PROGNOZOWANIE SKUTKÓW UŻYCIA BRONI JĄDROWEJ, CHEMICZNEJ, TOKSYCZNYCH ŚRODKÓW PRZEMYSŁOWYCH:
1) BROŃ JĄDROWA: polega na wykorzystaniu wewnętrznej energii powstałej w wyniku reakcji łańcuchowej rozszczepienia jąder pierwiastków ciężkich lub syntezy pierwiastków lekkich. I FAZA: tylko rozszczepienie, II FAZA: dodatkowo wykorzystuje się syntezy jądroatomowe (tryf, deuter), [ połączenie dwóch atomów trytu lub deuteru w jeden atom, helu + wyemitowanie neutronów] reakcje termojądrowe. III FAZA: tak jak w III + dołożenie uranu 238 (który nie jest rozszczepialny w normalnych warunkach).
Na morzu szczególnie groźna jest fala uderzeniowa gdyż powoduje powstanie b. wysokich fal.
Zagrożenie może powstać nie tylko w przypadku awarii chemicznych na lądzie, lecz również w wyniku awarii na statku.
ZASADY PROGNOZOWANIA SKAŻEŃ: Prognozowanie jest jednym ze sposobów walki z bronią masowego rażenia.
Obrona przed bronią masowego rażenia siły MW realizują poprzez: 1) Powiadomienie o niebezpieczeństwie użycia broni masowego rażenia. 2) Powiadomienie o skażeniach promieniotwórczych, chemicznych i zakażeniach biologicznych, 3) Prognozowanie rejonów porażenia promieniotwórczego i chemicznego oraz stref pożarów i zniszczeń.
4) Rozpoznanie skażeń i zakażeń, 5) Rozśrodkowanie okrętów, statków, jednostek i obiektów nadbrzeżnych oraz ich rośrodkowanie, 6) Wykorzystanie indywidualnych i zbiorowych środków ochrony przed skażeniami, 7) Inżynieryjna rozbudowa terenu (jednostki nadbrzeżne), 8) Uchylanie się przed działaniem środków masowego rażenia, 9) Likwidacja skutków użycia broni masowego rażenia, 10) Uzupełnianie i zaopatrywanie środków odnowy.
Prognozowanie rejonów prowadzi się w II etapach:
1) Przed użyciem broni MR- na podstawie przypuszczalnych wariantów, jakie może przeciwnik stosować podczas uderzenia przeciwnika. Prowadzi się dla przewidzenia strat w ludziach, sprzęcie, uzbrojeniu. Dla określenia możliwości uszkodzeń okrętów, obiektów, granic skażenia, głębokości rozprzestrzeniania się skażonego powietrza. Dla określenia charakteru i zakresu prac likwidacyjnych tego skażenia. Dla określenia stopnia porażenia celu, na który ma nastąpić atak. Oddziaływanie tej broni na działanie wojsk własnych, warunki bezpieczeństwa, jakich musimy przestrzegać. 2) Po użyciu broni masowego rażenia- na podstawie danych dostarczonych przez rozpoznanie na podstawie warunków jakie panują. Ustala się graniczne rejony skażeń, czas trwałości rejonu, kierunek rozprzestrzeniania się. Ustala się prawdopodobne straty ludzi. Granice i rejony pozostałych zniszczeń i pożarów, uszkodzenie okrętów, urządzeń, charakter i zakres przedsięwzięć związanych z likwidacją.
ORGANIZACJA OCHRONY PRZECIWCHEMICZNEJ OKRĘTU: 1) Powiadamianie o użyciu broni chemicznej: organizowane w celu uniknięcia zaskoczenia uderzeniem broni masowego rażenia. Powiadamiani będziemy na podstawie inf. rozpoznawczych wojsk lotniczych. Może być to rozpoznanie operacyjne MW. Po otrzymaniu inf.o możliwości użycia broni chemicznej, należy ogłosić alarm powietrzny. Jest to sygnał priorytetowy. Na sygnał tego alarmu przygotowywane indywidualne środki ochrony, uszczelnianie okrętu, włączenie spłukiwania, wejście do środka, wzmocnienie obserwacji. 2) Zadanie drużyny chemicznej: 3) Prowadzenie obserwacji wzrokowej: jest to spostrzeganie i identyfikowanie obiektów morskich, lądowych i powietrznych, zachodzących zjawisk atmosferycznych oraz wszystkich znaków nawigacyjnych będących w strefie obserwacji. Prowadzi się w celu ciągłej kontroli morza, brzegu, powietrza w rejonie obserwacji, oraz OBEJMUJE: a) obserwacja techniczna: wykorzystanie technicznych aktywnych środków obserwacji, b) wzrokowa: oczy + urządzenie optyczne, WYMAGANIA OBSERWACJI WZROKOWEJ: a) aby można w porę wykonać skuteczny manewr uchylenia lub zastosowanie innych biernych środków ochrony, b) pewność: przyjęte rozwiązanie powinno umożliwiać wykrycie danych celów, wszystkich, c) ciągłość: przez cały czas bez jakichkolwiek przerw, d) wiarygodność: meldunki powinny przekazywać rzeczywisty stan, e) terminowość: powinny dawać czas na podjęcie decyzji i wykonanie manewru uchylającego.
