KONSTRUKCJA SCENARIUSZA LEKCJI

SCENARIUSZ LEKCJI - jest w jakimś sensie konspektem lekcji, czyli metodyczno - treściowym szkicem lekcji, streszczeniem lekcji, stara się przekazać krok po kroku czynności nauczyciela i ucznia. Jest wypadkową wszystkich współczesnych poszukiwań i osiągnięć w dziedzinie dydaktyki.

Reżyseria pedagogiczna - to świadome zainscenizowanie przebiegu lekcji w choreografii i scenografii przez nas założonej.

Jakie funkcje powinien spełniać dobry scenariusz lekcji ?

Dokument - przewodnik po lekcji

Spełnia funkcję dyscyplinującą

Zmusza do refleksji przed, po i w trakcie lekcji

NAJWAŻNIEJSZE ELEMENTY SCENARIUSZA :

1. Temat lekcji - wiodący i nadrzędny motyw lekcji

2. Cele - ogólne i szczegółowe

3. Metody - sposoby pracy

4. Formy - organizacja procesu nauczania

5. Środki - podręcznik, pomoce dydaktyczne, materiały edukacyjne

6. Czas realizacji - timing - jak organizujemy czasem

7. Ewaluacja

8. Praca domowa - ważny element pracy na lekcji

9. Bibliografia - teksty źródłowe, literatura itp.

Ad. 1. Temat lekcji

• jest wiodącym i nadrzędnym motywem lekcji, stanowi on jednostkę treściową.

PAMIĘTAJ !

Pisz temat tak, aby prosty człowiek, po przeczytaniu kilku słów wiedział,

o czym była ta lekcja.

Funkcja tematu:

1. Zaznajamia uczniów z treścią i zakresem pracy na lekcji.

2. Stawia uczniów w stan gotowości do działania.

3. Powoduje skoncentrowanie uwagi uczniów

Formy gramatyczne tematu

Temat może być zapisany w formie :

• zdania prostego lub złożonego

• pytania

• równoważnika zdania

• zdania niedokończonego

• zdania oznajmującego

• zdania rozkazującego pojedynczego

• kilku zdań lub kilku równoważników

Temat a metoda prowadzenia lekcji:

Przykładowo: forma zdania pojedynczego jest typowa dla lekcji problemowych.

Ad. 2. Cele lekcji

Cele ogólne - wyznaczają perspektywę pracy dydaktycznej w dłuższym wymiarze czasowym i dotyczą najogólniejszego zakresu tematycznego.

Cele pośrednie - określają etapowe osiągnięcia.

Cele szczegółowe - są celami konkretnymi, których realizacja przyczynia się do osiągnięcia założeń - celów ogólnych.

Od precyzji w określaniu celów lekcji zależny jest dobór metody i temat lekcji.

Cele - zapobiegają rozproszeniu, odbieganiu od tematu, zmuszają do skupienia uwagi na określonych celach, zagadnieniach i czynnościach, są podstawą nauczycielskiej samokontroli.

Cel lekcji jest poprawnie sformułowany, gdy można w nim wyróżnić :

1. Działanie - które ma być wykonane

2. Treść - która wyraża przedmiot, materiał, w stosunku do których działanie jest podjęte

3. Warunki - czyli okoliczność w jakich działanie ma miejsce

4. Standard - czyli określenie oczekiwanego poziomu reakcji zachowania

CELE NAUCZANIA

CEL OGÓLNY

Cel ogólny kształcenia wskazuje kierunek dążenia. Jest bogaty znaczeniowo, zwięzły.

Adresatem takiego celu jest zazwyczaj nauczyciel.

Np.: Celem nauczania matematyki w szkole jest kształcenie logicznego myślenia.

CEL SZCZEGÓŁOWY ( OPERACYJNY )

Cel operacyjny to czynność ucznia, która jest wynikiem kształcenia. Taki cel jest jednoznaczny, mierzalny i odnosi się do ucznia.

Np.: Po zakończeniu nauczania funkcji kwadratowych uczeń potrafi rozwiazać równanie kwadratowe o współczynnikach rzeczywistych.

OPERACJONALIZACJA CELÓW TO ZAMIANA CELÓW OGÓLNYCH NA CELE OPERACYJNE

Sprecyzowanie - pozbawienie wyrażeń służących ozdobie.

Uszczegółowienie - zamiana pojedynczego, lakonicznego hasła w kilka dłuższych zdań lub równoważników zdań o bogatej treści.

