Temat : Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą pierścieni Newtona.

Imię i nazwisko: Grzegorz Pietras Lesław Wabia Semestr III Rok 1996/97 Wydział Elektryczny.
zespół	data	ocena	podpis
3

Pierścienie Newtona stanowią typowe krążki jednakowej grubości. Soczewka płasko-wypukła o dużym promieniu krzywizny jest ustawiona na grubej płytce szklanej. Między soczewką i płytką tworzy się cienka warstwa powietrza o niejednakowej grubości. Promień padający na górną powierzchnie soczewki pod pewnym kątem ulega odbiciu na trzech pograniczach. Ze względu na dużą grubość soczewki, a małą grubość warstwy powietrza między soczewką i płytką, do interferencji zdolne są promienie 3 i 4. Jeżeli kąt padania promienia i jest praktycznie zerowy, to uwzględniając fakt, że dla warstwy powietrza n=i, można warunek interferencyjnego wzmocnienia promieni odbitych zapisać w postaci :

Odpowiada to określonemu pierścieniowi jasnemu o promieniu r. Z zależności geometrycznej wynika, że :

lub uwzględniając, że h<<R;

gdzie R oznacza promień krzywizny soczewki. Korzystając z powyższych równań napiszemy

lub

Analogicznie, dla dowolnego pierścienia ciemnego o promieniu r_c otrzymamy zależność:

Ponieważ odczyt wartości promienia ciemnego lub jasnego pierścienia jest obarczony dużym błędem z powodu niepunktowego przylegania soczewki do płytki, najlepiej jest zmierzyć dwa promienie dwu jasnych lub ciemnych pierścieni o numerach porządkowych k₁ i k₂. Pisząc dla każdego z nich równanie i odejmując stronami, otrzymamy po drobnych przekształceniach wyrażenie :

z którego ostatecznie korzystać będziemy przy obliczaniu długości fali świetlnej.

Tabela pomiarowa

Nr	R		r [mm]					rśr	Δ	λ
pomiaru	[mm]	k	1	2	3	4	5	[mm]	[mm]	[mm]
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10