CZYNNIKI FIZYCZNE
2
MIKROKLIMAT
Mikroklimatem nazywamy klimat określonej przestrzeni, który może się różnić od klimatu naturalnego dużego obszaru.
Parametry określające mikroklimat: temperatura otoczenia, ruch powietrza i jego wilgotność oraz wahania ciśnienia atmosferycznego
Utrzymanie stałej temperatury ciała w różnych warunkach termicznych wymaga zbilansowania produkcji i utraty ciepła za pomocą regulacji chemicznej i fizykalnej pod kontrolą ośrodkowego układu nerwowego.
⇒ Regulacja chemiczna: zmiana szybkości spalania substancji odżywczych,
⇒ Regulacja fizykalna: skurcze mięśni tzw. “gęsia skórka”, przemieszczanie
krwi w organizmie
Utrata ciepła :
• bierna - przez promieniowanie (zależy od różnicy temperatur), przez
konwekcję do powietrza, przez wymianę ciepła z otoczeniem stykającym
się z ciałem
• czynna - produkcja potu
CIŚNIENIE ATMOSFERYCZNE
Normalne 760 mm Hg 30 mm - 1000 hPa ±± 50 hPa
Główne zagrożenie związane ze zmianą ciśnienia (znaczącym spadkiem lub wzrostem) - wpływ na wymianę gazową w płucach.
Skutek obniżonego ciśnienia: niedotlenienie mózgu, pojawienie się objawów podobnych do oszołomienia alkoholowego ( euforia, pobudzenie lub apatia, senność).
Skutek podwyższonego ciśnienia: dyfuzja azotu z powietrza do krwi, a przy dekompresji uwalnianie się pęcherzyków azotu, barotrauma
PROMIENIOWANIE JONIZUJĄCE
Parametry decydujące o skutkach napromienienia: wielkość dawki i skuteczność biologiczna danego rodzaju promieniowania, obszar napromieniowany i rodzaj tkanki napromieniowanej, rozłożenie dawki w czasie,
Działanie pośrednie promieniowania jonizującego - radioliza wody - powstawanie rodników i nadtlenku wody
Działanie bezpośrednie promieniowania jonizującego - pochłanianie kwantów energii - mutacje somatyczne i mutacje genetyczne
STRES CIEPLNY
zwiększona utrata ciepła wzrost temperatury skóry
przez konwekcję
i promieniowanie
zwiększone przenoszenie rozszerzenie naczyń chwiejność krążenia i omdlenia,
ciepła z wnętrza do obwodu krwionośnych naczynioruchowa obrzęk cieplny
utrata ciepła przez dalsze rozszerzenie naczyń utrata soli kurcze cieplne
parowanie potu krwionośnych i pocenie
utrata wody wyczerpanie cieplne
zmniejszenie pocenia
wzrost temperatury
wewnętrznej ciała udar cieplny
ustanie pocenia
POSTĘPUJĄCE OBJAWY HIPOTERMII
360 - wzrost napięcia włókien mięśniowych i produkcja ciepła metabolicznego (termogeneza bezdrżeniowa)
350- maksymalne drżenie mięśni (termogeneza drżeniowa)
340 -zachowana świadomość i reakcja na bodźce, normalne ciśnienie tętnicze krwi
330- poniżej tej temperatury ciężka hipotermia
320 - ograniczona świadomość, trudne do zmierzenia ciśnienie, brak drżenia mięśni, rozszerzone źrenice reagują na światło
280- wzrost pobudliwości mięśnia sercowego z możliwością wystąpienia migotania komór serca
270- źrenice nie reagują na światło brak ruchów dobrowolnych i odruchów'
260 - rzadko zachowana przytomność
250 - może wystąpić spontaniczne migotanie komór serca
240 - obrzęk płuc
220 - maksymalne ryzyko wystąpienia migotania komór serca
200 - zatrzymanie czynności serca
180 - najmniejsza szansa wyprowadzenia z hipotermii
170 - brak czynności bioelektrycznej mózgu