Konkretyzacja - możliwe dokładne określenie zarówno sytuacji, w której działania się dokonuje, jak i końcowego, do którego działanie zmierza.

Upodmiotowienie - osiągającego cel, polegające na osobistym zaangażowaniu, inwencji i odpowiedzialności ucznia

CELE NAUCZANIA MATEMATYKI

CELE INTELEKTUALNE :

• Wyrobienie u ucznia nawyku precyzyjnego myślenia oraz dokładnego formułowania i motywowania swoich sądów.

• Poznanie przez ucznia podstawowych struktur współczesnej matematyki.

• Wyrobienie sprawności dedukcyjnej.

• Wyrobienie sprawności rachunkowych.

• Opanowanie przez ucznia umiejętności stosowania matematyki do zagadnień wziętych z innych nauk oraz życia codziennego.

• Wyrobienie umiejętności określania zakresu, w jakim można stosować dana teorie.

CELE WYCHOWAWCZE :

• Rozbudzanie zamiłowania do pokonywania trudności typu intelektualnego.

• Wyrobienie rzetelności intelektualnej.

• Przyzwyczajenie do długotrwałej pracy nad ostatecznym rozwiązaniem.

CELE INTELEKTUALNE KSZTAŁCENIA MATEMATYCZNEGO

( struktura wg. J. Nowika i A. Szała)

I Przyswajanie informacji matematycznych i operowanie nimi - informacje

.I. 1. Posługiwanie się terminologią i faktami matematycznymi

Uczeń świadomie posługuje się terminologią matematyczną i informacjami niezbędnymi w dalszym zdobywaniu wiedzy na poziomie danego szczebla nauczania i odpowiednim do jego możliwości,

Na przykład uczeń potrafi :

• posługiwać się terminologią matematyczną, zapisywać liczby i wyrażenia matematyczne oraz używać podstawowych symboli matematycznych;

• rozpoznawać jednostki miar, długości, masy;

• rozpoznawać przekształcenia geometryczne;

• rozpoznawać i nazywać figury geometryczne, typy równań;

• określić zbiór liczb spełniających dany warunek.

I.2. Stosowanie algorytmów, praw, twierdzeń i definicji

Uczeń wykorzystuje do rozwiązania zadania odpowiedni algorytm, twierdzenie lub definicję.

Na przykład uczeń potrafi:

• rozwiązać zadanie wymagające bezpośredniego posłużenia się algorytmem;

• podstawić dane liczbowe do wzoru;

• przekształcić wzór oraz określić warunki jego stosowalności;

• wykonać elementarną konstrukcję geometryczną;

• rozwiązać równanie elementarne;

• obliczyć wartości funkcji trygonometrycznej na podstawie definicji;

I.3.Odczytywanie informacji z różnych źródeł

Uczeń wyszukuje źródło zawierające potrzebną informację oraz odczytuje ją z niego.

Na przykład uczeń potrafi:

• Wskazać źródło zawierające odpowiednią informację - poradnik encyklopedyczny, tablice matematyczne itp.;

• Znaleźć odpowiednią informację w spisie treści;

• Znaleźć właściwą tabelę w zbiorze tablic matematycznych i odczytać wartości trygonometryczne danego kąta;

• Odczytać informację z wykresu;

• Uzyskać informację z użyciem kalkulatora.

I.4. Rozumienie tekstu matematycznego i komunikowanie informacji

Uczeń umie śledzić rozumowania matematyczne i dowody zawarte w tekście oraz opisywać swoje spostrzeżenia i poczynania matematyczne.

Na przykład uczeń potrafi:

• Streścić (opowiedzieć) przeczytany lub wysłuchany tekst matematyczny;

• Zilustrować zadanie - wykonać rysunek do treści zdania;

• Analizować treść zadania, wyodrębniając niewiadome oraz informacje niezbędne do znalezienia jego rozwiązania;

• Wskazać założenia twierdzeń i rozumowań;

• Zrozumieć związki między poszczególnymi etapami dowodu;

• Dostrzec problem matematyczny w sytuacji opisanej słowami i zinterpretować go w postaci matematycznej, np. wzoru, równania;

• Opisać czynności wykonywane podczas rozwiązywania zadania, np. konstrukcyjnego;

U. POSŁUGIWANIE SIĘ MATEMATYKĄ - UMIEJĘTNOŚCI

U.1. Umiejętność rozwiązywania zadań typowych

Uczeń wykorzystuje posiadane wiadomości i umiejętności do rozwiązywania zadań typowych.

