Scenariusz 1

Serce dla Ziemi

Wiersz "Ziemio" recytuje kilkoro dzieci (ew. po jednej zwrotce),
Ziemio
Tak spieszą się ludzie
by Cię zniszczyć
Ziemio!

Ziemio
Jeszcze się nie daj
jeszcze się obroń
przed naszą głupotą.
Jeszcze pozostań.

Ziemio piękna
Ziemio cierpliwa
Ziemio jedyna
nikt Cię nie powtórzy

Narrator:
Ziemia byłaby oazą piękna i spokoju, gdyby nie my ludzie. Zadymiliśmy ją, zaśmiecili, niszczymy zieleń, zatruwamy wodę i glebę, nie pozwalając żyć roślinom, zwierzętom i sobie.
22 kwietnia obchodzimy Święto Ziemi. Po raz pierwszy Dzień Ziemi obchodzono w Stanach Zjednoczonych w 1970 roku. W ten sposób ludzie, którym nie były obojętne losy naszej planety, chcieli wyrazić protest przeciwko dalszemu niszczeniu oblicza Matki - Ziemi. Dołączmy i my do przyjaciół naszego globu i wspólnie z nimi walczmy o nasz dom.

Wiersz "Nasza Ziemia" ponownie wspólna recytacja
Nasza Ziemia jest piękna
i najbliższa, bo nasza.
Dobra jak oczy matki,
kiedy patrzą na nas.

Tu rośniemy,
tu co dzień
nas zabawa zaprasza,
tutaj budzi nas słońce,
nasze słońce z rana.

Nasza Ziemia nas karmi,
daje nam złote ziarno,
wiosną błękit i kwiaty,
latem słodkie wiśnie.

Więc kochajmy tę Ziemię
i piaszczystą, i czarną.
Zasypiajmy spokojnie, kiedy gwiazda błyśnie. (Cz. Janczarski)

Dziecko I:
Jest jedna Ziemia, jak jedno Słońce,
Jak jedno niebo dla dni i nocy.
W sercach pragnienia żyją gorące,
by człowiek nie nadużył swej mocy.
Aby ten pejzaż Ziemi odwiecznej,
Zdobiony polem, morzem i lasem,
poczuł się już na zawsze bezpieczny.
Pragniemy przecież tego my sami.
Dziecko II:
Pamiętajmy więc o Ziemi, by utrzymać ją żywą.
By rośliny mogły rosnąć, by rodziło się żniwo.
Dziecko III:
Woda niech wolna płynie, nieskażona i czysta.
To zależy od Ciebie, to dotyczy nas wszystkich.
Narrator:
Planeta Ziemia jest naszym domem.
Kochamy naszą Ziemię,
na której rośniemy
i która nas karmi.

Dlatego ogłaszamy alarm
dla naszej planety:
Do wszystkich wołamy:
Ziemię mamy tylko jedną.
Ziemię piękną,
Ziemię cierpliwą,
Ziemię jedyną,
nikt jej nie powtórzy"
Dziecko IV:
Ziemia jest dana wszystkim nam.
Nie jesteś tu człowieku sam.
To samo słońce grzeje nas,
więc zrozum to, bo nadszedł czas.
Człowiek jest tylko gościem na tej Ziemi,
A nasze serca są z kamieni.
Ona nas karmi i ochrania.
A co dostaje od nas w zamian?
(J. Kasperkowiak Ekoświat nr 11/01)
Dziecko V:
Kiedyś życie na Ziemi tętniło radością,
człowiek wtopiony w przyrodę był samą miłością.
Uczył się od niej wszelkiego rzemiosła.
Ona była mądrością. Szczęściem była wiosna.
Lecz człowiek rzucił swej Ziemi wyzwanie.
Dziecko VI:
"To ja jestem Ziemio twoim panem!
A ty bezbronna musisz mi się poddać
i swoje dobra mej wygodzie,
memu szczęściu oddać".

Dziecko VII:
I stało się!
Ołowiane chmury, betonowe domy, cuchnące wody. Nie masz już, Ziemio, dawnej swoistej urody.
Dziecko przebrane za Ziemię:
Pamiętaj człowieku jestem Ziemią jedyną.
Kiedyś byłam kochana i szanowana,
ale tyś mnie podeptał i zlekceważył.
Skryłeś w mym wnętrzu różne straszydła,
robiłeś porządki, przez co ja zbrzydłam.
Spuchłam w środku, często choruję,
a ty mnie trujesz.
Stawiasz przede mną wielkie zadania,
Choć niemożliwe do wykonania.
Daj mi szansę, pomocy wołam.
Niech głos mój rozejdzie się dookoła.
Żądam nade mną czystego powietrza
i czystej wody dla mej ochłody.
Wołam ratunku przed kwaśnym deszczem,
boję się chemii, ohydnych śmieci
i wielu niebezpieczeństw jeszcze!
("Ziemia", Kazimiera Kotynia)
Dziecko VIII:
Kim jesteś człowieku?
Żyjesz w XXI wieku, a nie wiesz, co znaczy dobroć, miłość i poświęcenie?
Oczy twoje są zamknięte na Ziemi cierpienie, uszy nie słyszą wołania o pomoc, a usta milczą, gdy trzeba wyszeptać słowa "Pomogę Ci".
("Dzisiejsi ludzie"- Joanna Sosińska)
Człowieku! Obudź się!
Czy musisz być głuchy na Ziemi wołanie?
Ważne problemy masz do rozwiązania.
Pamiętaj trując glebę, powietrze i wodę,
Niszczysz Ziemi swoistą urodę!
Jeśli z przyrodą nie obejdziesz się należycie zniszczysz także swoje życie!
(Apel prośba Kazimiera Kotynia)

