Farmakoterapia nadciśnienia tętniczego I
Wiadomości ogólne:
Nadciśnienie tętnicze:
definicja >140/90
izolowane nadciśnienie skurczowe: >160, <90 (udar zawał)
powikłania: wzrost ryzyka chorób naczyniowo sercowych itd.
Leczenie niefarmakologiczne:
zaprzestanie palenia tytoniu
Zmniejszenie masy ciała w przypadku nadwagi
ograniczenie spożycia alkoholu do <30 g etanolu dziennie
ograniczyć spożycie sodu do 110 mmol dziennie ( 2,4 g sodu, 6 g NaCl)
kontrolować spożycie potasu, wapnia i magnezu
Zmniejszyć zawartość tłuszczów nasyconych i cholesterolu w pokarmach
Aerobowe wysiłki fizyczne
Farmakoterapia:
Podstawowe zasady: badać reaktywność pacjenta, unikać przedawkowania, obniżać stopniowo, zapewnić działanie hipotensyjne leków przez cała dobę,
LEKI MOCZOPĘDNE
Mechanizm działania większości leków moczopędnych związany jest z hamowaniem reabsorbcji zwrotnej sodu
Celem terapii jest zmniejszenie objętości płynu zewnątrzkomórkowego (ECF) oraz w konsekwencji zmniejszenie oporu naczyń
INHIBITORY ANHYDRAZY WĘGLANOWEJ
Acetazolamid (Diuramid), metazolamid, dichlorfenamid
Mechanizm działania: hamowania błonowej i cytozolowej anhydrazy węglanowej
W wyniku tego dochodzi do zahamowania wchłaniania Na (kotransport z jonami H+)
Punktem uchwytu jest kanalik bliższy, w którym fizjologicznie reabsorbowane jest 60-70% ładunku NaCl i HCO3-)
Wskazania: jaskra, zatrucia salicylanami, barbituranami, choroba wysokogórska, padaczka (terapia wspomagająca)
Działania niepożądane: kwasica metaboliczna, zaburzenia smaku, parastezje, zaburzenia z przewodu pokarmowego, spadek libido, encefalopatia
Słabe działanie moczopędne
DIURETYKI PĘTLOWE
Pochodne sulfonamidowe (furosemid, torasemid, bumetamid, piretamid)
Pochodne kwasu fenoksyoctowego (kwas etakrynowy)
Nieodwracalnie blokują koprzenośnik Na+2Cl-K+ w grubościennym segmencie kanalika wstępującego
Fizjologicznie reabsorbowane jest tutaj około 30% ładunku Na (Odcinek nieprzepuszczalny dla wody)
Silnie wiążą się z białkami (Furosemid 70%)
Silne działanie moczopędne
DIURETYKI PĘTLOWE: DZIAŁANIE DODATKOWE:
Zmniejszenie aktywności ATP-azy, spadek zużycia energii i tlenu przez nerki działanie nefroprotekcyjne
Zwiększone wydzielanie Ca i Mg (mechanizm nieznany)
Wzrost stężenia kwasu moczowego (zwiększone wchłanianie zwrotne z powodu hipowolemii)
Blokują także koprzenośnik plamki gęstej (RAA)
DIURETYKI PĘTLOWE: WSKAZANIA
Obrzęki (niewydolność serca, marskość wątroby w stadium dekompensacji, marskość nerek, niewydolność nerek, anuria)
Obrzęk płuc
Wzrost ciśnienia śródczaszkowego
Zatrucia
Nadciśnienie (Przełom nadciśnieniowy)
Generalnie stosowane w stanach nagłych (furosemid działa po 3 minutach i.v. i po ½ h
Osoby z nadciśnieniem leczeni preparatami litu (przy zastosowaniu tiazydów dochodzi do kumulacji litu- wzrost reabsorbcji)
Osoby z nadciśnieniem z kreatyniną powyżej 2 mg%
DIURETYKI PĘTLOWE- DZIAŁANIA NIEPORZĄDANE
Spadek stężenia Na, K (wpływ na serce, wzrost oporności na insulinę), Ca, Mg
