Wenus
Wenus, druga od Słońca planeta Układu Słonecznego, znana od starożytności. Średnia odległość od Słońca 108,2 mln km, orbita prawie kołowa (mimośród 0,0068), okres obiegu 224,70 dnia, okres obrotu wokół własnej osi 243,16 dnia, obrót w kierunku przeciwnym niż reszta planet (złożenie obu ruchów powoduje, że dzień na Wenus trwa 116,8 doby ziemskiej), oś obrotu leży praktycznie w płaszyźnie orbity, o nachyleniu 2° (wynika z tego brak pór roku). Średnica 12104 km, masa 0,82 masy Ziemi, przyspieszenie grawitacyjne 8,85 m/s2.
Oglądana z Ziemi ma widoczne fazy (odkryte przez Galileusza w 1609), jasność zmienia się od - 3,1m do - 4,4m, średnica kątowa zmienia się od 10" do 64", odległość kątowa od Słońca nie przekracza 48°.
Wenus nie posiada pola magnetycznego. Atmosfera gazowa (odkrytą w 1761 przez M.W. Łomonosowa) składającą się w 97% z dwutlenku węgla i 3% azotu, ze śladową ilością tlenu i kwasu siarkowego. Temperatura przy gruncie ok. 740 K, ciśnienie 90 atmosfer. Analiza zawartości deuteru wskazuje na obecność w przeszłości wody.
Pod wieloma względami Wenus jest bliźniaczą planetą Ziemi, posiada złożoną budowę geologiczną i bogatą rzeźbę terenu. Obserwowana rano nazywana jest Gwiazdą Poranną lub Jutrzenką, wieczorem - Gwiazdą Wieczorną.