Na statku pływającym samodzielnie: 1) obejmować cały horyzont, szczególnie dziób i kierunek szczególnie niebezpieczny, 2) obejmować wodę, powietrze i linię brzegową, jeżeli możliwe i uzasadnione.
WYRÓŻNIAMY: 1) lekkiego zasięgu: od burty do 30 ÷60 kabli, pow morze i powietrze, w celu wykrycia OP, środków dywersji, min, śladów torped, niewielkich przeszkód w wodzie.
2) dalekiego zasięgu: 15 kabli do horyzontu- w celu wykrycia i rozpoznania dalekich obiektów.
4) Prowadzenie samoobrony statkowej: 1) Przygotować instruktorów do szkolenia załóg odnośnie samoobrony i obrony cywilnej, 2) przygotowanie materiałów do szkolenia obrony cywilnej, 3) powołanie statkowych grup obrony cywilnej, 4) szkolenie załóg w zakresie obrony cywilnej, 5) wyposażenie statków w indywidualne środki do ochrony przed skażeniami, 6) prowadzenie sprawdzianów w zakresie żądanej OC.
TYPOWY SKŁAD: 1) komendant statkowej OC- kapitan, 2) zastępca komendanta statkowej OC - I oficer, 3) podziały (sekcje, drużyny, OC): -- zabiegi sanitarne i rozpoznanie, --p. poż. i dezynfekcji, --ratownictwo techniczne,
ORGANIZACJA STATKOWEJ GRUPY OBRONY CYWILNEJ: 1) Komendant SGOC: 1.1) wachta maszynowa,: 1.2) Z-CA kom. SGOC-I off, 1.3) wachta pokładowa, 1.2.1) DR1, rozpoznanie skażeń i med. sanitarna,: sekcja nr1 rozpoznania skażeń, sekcja nr2 zabiegi sanitarno- medyczne 1.2.2) DR2, p.poż, oraz odkażania, dezaktywacji,: sekcja nr1 p.poż, sekcja nr2 odkażania i dezaktywacja 1.2.3) DR3, ratownictwa technicznego,: sekcja nr1, sekcja nr2.
O.S.G.O.C- wg PŻM: 1) Komendant- kapitan, 1.1) wachta maszynowa: ST. OFF. MECH, motorzysta: 1.2) wachta pokładowa: ST. OFF- z-ca kom, ST. MARYNARZ- sternik,
1.1.1) zesp nr1- rat.techn, II OFF mech- dowódca, III, IV OFF mech wacht, OFF Elektryk, magazynier maszyn, motorzysta,
1.1-1.2) zespół III: p. poż, zab. specjalne, dowódca III OFF,
1.2.1) zespół III, rozpoznania, zabez. sanitarnego, dowódca II OFF.
PRZEDSIĘWZIĘCIE W RAZIE UŻYCIA ŚRODKÓW TAKTYCZNYCH: Przedsięwzięcia w razie użycia MŚR obejmują: a) rozpoznanie rejonów porażenia, b) prace ratunkowe, lecznicze, ewakuacyjne, c) zabezpieczenie specjalne statków i sanitarne załóg,
ZADANIA GRUP OC: przygotowanie wszystkich członków do indywidualnego i zbiorowego wykorzystania ludzi związanych z bezpieczeństwem załóg i utrzymaniem pływalności oraz zabezpieczenia ładunku podczas pływania w strefie działań wojennych. Ponadto wzmocnienie psychiczne załóg oraz wyrobienie w nich zdecydowanego działania w trudnych warunkach morskich i strefie działań wojennych.
Cel osiągamy przez trening drużyn oraz określone alarmy.
OPECHEM PODCZAS DZIAŁAŃ: usuwanie skutków naporu bronią masowego rażenia środkami własnymi. Cel zabiegów- max obniżenie mocy dawki, zmniejszenie il. skażeń wśród załogi, wzmocnienie mocy ochronnej odzieży. Zabezpieczenie specjalne: obniżenie warunków pracy: usuwanie skażeń, środków szkodliwych.
WYMOGI STAWIANE PUNKTOM ZABIEGÓW SANITARNYCH (PZS): 1) zapewnienie jednokierunkowego ruchu podczas zabezpieczenia sanitarnego, 2) rozgraniczenie części brudnej od części czystej, 3) zabezpieczenie odprowadzenia wody brudnej z możliwością wprowadzenia do obiegu roztworów odkażających. Najpierw odkażanie, później prysznic. 4) przystosowanie instalacji wentylacyjnej, 5) wydzielić magazyn do składowania odzieży ochronnej.
Całkowite zabiegi specjalne: zastosowanie roztworów dezkatywacyjnych lub odkażających, naniesienie na powierzchnię oraz szorowanie przy pomocy szczotek powierzchni. Później spłukać wodą zaburtową. Wyposażenie statku- normy wyposażenia statkowej grupy OC, Maska P-GMZ- 100%, maska P-GMZ dla rannego w głowę- 5szt/statek.