Narrator:
Za to, jak wygląda Ziemia, ponosi odpowiedzialność każdy z nas. Na Jej wygląd wpływamy każdym naszym wyborem, każdą codzienną decyzją. Żadne prawa, najdoskonalsze nawet ustawy, nie uratują Ziemi, nie przywrócą jej dawnego oblicza nie zrobią tego za nas. Są martwe i bezużyteczne, jeśli to my: ja, ta pani, tamten pan, nie będziemy chcieli wprowadzić ich w życie. Warto szukać najlepszych możliwych rozwiązań, aby żyć najpełniej, ale jednocześnie pamiętać o tym, by swoim postępowaniem nie szkodzić.
To, jak wygląda Ziemia, zależy ode mnie i od Ciebie. Jeśli to nie my zaczniemy coś zmieniać, to kto? Jeśli nie teraz, to kiedy?

Wiersz "Pieśń o Ziemi" recytuje jedno z dzieci
Przyzna każdy, komu nie brak wyobraźni czas najwyższy,
by się z Ziemią zaprzyjaźnić,
by otoczyć wreszcie starą, dobrą Ziemię
naszą troską i miłością, jak ramieniem.
Wzlećmy orłem hen, wysoko nad obłoki,
na pustyni w berka bawmy się ze strusiem,
wtulmy się w mięciutkie futro foki,
razem z pandą liczmy liście na bambusie.

Niechaj lasy cieszą nas zielonym cieniem,
a owoce będą słodkie jak marzenie,
niechaj słońce złoci ciężkie kłosy zboża,
błękit nieba się przegląda w srebrnych morzach.

Pieśń o Ziemi niechaj płynie ponad chmury,
Niech ją nuci każdy człowiek, każdy kraj,
Aż zdumiony anioł szepnie, patrząc z góry:
- Tam na Ziemi, to dopiero mają raj!
(Małgorzata Strzałkowska)
\Dzieci razem:
Nie martw się, Ziemio.
My się Tobą zaopiekujemy,
my Ci wspólnie pomożemy.
Twoją zieleń, błękit nieba ocalimy.
Zginąć im nie damy.
My się razem o Twą lepszą
przyszłość postaramy.
Narrator:
Lepiej przed szkodą zmądrzeć niż po szkodzie, więc nie pozwólmy zginąć przyrodzie.
Nigdy nikomu niszczyć jej nie dajmy! Całą naszą Ziemię wszyscy ochraniajmy!

Piosenka "Żyj z przyrodą w zgodzie" śpiewają wszyscy
Na wycieczce, na kolonii, tam gdzie rzeka, tam gdzie las.
Skarbów Ziemi trzeba bronić: ptaków, zwierząt, drzew i gniazd.
Ref.:
Żyj z przyrodą w zgodzie, odsuń od niej zło
i pamiętaj co dzień, żeby chronić ją.
Żyj z przyrodą w zgodzie, to wspaniała rzecz.
Na ziemi, na wodzie warto druhów mieć.

Czy to stary, czy też młody, lis i człowiek, ryba, ssak.
Każdy cząstką jest przyrody, więc śpiewajmy razem tak.
Ref.: Żyj z przyrodą...

Wiersz recytują wszyscy razem
Chcesz, by wkoło było czysto
i pachnąco, i przejrzysto,
błękitna rzeka, zielony las,
i piękne góry, i łąki pas?

Musisz zadbać o to sam,
więc w sprzątaniu pomóż nam.
Podnieś papier ten z trawnika,
zanieś wszystko do śmietnika,
butelkę do kosza wrzuć,
zamiast stać i gumę żuć.

Puszkę zamiast kopnąć nogą,
kiedy idziesz właśnie drogą
też do śmieci razem wrzuć
zamiast stać i gumę żuć.
Gdy już posprzątałeś wszystko,
spójrz, jak pięknie jest i czysto.
Teraz możesz gumę żuć,
a z niej papier w śmietnik wrzuć!
(Ł. Krynicki Ekoświat nr 2/2002)

Opracowała
Ewa Ficoń
SP Kamionka Mała

---