni).

Ćwiczenia przed lustrem :

- używając szminki naznaczamy część twarzy dziecka ( np. nos) , prowadzimy rękę dziecka do pomalowanej części twarzy i wypowiadamy głośno jej nazwę , dziecko zatrzymuje wzrok na zaznaczonej części;

- prowadzimy rękę dziecka do poszczególnych części jego ciała i wypowiadamy głośno ich nazwę ;

  • śpiewamy piosenkę „Głowa , ramiona , kolana , pięty „ dotykając ( bądź uciskając) jednocześnie tych części ciała

u dziecka , o których jest właśnie mowa w piosence

-Ćwiczenia z woreczkami

( wypełnione różnym

materiałem sypkim):

- kładziemy woreczek ( duży lub mały ) na wybraną część ciała dziecka ( np. .brzuch) , w zależności od ciężaru i faktury dziecko odbiera różne bodźce .

-Siedzimy na przeciwko siebie, najpierw nauczyciel

poklepuje swoje nogi i głośno mówi nogi, następnie

oklepuje nogi dziecka i mówi głośno nogi,

poczym bierze ręce dziecka i jego rękoma i wykonuje to samo ćwiczenie
·      poklepujemy brzuch
·      poklepujemy głowę
.      poklepujemy ręce.

- Zabawa ruchowa w bliskim kontakcie fizycznym:

Nauczyciel śpiewa piosenkę:

„Nazywają mnie poleczka umiem skakać jak piłeczka hop hop trala la kto zatańczy tak jak ja”

-zabawa gdzie jest…?

(nakrywamy główkę dziecka chustą i pytamy gdzie jest np. Łukasz)

-Ćwiczenia z kolorowymi wstążeczkami:

- zawiązywanie wybranej części ciała dziecka (np. rekę),

następnie musi się ono uwolnić w dowolny , ale skuteczny sposób

- zawiązywanie np. złączonych rąk dziecka , dziecko próbuje się wyswobodzić;

-Zanurzanie palców i rąk w wodzie

-Wrzucanie piłek do miski

-Chwytanie i wyciąganie z wody piłek

Wzmocnienia pozytywne

(nagroda słowna, nagroda rzeczowa)

Każdy uczeń czuje się swobodnie i pewnie.

Nauczyciel poddaje rękę każdemu dziecku na powitanie.

Każdy uczeń ma nakładaną na dłonie warstwę kremu i wykonywany jest masaż dłoni i palców przez nauczyciela.

Każdy uczeń wykonuje zadanie z pomocą.

Dziecko może samodzielnie zdjąć woreczek ze swojego ciała .

Każdy z uczni wykonuje zadanie z pomocą.

Dziecko stoi nauczyciel trzyma je za rękę i prowokuje do podskoków

akcentuje hop hop i naśladowania dźwięków.

Dziecko może samodzielnie zdjąć chustę i pokazać się.

W trakcie ćwiczeń terapeuta nazywa części ciała które są zawiązane wstążką.

Wszyscy uczniowie zadania wykonują z pomocą.

Motywacja i pozytywne wzmocnienia do podjęcia kolejnych działań.

Nagradzanie.

Uwagi po zakończeniu: