Organiczne zespoły mózgowe
Prof. Dr hab. Andrzej Zięba
Klinika Psychiatrii Dorosłych CMUJ
Organiczne zaburzenia psychiczne i zespoły objawów
Określenie organiczny oznacza że zaburzenie jest spowodowane dysfunkcją mózgu, termin zespół oznacza zbiór objawów.
Rozpoznawanie zaburzeń i zespołów objawów na podłożu organicznym wymaga stwierdzenia odchyleń od normy w zachowaniu lub sferze psychicznej, wynikających z przejściowej lub trwałej dysfunkcji mózgu.
Podział zaburzeń organicznych wg. ICD-10
Otępienie w chorobie Alzheimera (F00)
Otępienie naczyniowe (F01)
Otępienie w innych chorobach klasyfikowanych gdzie
indziej (F02)
Otępienie bliżej nieokreślone (F03)
Organiczny zespół amnestyczny nie wywołany alkoholem i innymi substancjami (F04)
Majaczenie nie wywołane alkoholem i innymi substancjami psychoaktywnymi (F05)
Inne zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu i chorobą somatyczną (F06)
Zaburzenia osobowości i zachowania spowodowane chorobą , uszkodzenie lub dysfunkcją mózgu (F07)
Organiczne zaburzenia psychiczne o przewlekłym przebiegu
Objawy przewlekłych zaburzeń psychicznych na podłożu organicznym są zwykle w odróżnieniu od zaburzeń o ostrym przebiegu niezbyt wyraźne i narastają powoli. Przyczyna zaburzeń o ostrym przebiegu zwykle nie budzi wątpliwości , natomiast w przypadku zaburzeń przewlekłych często jest nieoczywista.
Nieswoiste objawy zaburzeń psychicznych o przewlekłym przebiegu
Upośledzenie intelektu, pamięci i procesów poznawczych (myślenie nieprecyzyjne, posługiwanie się stereotypami, sztywność poglądów, perseweracje, obniżenie krytycyzmu,ubóstwo mowy i słownictwa, posługiwanie się utartymi zwrotami
Zmiana osobowości, nasilenie wcześniej istniejących cech osobowości zaburzonej
Odhamowanie (utrata kontroli nad popędami)
W przypadku objawów wytwórczych typowe są omamy wzrokowe
Zaburzenia emocjonalne początkowo przybierają charakter: labilności emocjonalnej, depresyjności, dolegliwości lękowych, w późniejszej fazie pojawia się otępienie uczuciowe i apatia
Organiczne zaburzenia osobowości (charakteropatie)
Wyraźna stała zmiana osobowości
Silna labilność emocjonalna
Drażliwość, skłonność do dysforii
Nieuzasadnione wybuchy agresji
Naruszanie zasad współżycia społecznego
Apatia, zobojętnienie
Podejrzliwość, ksobność, skłonność do nastawień urojeniowych
Lepkość myślenia
Lepkość kontaktu
Zespół amnestyczny
Jest to upośledzenie pamięci krótkotrwałej oraz długotrwałej , spowodowane określonymi czynnikami chorobotwórczymi.. Chory z zespołem amnestycznym bardzo odległe wydarzenia odtwarza dokładniej niż wydarzenia niedawne, luki pamięciowe może wypełniać konfabulacjami.
Inne procesy poznawcze przebiegają tutaj prawidłowo.
Należy pamiętać , że upośledzenia pamięci występuje również w majaczeniu oraz otępieniu , ale w zespołach tych ponadto ma miejsce upośledzenie jeszcze innych funkcji poznawczych (są one tzw. Zespołami globalnego zaburzenia funkcji poznawczych)
Zespoły amnestyczne - etiologia
Niedobór tiaminy w przebiegu alkoholizmu (zespół Korsakowa - towarzyszy mu zapalenie wielonerwowe)
Urazy głowy
Operacyjne uszkodzenie płatów skroniowych
Zmiany niedokrwienne CSN
Majaczenie (Delirium)
Jest to zespół zaburzeń psychicznych na podłożu organicznym lub związanych z zespołami abstynencyjnymi po odstawieniu substancji psychoaktywnych lub niektórych leków; o ostrym przebiegu i z globalnym upośledzeniem czynności poznawczych. Zaburzenia psychiczne są zazwyczaj odwracalne , czas ich trwania krótki, nasilenia i charakter - bardzo zmienne.
Podział majaczenia - wg.ICD-10
Majaczenie nie wywołane alkoholem i innymi substancjami psychoaktywnymi (F05)
Majaczenie bez otępienia
Majaczenie nałożone na otępienie
Inne typy majaczeń
Majaczenie nie określone
Zespół abstynencyjny z majaczeniem
Objawy majaczenia
Zmniejszenie trwałości uwagi w stosunku do bodźców zewnętrznych (należy kilkakrotnie powtarzać pytania aby uzyskać odpowiedź),
niedostateczna przerzutnośc uwagi na nowe bodźce(pacjent perseweruje odpowiedź na stare pytani a nie udziela odpowiedzi na nowe)
Zaburzenia myślenia - bezładne , porozrywane , szczątkowe wypowiedzi
Przynajmniej dwa z wymienionych objawów:
Obniżenie poziomu czuwania(podsypianie w trakcie badania lekarskiego)
Zaburzenia postrzegania -złożone iluzje , omamy(szczególnie wzrokowe) o charakterze groźnym i nieprzyjemnym dla pacjenta, który może próbować z nimi walczyć lub uciekać; towarzyszą im często urojenia prześladowcze
Zaburzenia rytmu snu i czuwania z bezsennością i sennością w ciągu dnia
Naprzemiennie - niepokój ruchowy i obniżenie napędu psychomotorycznego
Dezorientacja co do czasu i miejsca, błędne rozpoznawanie osób, związany z tym niepokój
Upośledzenia pamięci świeżej i trwałej
Zaburzenia ujawniają się bardzo szybko, zazwyczaj w ciągu kilku godzin lub dni, ich zestaw oraz nasilenie wykazują dużą zmienność w ciągu doby
Zespół zamroczeniowy / pomroczny
Osłabienie lub zniesienie kontaktu ze światem zewnętrznym
Zaburzenia zachowania i postrzegania
Pojawienie się nowej patologicznej osobowości („nie ten sam człowiek”)
niepamięć okresów wcześniejszych w trakcie zamroczenia i niepamięć okresu zamroczenia po jego ustąpieniu
rozpoczyna się i kończy nagle.
Odmiany
Stan pomroczny prosty - gwałtowne podniecenie ruchowe, połączone często z agresją i niszczeniem przedmiotów lub ucieczką czy raczej „biegiem przed siebie”, przypadkowe samouszkodzenia czy próby samobójcze (np. skok z wysokości). Zaburzenia nastroju: drażliwość, gniew, czasem lęk i krzyk lub euforia.
Stan Stan pomroczny ekstatyczny - podniosły nastrój z subiektywnie odczuwaną pełnią wglądu, tendencja do nauczania , przemawiania
Stan pomroczny jasny - podobny do fugi dysocjacyjnej - chory podejmuje złożoną aktywność celową (np. podróżuje daleko dbając w tym czasie o pożywienie, używa środków transportu, podaje fałszywe dane personalne, sprawia na otoczeniu wrażenie zdrowego, po czym wszystko zostaje pokryte niepamięcią)
Upojenie alkoholowe patologiczne
Splątanie - Amentia
Rozpoczyna się stopniowo i powoli ustępuje
Jest najdłużej trwającym zaburzeniem świadomości(może trwać tygodnie a nawet miesiące)
Towarzyszy często chorobom terminalnym, zakaźnym , intoksykacjom, może zapowiadać zgon z przyczyn somatycznych
Zaburzenia toku myślenia, w tym inkoherencja myślenia (rozerwanie wątku myślowego) z mówieniem pojedynczych nie związanych ze sobą słów (jakby „czytanie ze słownika”)
Okresowo głębokie przymglenie świadomości połączone z zaburzeniami orientacji w czasie i dezorientacją co do miejsca
Okresowo pogłębienie zaburzeń świadomości aż do utraty kontaktu z otoczeniem
Zmienny krytycyzm w stosunku do sytuacji i stanu chorobowego
W momentach zwiększonego krytycyzmu i orientacji poczucie zagubienia i wysiłki w kierunku zdania sobie sprawy co istotnie się dzieje
W momentach pobudzenia bezładne miotanie się (jaktacje)ograniczone zwykle do niewielkiej przestrzeni(„niepokój w obrębie łóżka”)
Zespoły Otępienne
Otępieniem nazywamy globalne upośledzenie funkcji poznawczych bez zaburzeń świadomości. (należy jednak pamiętać że w przebiegu zespołów otępiennych, szczególnie w ch. Alzheimera , mogą się pojawić epizody majaczeniowe lub urojeniowe)
O otępieniu mówimy wtedy gdy upośledzenie czynności poznawczych i intelektu jest na tyle nasilone, że zaburza wykonywanie zawodu i funkcjonowanie społeczne.
Podstawowym objawem jest utrata pamięci ( początkowo świeżej a następnie w coraz większym stopniu trwałej). Upośledzeniu ulega również myślenie abstrakcyjne i osąd, wraz z upływem czasu pojawiają się wyraźne zmiany osobowości.
Otępienie - rozpoznanie i objawy
Upośledzenie pamięci świeżej i trwałej
Upośledzenie myślenia abstrakcyjnego - niezdolność do określenia różnic i podobieństw między zbliżonymi pojęciami, trudność w definiowaniu słów i pojęć
Upośledzenie osądu - niezdolność do ułożenia rozsądnego, realnego planu działania, niezdolność do uregulowania stosunków z rodziną
Zaburzenia korowe: afazja (upośledzenie lub utrata funkcji językowych), apraksja(niemożność wykonywania złożonych czynności), agnozja(niemożność rozpoznawania lub nazwania poprzednio znanych przedmiotów), trudności w wykonywaniu zadań konstrukcyjnych (np. niezdolność do kopiowania trójwymiarowych figur)
Zaburzenia osobowości (zmiany lub zaostrzenie cech przedchorobowych)
Zespoły otępienne - epidemiologia
Zespoły otępienne występują najczęściej u ludzi starych.
Otępienie stwierdza się u 5% osób powyżej 65r.ż. I u około 20% osób powyżej 80 r.ż.
Najczęstszą przyczyną otępienia jest choroba Alzheimera (częściej u kobiet), drugie co do częstości jest otępienie wielozawałowe(częściej u mężczyzn).
Coraz częściej przyczyną otępienia jest encefalopatia wywołana przez wirus HIV
Inne przyczyny otępienia
Pierwotne choroby CSN
Choroba Picka
Pląsawica Huntingtona
Choroba Parkinsona
Stwardnienie rozsiane
Zaburzenia endokrynologiczne
Niedoczynność tarczycy
Choroby przytarczyc
Niedoczynność przysadki i nadnerczy
Stany po przebytej hipoglikemi
Choroby wątroby
Przewlekła encefalopatia wątrobowa
Choroby nerek
Encefalopatia mocznicowa
Encefalopatia podializacyjna
Choroby układu krążenia
Poliarteritis nodosa
Stany poudarowe
Niemiarowość serca
Choroby układu oddechowego
Encefalopatia w przebiegu przewlekłej niewydolności oddechowej
Niedobory witaminowe
Niedobór witaminy PP
Niedobór witaminy B12
Niedobór kwasu foliowego
Guzy wewnątrzczaszkowe
Urazy czaszkowo-mózgowe
Choroby infekcyjne
Choroba Kreuzfeldta - Jacoba
Kryptokokowe zapalenie opon
Wirusowe zapalenie mózgu
Inne (ch. Wilsona, Wodogłowie, Sarkoidoza)
Przebieg zespołów otępiennych
Około 10% przypadków otępień ma charakter odwracalny, co jest związane z odwracalnością przyczyn (np. niedoczynność tarczycy, kiła CSN, wodogłowie, guzy mózgu, zaburzenia metaboliczne, niedobory witaminowe). Pozostałe przypadki mają charakter postępujący, doprowadzający z czasem do głębokich zaburzeń orientacji auto i allopsychicznej, konieczności stałej opieki, zaburzeń pracy zwieraczy i do śmierci.
Różnicowanie otępień
Fizjologiczne starzenie się
Depresja
Majaczenie
Należy przeprowadzić pogłębioną diagnostykę w kierunku uleczalnych przyczyn otępienia oraz w kierunku współistniejących schorzeń somatycznych , których dekompensacja może poważnie nasilać obecne w otępieniu zaburzenia procesów poznawczych.
Leczenie otępień nieodwracalnych
Leczenie jest w zasadzie podtrzymujące. Schorzenia współistniejące powinny być odpowiednio leczone. Należy zapewnić choremu właściwe odżywienie , zadbać, aby był aktywny. W otoczeniu powinny znajdować się liczne i wyraźne informacje o miejscu i czasie
Farmakoterapia:
Unikać polipragmazji
Nie należy podawać benzodwuazepin i barbituranów ze względu na niebezpieczeństwo: 1)reakcji paradoksalnych, 2)upadków z następowaym złamaniem szyjki kości udowej, 3)pogłębienia deficytów poznawczych
W przypadku pobudzenia, niepokoju lub bezsenności wskazane są bardzo małe dawki neuroleptyków(halopreidol , risperidon)
Leki prokognitywne (najbardziej efektywne w ch.Alzheimera):
Blokery acetylocholinesterazy: Donepezil(Arricept), Rivastygmina (Exelon), Galantamina(Reminyl), Memantyna (Ebixa)
Piracetam (Nootropil, Memotropil)
Otępienie typu Alzheimerowskiego
Hpotetyczne czynniki ryzyka obejmują: wiek matki przy urodzeniu, toksyczne działanie glinu, urazy głowy, niedobór acetylochliny, zaburzenia autoimmunologiczne etc.
Patomorfologia: zwyrodnienie włókienkowe, płytki starcze, zwyrodnienie ziarnisto - wodniczkowe, angiopatia amyloidowa. Zmiany te są szczególnie wyraźne w obrębie jądra migdałowatego, hipokampa, kory mózgowej (kora czołowa i środkowa część kory skroniowej) i podstawy mózgu. Pełne rozpoznanie choroby jest możliwe tylko w wyniku przeprowadzenia badania his-pat , które robi się dopiero po śmierci pacjenta. Na podstawie badania klinicznego można jedynie mówić o przypuszczalnym czy prawdopodobnym rozpoznaniu choroby Alzheimera.
Otępienie typu Alzheimerowskiego - objawy
Objawy otępienia
Podstępny nieuchwytny początek
Przewlekle postępujący przebieg
Raczej nie występują objawy ogniskowe
W przebiegu mogą nastąpić zaostrzenia : majaczeniowe, urojeniowe, depresyjne
Wywiad, badanie somatyczne z reguły pozwalają na wykluczenie innych przyczyn otępienia
Otępienie wielozawałowe
Jest to otępienie występujące w przebiegu mnogich udarów
Objawy nasilają się skokowo po kolejnych udarach
Pacjenci wiedzą kiedy dochodzi do pogarszania
W ciągu kilku , kilkunastu dni po udarze obserwuje się niewielką poprawę aż do kolejnego udaru ale pacjent nie osiąga poziomu sprawności poznawczej sprzed udaru
Częste są różnorodne objawy neurologiczne zależne od umiejscowienia i rozległości zmian udarowych (np. wzmożenie odruchów głębokich, objaw Babińskiego, porażenie rzekomoopuszkowe, zaburzenia chodu, niedowłady)
Upośledzenie procesów poznawczych przez długi czas ma charakter wybiórczy z zaoszczędzeniem pewnych funkcji
Choroba Creutzfeldta - Jakoba
Jest to szybko postępujące otępienie zwyrodnieniowe wywołane przez priony
Choroba może pojawić się w ciągu całego dorosłego życia ale najczęściej pojawia się w piątej dekadzie
Przebieg jest podostry, prowadzi dośmierci w ciągu 1-2 lat
Początkowo mogą pojawiać się niesprecyzowane dolegliwości fizyczne oraz nerwicowe
Z czasem pojawia się postępujące porażenie spastyczne kończyn z objawami pozapiramidowymi, ruchami choreoatetotycznymi, następnie występują : ataksja, drżenie włókienkowe mięśni, zanik nerwów gałkoruchowych, miokloni
Szybko postępujące otępienie i wyniszczenie
Typowy trójfazowy zapis EEG
Objawy psychopatologiczne w padaczkach
Pojawiają się w 3-7% przypadków padaczek
Najczęściej występują w padaczce skroniowej
Mogą występować zarówno przed , po jak i w trakcie napadu padaczkowego, często pojawiają się po gwałtownym odstawieniu antykonwulsantów
Często są częścią składową tzw aury przedpadaczkowej
Często towarzyszą im napadowe zaburzenia wegetatywne:sensacje w nadbrzuszu, wzmożona perystaltyka jelit, ślinienie się, wzrost tętna i ciśnienia, zawroty głowy
Mają bardzo różnorodny i bardzo zmienny obraz:
Depersonalizacja, derealizacja, deja vu, objawy lękowe i konwersyjne
Omamy smakowe i węchowe którym mogą towarzyszyć ruchy mlaskania, żucia, cmokania , połykania, omamy wzrokowe i iluzje
Objawy podobne do schizofrenii paranoidalnej ale: 1)trwają do kilku dni i ustępują samoistnie, 2)nie występują objawy ubytkowe
Urazy głowy
Obraz kliniczny zarówno bezpośrednich jak i odległych następstw urazów głowy jest bardzo zróżnicowany
Bezpośrednie następstwa urazów głowy
Amnezja
Pobudzenie
Apatia
Psychozy pourazowe, łącznie z majaczeniem
Następstwa późne / przewlekłe
Zespoły amnestyczne
Psychozy
Zaburzenia afektywne
Charakteropatie
Zespoły otępienne
Objawy wstrząśnienia mózgu
Przejściowa utrata przytomności
Amnezja następcza
Bóle i zawroty głowy
Niekiedy zaburzenie funkcji poznawczych oraz spadek wydolności fizycznej
Guzy mózgu
Symptomatologia obejmuje: ubytkowe objawy neurologiczne, bóle głowy, nudności wymioty, napady padaczkowe, utratę wzroku, obrzęk tarczy nerwu wzrokowego, wszelkie zaburzenia psychiczne
Objawy w przewadze są następstwem ciasnoty śródczaszkowej, w mniejszym stopniu miejscowego uszkodzenia dokonywanego przez guz
Tendencje samobójcze przejawia około 10% osób z guzami mózgu - głównie w okresie nasilenia bólów głowy
Większość chorych z guzami cierpi na zaburzenia psychiczne
W guzach powoli rosnących stwierdza się głównie zaburzenia osobowości
W guzach szybko rosnących występuje upośledzenie czynności poznawczych i lub zaburzenia świadomości
Guzy mózgu - objawy psychopatologiczne
Guzy płata czołowego: depresja lub euforia afekt niedostosowany, moria, skracanie dystansu, odhamowanie, otępienie, objawy charakteropatyczne, bywa że guz tej okolicy jest rozpoznawany błędnie.
Guzy płata skroniowego: lęk, depresja, omamy smakowe i węchowe, napady padaczkowe z płata skroniowego, psychozy schizofrenopodobne
Guzy płata ciemieniowego: afazja, apraxja, anozognozja, niekiedy objawy podobne do zaburzeń konwersyjnych.