Na przykład uczeń potrafi:

• Przedstawić treść zadania w formie rachunkowej ( równanie, działanie) i odwrotnie;

• Wykonywać działania w rachunku pamięciowym z wykorzystaniem odpowiednich własności;

• Rozwiązywać proste równania, korzystając z algorytmów;

• Wykonywać proste konstrukcje geometryczne.

U. 2. Umiejętność rozwiązywania zadań nieschematycznych, problemowych

Uczeń dostrzega problem w sytuacji przedstawionej w formie luźnego zbioru informacji i przedstawia go w postaci zadania, rozwiązuje zadania nietypowe.

Na przykład uczeń potrafi:

• Dostrzec sytuację problemową i sformułować zadanie;

• Określić, jakie informacje są potrzebne do rozwiązania problemu;

• Rozwiązać zadanie mające wiele rozwiązań;

• Rozwiązywać zadania, w których trzeba dostrzec brakujące elementy i znaleźć je w odpowiednich źródłach.

U.3. Umiejętność stosowania metod matematycznych do rozwiązywania zadań praktycznych

Uczeń potrafi rozwiązać problem praktyczny wymagający metod lub technik matematycznych.

Na przykład uczeń potrafi:

• Rozwiązywać zadania związane ze zdobywanym zawodem;

• Opracować zasady prowadzenia budżetu domowego;

• Obliczyć zużycie materiałów niezbędnych do przeprowadzenia remontu;

• Obliczyć podatek należny do zapłacenia;

• Porównać opłacalność lokat w różnych bankach

• Przeprowadzić kalkulację ceny (marży) z wykorzystaniem obliczeń procentowych.

U. 4. Umiejętność wykrywania zależności

Uczeń dostrzega analogie, zależności miedzy obiektami matematycznymi, dokonuje porównań i uogólnień.

Na przykład uczeń potrafi:

• Określić warunki rozwiązalności zadania;

• Porównać działania w różnych zbiorach liczbowych;

• Wskazać zależności między różnymi konstrukcjami matematycznymi, np. wzajemne położenie dwóch okręgów, związki między promieniami i odległościami między środkami;

• Porównywać konstrukcje matematyczne, np. działania na zbiorach i na liczbach;

• Dostrzegać analogie i konstruować modele matematyczne, np. analizując sposób obliczania sumy miar kątów trójkąta, wskazać metodę obliczania sumy miar katów wielokąta.

U.5. Umiejętność uzasadniania

Uczeń uzasadnia poprawność operacji matematycznych.

Na przykład uczeń potrafi:

• Uzasadnić wybór metody rozwiązania zadania;

• Dowieść poprawności wykonanej konstrukcji;

• Ocenić zakres stosowania twierdzenia;

• Udowodnić twierdzenie;

• Wykrywać niespójności lub sprzeczności tekstu.

TAKSONOMIA CELÓW POZNAWCZYCH

WEDŁUG BOLESŁAWA NIEMIERKO

POZIOM	KATEGORIA	CZYNNOŚCI UCZNIA
I Wiadomości	A Zapamiętanie Wiadomości B Zrozumienie wiadomości	Przypomnienie sobie pewnych terminów, faktów, praw i teorii naukowych. Wiąże się to z elementarnym poziomem rozumienia tych wiadomości; uczeń nie powinien ich ze sobą mylić ani zniekształcać. Przedstawianie wiadomości w innej formie niż były zapamiętane, porządkowanie i streszczanie, czynienie podstawą prostego wnioskowania.
II Umiejętności	C Stosowanie wiadomości w sytuacjach typowych D Stosowanie wiadomości w sytuacjach problemowych	Praktyczne posługiwanie się wiadomościami według podanych uprzednio wzorów. Cel, do którego wiadomości mają być stosowane, nie powinien być bardzo odległy od celów osiąganych w toku ćwiczeń szkolnych. Formułowanie problemów, dokonywanie analizy i syntezy nowych zjawisk, formułowanie planu działania, tworzenie oryginalnych przedmiotów i wartościowanie przedmiotów według pewnych kryteriów.

