Cudna to kraina
Ta Polska kochana
Od północy morzem
Od północy morzem
Bałtyckim skąpana
Od południa wstęgą
Karpat przepasana
A przez środek Wisłą
A przez środek Wisłą
Srebrzystą oblana.
Wiele miast i wiosek
Na niej się rozsiadło
I serc ludzkich wiele
I serc ludzkich wiele
W darze jej przypadło.
Mel. Wojenko, wojenko cóżeś ty za pani…