Wzrost stężenia kwasu moczowego
Działanie ototoksyczne
Wpływają niekorzystnie na gospodarkę lipidową
Wzrost azotemii (uwaga mogą przyspieszyć rozwój enephalopatii wątrobowej)
Biegunka
Alergii
DIURETYKI TIAZYDOWE I TIAZYDOPODOBNE
Nazywane inaczej diuretykami oszczędzającymi wapń
Chlorotiazyd, hydrochlorotiazyd, politiazyd, cyklotiazyd, chlortalidon, indapamid, klopamid, metolazon, quinetazon
Hamują koprzenośnik Na+Cl- w końcowym segmencie kanalika dalszego
Rozszerzają naczynia krwionośne
Średnie działanie moczopędne
TIAZYDY: WSKAZANIA
Nadciśnienie
Kamica nerek
Niewydolność serca
Hyperkalciuria
Moczówka prosta
TIAZYDY - OBJAWY NIEPOŻĄDANE
Wzrost stężenia cholesterolu, wzrost stężenia LDL, gorsza tolerancja glukozy (mechanizm nieznany, przypuszczalnie związany z hipokaliemią)
Spadek stężenia K, Na, Mg
Zaburzenia w morfologii (penie)
Zapalenie trzustki
Toczeń
Hyperurykemia
INDAPAMID
Nie wpływa niekorzystnie na gospodarkę lipidową i cukrową
Jest dodatkowo antagonistą Ca, rozszerza bezpośrednio naczynia krwionośne
Wywołuje mniejsze zaburzenia elektrolitowe
Długotrwale stosowany zmniejsza przerost lewej komory
Zmniejsza aktywność układu współczulnego
Zmniejsza agregacje płytek
Jest wymiataczem wolnych rodników
DIURETYKI OSZCZĘDZAJĄCE POTAS
Antagoniści aldosteronu Spironolakton (związek o budowie sterydowej)- aktywnym metabolitem jest kanreonian
Pseudo-antagoniści aldosteronu amiloryd, triamteren
Działanie ich polega na blokowaniu kanałów sodowych znajdujących się w kanalikach zbiorczych
Powodują alkalizacje moczu
Słabe działanie moczopędne
DIURETYKI OSZCZĘDZAJĄCE POTAS- WSKAZANIA
Hiperaldosteronizm pierwotny i wtórny (przewlekła niewydolnośc wątroby)
Niewydolność serca (Spironolakton)
Zastosowanie w terapii innymi diuretynami
Amiloryd stosowany jest również w poliurii opornej na ADH (terapia litem)
DZIAŁANIA NIEPORZĄDANE
Hyperkaliemia
Ginekomastia, hirsutyzm, nieregularne miesiączkowanie, zanik jąder (Spironolakton)
Zaburzenia z przewodu pokarmowego
OUN-śpiączka splątanie
DIURETYKI OSMOTYCZNE
Mannitol, mocznik, izosorbit, glicerol
Powodują diurezę osmotyczną
Wzrost przepływu krwi przez rdzeń nerek (działanie nefroprotekcyjne)
Utrzymują RBF i GFR (spadek obrzęku nerek)
Mannitol jest wymiataczem wolnych rodników
DIURETYKI OSMOTYCZNE - ZASTOSOWANIE
ostra niewydolność nerek
wzmożone ciśnienie śródgałkowe (atak jaskry)
wzmożone ciśnienie śródczaszkowe, obrzęk mózgu
profilaktyka ONN (operacje, leki przeciwnowotworowe, urazy np. oparzenia)
DZIAŁANIA NIEPORZĄDANE
obrzęk płuc
nudności, wymioty, bóle głowy
hiponatremia
kwasica metaboliczna
DODATKOWE INFORMACJE
dobrze reagują chorzy z niska aktywnością reninową osocza
generalnie diuretyki potęgują działanie wszystkich innych leków hipotensyjnych (zapobieganie kumulacji płynów)
ze względu na dosyć spłaszczony kształt krzywej dawka- efekt stosowane w niskich i średnich dawkach
dobrze tolerowane, pacjenci uskarżają się głównie na zaburzenia seksualne (5%-10%)
1