TAKSONOMIA CELÓW POZNAWCZYCH

Według Zbigniewa Szuriga

Kategoria celów	Określenie wieloznaczne	Określenie czynności
A	Przyswojenie wiadomości	Znajomość konkretnych celów Znajomość terminologii Umiejętność użycia algorytmów
B	Rozumienie wiadomości	Znajomość pojęć Znajomość reguł, zasad i twierdzeń Znajomość struktur matematycznych Umiejętność zamiany formy zadania na inną, równoważną Umiejętność śledzenia rozumowania Umiejętność odczytania i zinterpretowania problemu
C	Zastosowanie w sytuacjach typowych	Umiejętność rozwiązywania zadań schematycznych Umiejętność dokonywania porównań Umiejętność analizowania danych Umiejętność rozpoznawania modeli, wzorów, izomorfizmów i symetrii
D	Zastosowanie wiadomości w sytuacjach problemowych	Umiejętność rozwiązywania zadań nieschematycznych Umiejętność wykrywania zależności Umiejętność konstruowania dowodów Umiejętność krytycznej analizy dowodów Umiejętność dokonywania i uzasadniania uogólnień

„ KIEDY WĘDKARZ IDZIE NA RYBY,

ZABIERA TAKĄ PRZYNĘTE, KTÓRA SMAKUJE

RYBIE, NIE WĘDKARZOWI"

A. Kamiński

METODY - procedury osiągania celów

Jakie metody dobrać do pracy, jakie rodzaje aktywności (jakie procedury) zaplanować w pracy z uczniami, aby osiągnąć cele edukacyjne? (uczniów” złapać na wędkę” )

Ad. 3. Metoda nauczania :

- jest to systematycznie stosowany sposób pracy nauczyciela, umożliwiający osiągnięcie celów kształcenia, wypróbowany układ czynności nauczycieli i uczniów, realizowanych świadomie w celu osiągnięcia zamierzonych efektów.

1.Metoda podająca - polega na przyswojeniu nowej wiedzy. Przekaz informacji

nauczyciel - uczeń

wykład

pogadanka

opowiadanie

opis ustny

objaśnienie nowej wiedzy

Kroki metodyczne:

Nauczyciel : omawia cele, organizuje warunki sprzyjające podawanie nowego materiału

2.Metoda problemowa - koncentruje uwagę uczniów na samodzielnym dochodzeniu

do wiedzy w oparciu o rozwiązywanie problemów

Kroki metodyczne:

1. Przedstawienie problemu

2. Określenie trudności i jasne sformułowanie problemów, pytań lub zagadnień

3. Przedstawienie przykładowych pomysłów rozwiązań

4. Podanie instrukcji zadań i hipotez do sprawdzenia

5. Wspieranie realizacji

3. Metoda oglądowa - służy koncentracji uwagi uczniów na demonstrowanym materiale

Kroki metodyczne:

Eksponowanie materiału z wykorzystaniem filmów, płyty, przeźroczy, itp.

Podjęcie analizy materiału

Podsumowanie rezultatów

4.Metoda dociekań - koncentruje uwagę uczniów na samodzielnym dochodzeniu

do przedyskutowanych wniosków i wyrabianiu umiejętności

poznawczych oraz refleksyjnych

Kroki metodyczne:

Omówienie celu dyskusji, wywołanie gotowości do uczestniczenia w dyskusji

Ukierunkowanie dyskusji, podanie podstawowych reguł dyskusji

Przeprowadzenie dyskusji

Zakończenie dyskusji

Omówienie dyskusji

5.Metoda treningowa (ćwiczeń, powtórek) - koncentruje uwagę uczniów na realizacji zadań

do wykonania bezpośrednio w wersji ćwiczeniowej

Kroki metodyczne:

Nauczyciel zwraca uwagę na instrukcję zadań

Każda metoda przynosi określone korzyści edukacyjne,

jeśli jest dopasowana do problemu.

Poniższa tabela przedstawia dobór odpowiedniej metody dla uzyskania zamierzonych osiągnięć i celów zaplanowanych w trakcie toku lekcji.

Zastanów się, w jakim celu dobrałeś daną metodę.

