OLEJEK IMBIROWY
Olejek imbirowy otrzymuje się z wysuszonego kłącza imbiru lekarskiego (Zingiber offictnalis R.), uprawianego w Azji południowej, Chinach, Afryce zachodniej i Japonii. Rozdrobniony surowiec destyluje się z parą wodą. Wydajność olejku ok. 2 %. Najlepszy olejek pochodzi z Indii, z Wybrzeża Malabarskiego.
Imbir jest znaną od wieków przyprawą, szczególnie cenioną w kuchni chińskiej i indyjskiej. Wraz z innymi przyprawami korzennymi trafił do Europy, gdzie był stosowany jako lek i przyprawa. W artykułach spożywczych jest stosowany w stanie świeżym, suszonym i sproszkowanym, w formie marynaty i na słodko, w syropie. W niektórych wierzeniach azjatyckich przypisuje się imbirowi znaczenie i działanie magiczne, podobnie jak korzeniowi żeń-szeń, ze względu na niezwykłe kształty kłączy podobne do zwierząt, postaci ludzkich itp.
Właściwości i zastosowania
Podobnie jak większość olejków pochodzących z przypraw ma działanie antyseptyczne i znajduje zastosowanie przy zatruciach pokarmowych. Działa skutecznie przy nudnościach, rozwolnieniu i niestrawnościach. Ponadto jest bardzo cennym składnikiem mieszanek przeciwbólowych stosowanych przy bólach mięśni, reumatycznych, artretycznych, pourazowych. Jest skuteczny przy terapii alkoholików. Łagodny afrodyzjak.
Stosowanie w mieszankach aromaterapeutycznych
• Do masażu: reumatyzm, artretyzm, bóle mięśniowe, naciągnięte mięśnie i ścięgna, bóle pourazowe, przeziębienia, nudności, rozwolnienie, zatrucia pokarmowe, niestrawność, alkoholizm.
• Do kąpieli: reumatyzm, artretyzm, bóle mięśniowe, naciągnięte mięśnie i ścięgna, bóle pourazowe, przeziębienia, nudności.
• Do kompresów: reumatyzm, artretyzm, bóle mięśniowe, naciągnięte mięśnie i ścięgna, bóle pourazowe.
• Do inhalacji (kominki aromaterapeutyczne): przeziębienia, nudności, alkoholizm.