Ab ovo usque ad mala. Od jajka do jabłek. (tj. od początku do końca)
Ad Kalendas Graecas. Na kalendy greckie.
Alea iacta est. Kości zostały rzucone. (Caesar)
Amicus Plato, sed magis amica veritas. Platon jest przyjacielem, ale prawda jest większą przyjaciółką. (Arystoteles)
Amor omnia vincit. Miłość wszystko zwycięża.
Aurea mediocritas. Złoty środek.
Barba philosophum non facit. Broda nie czyni filozofem.
Carpe diem. Chwytaj dzień (Horacy)
Ceterum censeo Carthaginem delendam esse. A poza tym uważam, że Kartagina powinna być zburzona. (Katon - wyrażenie oznacza uporczywe powracanie do raz powziętej myśli)
Cogito ergo sum. Myślę, więc jestem. (Kartezjusz)
Corvus albus. Biały kruk. (wielka rzadkość)
De gustibus non est disputandum. Nie należy dyskutować o upodobaniach.
De profundis. Z głębokości. (początek Psalmu 129)
Deus ex machina. Bóg z maszyny (teatralnej).
Dies irae. Dzień gniewu.
Divide et impera! Dziel i rządź! (Filip Macedoński)
Docendo discimus. Ucząc innych uczymy siebie.
D.O.M. Deo Optimo Maximo. Bogu najlepszemu największemu. (napis spotykany m.in.: na kościołach)
Dura lex, sed lex. Twarde prawo, ale prawo.
Errare humanum est. Błądzić jest rzeczą ludzką.
Et tu, Brute, contra me? I ty, Brutusie, przeciwko mnie? (Caesar)
Faber est quisque fortunae suae. Każdy jest kowalem swojego losu.
Festina lente. Śpiesz się powoli.
Fiat lux. Niech się stanie światłość.
Habemus papam. Mamy papieża.
Homo homini lupus est. Człowiek człowiekowi wilkiem.
Homo sum, humani nil a me alienum puto. Jestem człowiekiem i nic, co ludzkie nie jest mi obce.
Malum neccesarium. Zło konieczne.
Manus manum lavat. Ręka rękę myje.
Maximum remedium irae dilatio est. Najlepszym lekarstwem na gniew jest zwłoka. (Seneka)
Medice, cura te ipsum. Lekarzu, ulecz się sam.
Memento mori. Pamiętaj, że umrzesz.
Navigare necesse est, vivere non necesse. Żeglowanie jest koniecznością, życie koniecznością nie jest.
Nec Hercules contra plures. I Herkules nie pomoże przeciw wielu.
Ne quid nimis. Nic ponad miarę.
Nihil novi sub sole. Nic nowego pod słońcem. (Księga Koheleta 1,1)
Nil desperandum. Nie należy rozpaczać.
Non omnis moriar, Nie wszystek umrę. (Horacy)
Odi et amo. Nienawidzę I kocham. (Katullus)
Ora et labora! Módl się i pracuj. (dewiza benedyktynów)
O tempora! O mores! Co za czasy! Co za obyczaje! (Ciceron, Mowa przeciwko Katylinie)
Omnia mea mecum porto. Cały swój majątek noszę przy sobie. (Bias z Priene, jeden z siedmiu mędrców greckich)
Pacta sunt servanda. Układów należy dotrzymywać.
Panem et circenses. Chleba i igrzysk. (zawołanie tłumu rzymskiego)
Pecunia non olet. Pieniądz nie śmierdzi.
Per aspera ad astra. Przez trudy do gwiazd.
Per fas et nefas. Przez to, co się godzi i przez to, czego się nie godzi. (tj. wszelkimi możliwymi sposobami)
Primum non nocere. Po pierwsze nie szkodzić. (zasada Hipokratesa)
Primus inter pares. Pierwszy pośród równych.
Pro publico bono. Dla dobra publicznego.
Relata refero. Powtarzam to, co mi powiedziano.
Sapere aude. Miej odwagę być mądrym.
Scio me nihil scire. Wiem, że nic nie wiem. (Sokrates)
Signum temporis. Znak czasu.
Sine ira et studio. Bez gniewu i stronniczości. (Tacyt, o tym jak pisał swoją historię cesarstwa rzymskiego)
Spiritus flat, ubi vult. Duch tchnie tam, gdzie chce. (Mt 26,41)
Sursum corda. W górę serca.
Sustine et abstine! Znoś i powstrzymuj się!(zasada stoicka)
Tempora mutantur et nos mutamur in illis. Czasy się zmieniają i my zmieniamy się wraz z nimi.
Tempus fugit. Czas ucieka.
Urbi et Orbi. Miastu i światu. (błogosławieństwo papieskie)
Vanitas vanitatum et omnia vanitas. Marność nad marnościami i wszystko marność. (Księga Koheleta)
Veni, vidi, vici. Przyszedłem, zobaczyłem, zwyciężyłem. (Caesar)
Verba volant, scripta manent. Słowa ulatują, pismo pozostaje.
Vis maior. Siła wyższa.
Vita brevis, ars longa. Życie jest krótkie, sztuka wieczna (dosł. długa).
Vox populi - vox Dei. Głos ludu głosem Boga.