Jeśli chcesz, uzupełnij odpowiedzi

Wykład	Żeby uczeń poznał określony kontekst, dla wprowadzenia i podsumowania większych partii materiału
Czytanie	Żeby czytał ze zrozumieniem i rozumiał cudze myśli, różne konteksty.
Pisanie	Żeby umiał właściwie i w różny sposób wyrażać swoje myśli
Dyskusji	Żeby nauczył się rozmaitości poglądów i ocen oraz umiał ważyć argumenty
Pytania i odpowiedzi	Żeby umiał się dziwić i dociekać
Pokaz, demonstracje	Żeby zobaczył na własne oczy pewien wycinek opowiadanej rzeczywistości
Gry dydaktyczne	Żeby poznawał różne strategie parażyciowe
Symulacje	Żeby trenował określone umiejętności w bezpiecznym kontekście
Drama	Żeby poczuł, przeżył na własnej skórze
Ćwiczenia	Żeby dochodził do sprawności w określonej dziedzinie
Analiza przypadku	Żeby uczył się na doświadczeniach innych
Karty dydaktyczne	Żeby wiedział co/ jak/ kiedy ma robić
Linie czasu	Żeby nauczył się myśleć w kategoriach procesów i chronologii
Wizualizacja	Żeby nauczył się korzystać ze swojej wyobraźni
Mapy mentalne	Żeby nauczył się obrazów myśli
Metody kreatywne	Twórczego rozwiązywania problemów - żeby poszerzać pole możliwości i horyzonty wyobraźni

ŹRÓDŁO - Skuteczne metody pracy w szkole podstawowej i gimnazjum Pod red. M. Taraszkiewicz

OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA WYBRANYCH METOD AKTYWIZUJĄCYCH:

BURZA MÓZGÓW - Jest najprostszą metoda aktywizującą. Polega na zbieraniu zgłaszanych propozycji, sposobów rozwiązań danego problemu. Pozwala w krótkim czasie zgromadzić wiele pomysłów. Często jest wykorzystywana we wstępnych etapach innych metod aktywizujących. Znana jest również pod nazwą giełdy pomysłów, metody Osborna czy też techniki twórczego myślenia.

DIAMENTOWY RING - Jest to nowa forma wykorzystująca na wstępie „burzę mózgów”.

Następnie przechodzi do analizy i wartościowania zgłoszonych pomysłów. Sprzyja doskonaleniu umiejętności prowadzenia dyskusji, argumentowania, dokonywania wyborów, klasyfikowania i podejmowania decyzji.

MAPA POJĘCIOWA - Wykorzystywana jest do usystematyzowania nowych wiadomości lub wizualizacji wiedzy posiadanej przez uczniów. Przybiera formę plakatu wykonanego za pomocą rysunków, symboli, haseł itp. W pierwszym etapie wykorzystuje „burzę mózgów” lub zbieranie materiałów, poczym następuje analizowanie i klasyfikowanie zgromadzonych informacji w toku dyskusji. Kolejnymi etapami są rozplanowanie i wykonanie plakatu oraz prezentacja prac wszystkich grup na forum klasy.

LINIA CZASU - Pomaga w rozumieniu następstw czasowych oraz w chronologicznym uporządkowaniu wydarzeń. Jest metodą graficznego ujęcia problemu.

METAPLAN - To metoda, która w toku dyskusji dydaktycznej prowadzi do przedstawienia problemu w formie uporządkowanego plakatu. Pozwala zweryfikować problem, określić jaka jest rzeczywistość, a jak być powinno. Daje szansę do zastanowienia się nad przyczynami takiego stanu rzeczy. Stwarza warunki do wyciągania wniosków co należy zrobić aby osiągnąć cel i rozwiązać problem. Po zakończeniu prac w grupach następuje prezentacja oraz zebranie wszystkich wniosków.

SYMULACJA - Jest to metoda naśladowcza. W czasie symulacji( udawania rzeczywistości)dziecko nabywa umiejętności określonych zachowań w bezpiecznej sytuacji ćwiczeniowej.

DRAMA - Polega na wchodzeniu w role. W trakcie pracy tą metodą stwarza się warunki do przeżycia problemu oraz poszukiwania rozwiązań, a także do podejmowania decyzji. Pozwala na wyrażanie uczuć i myśli poprzez ruch, gest i mowę. Wykorzystuje naturalną potrzebę aktywności uczniów i ich spontaniczność.

STACJE ZADANIOWE - Metoda ta polega na zorganizowaniu w sali tylu stanowisk zadaniowych, ile rodzajów zadań jest do wykonania. Uczniowie otrzymują zapisane przez nauczyciela zadania oraz zostają zapoznani z kryteriami ich zaliczenia. Uczniowie samodzielnie dokonują wyboru kolejności i stopnia trudności wykonywanych zadań. Wdraża uczniów do samodzielności i odpowiedzialności oraz do dokonywania samooceny. Jest bardzo przydatna w doskonaleniu czytania ze zrozumieniem.

