Kiełbasa
Przeznaczone na kiełbasy mięso najlepiej kroić w cienkie plastry. Te plastry kroić potem w wąziutkie paseczki, a następnie dopiero te paski w drobne, regularne kosteczki, aby tym sposobem robiona kiełbasa była równa i soczysta, a jednak łatwa do gryzienia. Najodpowiedniejsze mięso na kiełbasy jest z przednich łopatek wieprza, karku, schabu (kotletówki) i polędwicy, o ile maja być lepsze i delikatniejsze.
3 funty wieprzowiny, 1 funt słoniny lub bardzo tłustej wieprzowiny od brzucha przyrządzić powyższym sposobem biorąc na 4 funty, 1/8 funta soli miałkiej, 2 dobre szczypty majeranku skruszonego, łyżeczkę pieprzu mielonego, lub więcej, o ile kto woli, i dobre 1/4 litra smaku, czyli rosołu wygotowanego z kości i odpadków mięsa wieprzowego, można też wody, są nawet trwalsze takie kiełbasy, ale z rosołem o wiele smaczniejsze. Masę tę wyrobić doskonale rękami, dolewając cokolwiek wody lub rosołu o ile byłaby za mało pulchna, po czym upychać nią oczyszczone kiełbaśnice przez formę blaszaną, lub kto nie ma, to przez ucho od klucza. Kiełbasę nakłuć wszędzie, gdzie tylko pokaże się zaskórne powietrze. Tak zrobione i przyrządzone kiełbasy wrzucić na chwilę do zimnej wody, a potem rozwiesić na drążku w chłodnej spiżarni, lub w pokoju - niech obeschną - i uwędzić, gdyż nie wędzone, choć też smaczne i dobre do użycia, nie trzymają się dłużej, nad tydzień. Nie robić nigdy kiełbas zbyt wielkich, aby dotować zawsze w całości i zachować soczystość. Mięso przyrządzane na kiełbasy urabiać dość długo rękami jak ciasto - od tego zależy ich pulchność.