"Jej serce to mieszkanie, duże mieszkanie z wieloma pokojami. Oczywiście w tym domu mieszka Jezus. Mieszka w najmniejszym pokoiku na poddaszu, tam jest pięknie posprzątane, jest najlepiej umeblowane
I ten pokój jest przeznaczony tylko dla Niego.
Natomiast ona zarządza i mieszka w całej reszcie domu
Jezus schodzi do salonu tylko czasami, gdy jest posprzątane, wtedy wypiją herbatę, posiedzą, pogadają. Po czym wraca do swojego pokoju
Najgorsze jest to, ze przez większość czasu w całym jej domu panuje bałagan, i oczywiście cały ten czas Jezus spędza w wydzielonym czystym miejscu

Nie raz słyszy odgłosy dochodzące z salonu krzyki, płacze, jęki, rozbijane talerze o posadzkę w kuchni, czy wywracanie mebli i demolowanie wszystkiego co jest pod ręką

Któregoś razu przechodząc obok pokoju Jezusa usłyszała zza drzwi słowa:
- może zaprosisz mnie na herbatę? Pogadamy
- wiesz, mam tu taki bałagan, jak się ogarnę to cię zawołam - odpowiedziała.

Poczym zbiegła do salonu aby posprzątać, by móc przyjąć Jezusa. Oczywiście zajęło jej to dużo czasu, a gdy już było w miarę czysto,
Zawołała żeby zszedł.
I oczywiście była herbatka, rozmowa
Po czym Jezus wrócił do siebie.

I nie trzeba było długo czekać: kolejne krzyki, kolejne tłuczone talerze, kolejna demolka

I znów przechodząc obok pokoju Jezusa usłyszała:
- może zaprosisz mnie na herbatę? Pogadamy, posiedzimy
- wiesz mam tu taki bałagan. Jak się ogarnę to cię zawołam - odpowiedziała jak zawsze...
- ale Ja mogę ci pomóc posprzątać,
- dzięki, poradzę sobie to mój bałagan, wstyd mi, nie chce żeby ktokolwiek go widział.

Poczym poszła na dół aby posprzątać
Zajęło jej to więcej czasu, ale poradziła sobie, przyjęła Jezusa jak zwykle. I jak zwykle wrócił do swojego pokoju

I oczywiście sytuacja się powtarza, kolejne niszczenie wszystkiego dookoła
I kiedy kolejny raz doprowadziła cały dom do ruiny usiadła i zaczęła płakać
Mając świadomość, że Jezus jest na górze i na pewno słyszy jej płacz i kolejny raz usłyszała pytanie:
-mogę do ciebie zejść?

I wtedy uświadomiła sobie ze przecież On nie jest zamknięty na klucz, ze tak naprawdę jakby chciał to sam by zszedł, a on uparcie ciągle zadaje jej pytanie i pyta o pozwolenie

- ale tu jest bałagan, straszny bałagan
- to nic, pozwól mi zejść do ciebie
- to zły pomysł
- pozwól mi przyjść, pozwól mi być, nie będę się odzywał, chcę być obok ciebie
- no dobrze, chodź. Tylko uważaj pod nogi i nie przeraź się

Jezus zszedł na dół, ustawił stół i krzesło poczym spoczął na nim, nic nie mówił. Ona siedziała na podłodze potwornie zawstydzona. Spojrzał się na nią
- napijemy się herbaty? Rzekł jakby nigdy nic
- ale zobacz jak to wszystko wygląda chcesz tu siedzieć i pić herbatę?
- obiecałem że nie będę się odzywał w tej kwestii, każde mieszkanie choćby najbardziej zdemolowane zawsze pozostanie mieszkaniem

Poszła do kuchni i po chwili w trzęsących się rękach postawiła na stole dwa kubki z herbatą
Usiadła, i zapadła niezręczna cisza
Serce waliło jej tak mocno, ze Jezus musiał na pewno je słyszeć ale milczał

- jesteś na mnie zły?
- za co?
- przepraszam ze musisz patrzeć na ten bałagan powinnam oszczędzić ci tego widoku
- myślisz że nie widzę i nie słyszę tego co się dzieje? Nie przeraża mnie ten bałagan, ale to ze ilekroć zabierasz się do sprzątania ja muszę ograniczać się do siedzenia na górze
- to mój bałagan i sama go robię wiec tym bardziej sama powinnam go posprzątać
- będzie jak zechcesz, ale pamiętaj że moja oferta pomocy jest zawsze aktualna..

Próbowała zachować twarz w tej rozmowie, ale poczuła że zbliża się do granicy możliwości i że w pewnym momencie nie wytrzyma i wykrzyczy wszystko to, co nosi w sercu

- zawsze ilekroć się spotykamy zachowujesz dystans chcesz być poprawna, ułożona
Wyrzuć to z siebie. Widzę jak się męczysz
- nie chce o tym rozmawiać, to nie ma znaczenia, nic się nie da zrobić
- może wróć do siebie a ja zacznę sprzątać
- skoro tego chcesz, to tak będzie
- tylko pamiętaj, że ja Jestem tam na górze
Jezus wstał od stołu, i udał się ku schodom. sama zaś w pewnym momencie wstała od stołu, i zamiast sprzątać, zaczęła niszczyć wszystko to, co miało jakąś wartość poczym rozpłakała się. I w duchu pomyślała " pomóż mi"
Po czym osunęła się na ziemię podniosła wzrok i zobaczyła Jezusa, który siedzi na schodach.

- miałeś iść na górę
- miałem, ale poprosiłaś mnie o pomoc wiec zostałem
- ja?
- powiedziałaś " pomóż mi"

Wtedy podszedł, podał jej rękę i usiedli na schodach
Rozpłakała się jak małe dziecko. Poczuła jak obejmuje ją ramieniem. nie wiedziała jak ma się uspokoić,

- nie wiem jak zrobić porządek, ciągle go robię a i tak wszystko za chwilę wygląda tak, jak widzisz to teraz wiem, że myślisz o mnie teraz najgorsze rzeczy

Wtedy przytulił ją tak mocno z taką miłością, jaką nikt nigdy jej nie obdarzył

- jeżeli chcesz, możemy razem zrobić porządek, a utrzyma się on tylko wtedy, gdy pozwolisz mi przechadzać się po całym mieszkaniu jeżeli będziemy mieszkać w nim razem i nie będziemy sobie wydzielać miejsca, jest szansa że będzie tu ładnie i czysto
- a co z tymi demolkami, które mają miejsce?
- jeżeli będziemy ze sobą rozmawiać, ale nie tak jak do tej pory. Czułe słówka, pełna kultura, i wybiórcze wypowiedzi
- bądź szczera choćby nie wiem jak trudne i bolesne miało być to wyznanie
- bo tylko prawda może uporządkować twoje mieszkanie i najważniejsze zaufaj mi i powierz mi swoje mieszkanie jeżeli pozwolisz mi zarządzać nim, nigdy przed nikim nie będziesz musiała się wstydzić
Aha i jeszcze jedno, przestań się mnie wstydzić i lękać, pragnę aby nasza relacja była relacją MIŁOŚCI !"

---