Ad.4. Forma nauczania :

Jest to organizacja procesu nauczania (organizacyjna strona procesu nauczania).

Dotyczy sposobu pracy nauczyciela i uczniów.

Forma nauczania obejmuje zewnętrzne warunki tego nauczania, a więc:

• Dobór uczniów i nauczycieli

• Połączenie w grupy

• Współpraca grup

• Rodzaj zajęć

• Warunki miejsca i czasu pracy

Formy nauczania	Na czym polega	Kiedy występuje
Praca indywidualna	Każdy z uczniów samodzielnie wykonuje zadania	Występuje wtedy, gdy każdy z uczniów wykonuje to samo zadanie
Praca zbiorowa	Praca z całą klasą pod kierunkiem nauczyciela	To uczenie się na lekcji w stałych, zaplanowanych grupach
Praca grupowa	Praca w zespołach	Może być to praca partnerska - jeden uczeń przekazuje wiedzę drugiemu

Ad. 5. Środki dydaktyczne: (wg. Cz. Kupisiewicza )

Przedmioty, które dostarczają uczniom określonych bodźców zmysłowych; oddziałują na ich wzrok, słuch, dotyk itp. Ułatwiają im bezpośrednie i pośrednie poznawanie rzeczywistości.

Środki konwencjonalne - to podręczniki, pomoce graficzne, tabele, diagramy, modele, obrazy naturalne

Środki techniczne - oddziałują na słuch, wzrok, smak, powonienie, dotyk,

To filmy, przeźrocza, płyty CD - ROM, programy komputerowe

Cel zastosowania - należy sobie odpowiedzieć na pytania:

1. Czy ułatwiają zrozumienie tematu?

2. Czy są uzupełnieniem podręcznika?

3. Czy są konieczne?

4. Jaki cel realizuję za pomocą tego środka?

Ad.6. Czas realizacji ( timing ) - Jak organizujemy czas?

1. Czynności organizacyjne 2- 3^'

2. Sprawdzenie pracy domowej 5-10' razem 10'

3. Sformułowanie tematu i wprowadzenie do tematu - 5-10'

4. Tok lekcji 20 - 25'

5. Podsumowanie lekcji i ewaluacja 3 -5'

6. Zadanie pracy domowej i jej omówienie 4' razem 10'

Ad.7. Ewaluacja to:

• Sprawdzenie skuteczności nauczania

• Określenie atmosfery na zajęciach

• Realizacja celów

• Nabycie umiejętności

• Sprawdzenie nabycia podstawowej wiedzy

• Skuteczność obranej metody

• Może nastąpić na następnej lekcji

Typy lekcji:

• Wprowadzająca

• Opracowująca

• Systematyzująca

• Utrwalająca

• Powtórzeniowa

• Uzupełniająca

• Sprawdzająca

• korektywna

Ad. 8. Praca domowa:

Stanowi ważny element pracy na lekcji o ile korzystamy z walorów sprawdzania i wykorzystania tego elementu w pracy dydaktycznej na planowanych zajęciach. .

Prace domowe - kojarzone są przede wszystkim z formą pisemną, ale też mogą pełnić rolę formy samokształceniowej, bądź utrwalającą materiał.

Ad.9. Bibliografia:

• Podać źródła i literaturę

• Skąd wykorzystane materiały pochodzą

• Podajemy wszystko to, o co rozszerzamy podręcznik

• (inne zbiory, książki, gry dydaktyczne )

SERIA WSKAZÓWEK:

1. Gromadzimy informacje podstawowe (klasa, godzina, jaka klasa, kiedy )

2. Ogólny cel - czego uczniowie mogą się nauczyć ?

3. Cel szczegółowy lub zadania nauczania (jakie umiejętności uczniowie nabędą w wyniku tej lekcji)

4. Temat - czego nauczam ?

5. Zamierzona struktura lekcji - czyli jak organizujemy czas?

1. Praca nauczyciela

2. Praca ucznia

3. Kolejność w jakiej prace mają być wykonane

6. Materiały i wyposażenie - wymagane przez nauczającego, oczekiwane przez uczniów

7. Komentarze i oceny:

1. W jakim stopniu praca przebiegała zgodnie z planem

2. Szczególnie dobre aspekty pracy

3. Szczególnie złe aspekty pracy

14

14

www.zsl.gda.pl

---