LEKI PRZECIWKRWOTOCZNE

I Leki przyspieszające procesy krzepnięcia stosowane miejscowo

1. Trombina - proszek, którym można posypać krwawiące miejsce

2. Gastrotrombina - proszek, najczęściej doustnie, żeby zatamować krwawienie błony śluzowej żołądka

3. Hemostim - aerozol

4. Spongostan - gąbki żelatynowe, kremowobiała gąbka, wkłada się do narządu miąższowego, który krwawi

II Leki stosowane ogólnie

1. Liofilizowany fibrynogen ludzki - preparat krwiopochodny

2. Globulina antyhemofilowa - podawana przy hemofilii, gdy brakuje VIII czynnika krzepnięcia; podaje się dożylnie, proszek rozcieńczany specjalnym, dołączonym rozpuszczalnikiem

3. Siarczan protrombiny - stosuje się po przedawkowaniu heparyny; antagonista heparyny

4. Związki wapnia - stosowane głównie w zatruciach związkami wiążącymi jony wapnia

5. Witamina K - Vitacon, stosowana w niedoborach protrombiny, działa po kilku tygodniach

Wskazania:

0. skaza krwotoczna spowodowana zaburzeniem czynników krzepnięcia

0. przedawkowanie heparyny i doustnych leków przeciwzakrzepowych

0. profilaktycznie u chorych z żółtaczką mechaniczną

III Leki hamujące procesy fibrynolizy

Ich działanie polega na hamowaniu rozpuszczania świeżych skrzepów

1. Exacyl - hamuje bezpośrednie aktywatory plazminogenu (streptokinazę i inne lizokinazy) przeciwdziałając w ten sposób fibrynolizie, bezpośrednio wpływa na aktywatory tkankowe i urokinazę

2. Etamsylat - Cyclonamine, Dicinone

Wskazania:

0. krwawienia spowodowane pierwotną, uogólnioną fibrynolizą

0. krwawienia na skutek stosowania leków fibrynolitycznych

0. krwawienia żołądkowo - jelitowe

0. krwawienia z dolnych dróg moczowych

0. krwawienia po zabiegach otolaryngologicznych (np. wycięcie migdałków, bo tego nie ma jak ucisnąć)

0. krwawienia z dróg rodnych (też nie ma jak ucisnąć)

LEKI MOCZOPĘDNE

Stosowane są głównie w celu zwiększenia diurezy niezależnie od przyczyn skąpomoczu lub bezmoczu a także w celu przyśpieszenia wydalania substancji toksycznych w zatruciach związkami wydalanymi przez nerki.

1) diuretyki pętlowe - ich głównym miejscem działania jest wstępująca część pętli nefronu. Są lekami o największej efektywności. Lekiem modelowym tej grupy jest furosemid - furosemidum, lasix (tabletki, ampułki do podawania dożylnego).

Działanie:

1. hamuje zwrotne wchłanianie chloru i sodu w kanalikach nerkowych

2. nasila sekrecję potasu w cewkach krętych dystalnych

3. szybka i znaczna diureza powoduje szybkie i znaczne zmniejszenie objętości płynów krążących (osocza)

4. początek działania następuje po 2-3 minutach od podania dożylnego

Zastosowanie:

5. nagłe stany wymagające szybkiego odwodnienia chorego np.

6. obrzęk płuc

7. przełom nadciśnieniowy

8. obrzęk mózgu

9. ciężka niewydolność nerek przy nieskuteczności innych leków

10. niewydolność krążenia

11. nadciśnienie tętnicze

12. marskość wątroby

13. obrzęki różnego pochodzenia

14. zatrucia związkami wydalanymi przez nerki

Przeciwwskazania:

15. niedrożność dróg moczowych (jeśli pęcherz jest pełen -ostre zatrzymanie moczu, leki moczopędne mogą znacznie pogorszyć stan chorego)

16. śpiączka wątrobowa

17. hipokaliemia (nie ma sensu, żeby jeszcze obniżać poziom potasu)

18. ciąża i okres karmienia piersią

19. przedawkowanie glikozydów nasercowych

Działania niepożądane:

20. spadek ciśnienia krwi

21. bóle i zawroty głowy (przejściowe)

22. hipokaliemia

23. hipomagnezemia

24. hiperglikemia

25. zaburzenia łaknienia, nudności, wymioty, biegunki lub zaparcia

2) tiazydy moczopędne - działają przez hamowanie zwrotnego wchłaniania jonów chlorkowych w korowej części nefronu. W wyniku tego zwiększa się również wydalanie jonu sodowego. Pociąga to za sobą znaczne ilości wody powodując zwiększenie ilości wydalanego moczu. Ponadto rozkurczają się mięśnie gładkie naczyń krwionośnych i obniżają ciśnienie tętnicze krwi.

Działania niepożądane:

26. hipokaliemia i hipomagnezemia

27. zaburzenia rytmu serca

28. zaburzenia funkcji szpiku i wątroby

29. alergia

30. hiperglikemia

31. hipercholestorolemia

Wskazania:

32. obrzęki różnego pochodzenia

33. nadciśnienie tętnicze

34. moczówka prosta

Preparaty:

Hydrochlorothiazidum, Hygroton, Klopamid - brinaldix (wszystko tabletki)

Preparaty złożone:

Tialorid, Retiazid, Normatens-brinardin

Przeciwwskazania:

35. hipowolemia

36. cukrzyca

37. niedobory elektrolityczne

38. dna moczanowa

39. zaburzenia funkcji szpiku

40. niewydolność wątroby

3) diuretyki oszczędzające potas

Aldosteron jest hormonem nasilającym wymianę sodu na potas w kanaliku dystalnym nefronu. Zahamowanie tej wymiany prowadzi do utraty sodu i wody oraz zatrzymania potasu.

A. Antagoniści aldosteronu

Spironolakton - aldacton, verospiron, polspiron, spironol

Działają słabo moczopędnie, są stosowane głównie jako leki wspomagające, łącznie z innymi lekami moczopędnymi

Wskazania:

41. obrzęki w niewydolności krążenia i retencji sodu

42. marskość wątroby z obrzękami i wodobrzuszem

43. nadciśnienie tętnicze

44. zespół nerczycowy

B. Pseudoantagoniści aldosteronu

Amilorid

Tialorid (preparat złożony =Hydrochlorothiazidum+Amilorid)

Hamują wymianę sodu i potasu poprzez uszczelnienie komórek kanalika

4) diuretyki osmotyczne

Mannitol 20%

Substancje, które dobrze przesączają się z osocza i szybko są wydalane przez nerki bez wchłaniania zwrotnego. Osiągają one w przesączu duże stężenie powodując związanie dużej ilości wody, która razem z nimi opuszcza organizm. Jest to jedyna grupa moczopędnych skutecznie działających w stanach hipowolemii.

Wskazania:

45. obrzęk mózgu

46. stany zagrażające obrzękiem mózgu

47. wstrząs (pobudzenie diurezy)

48. hipowolemia

5) roślinne leki moczopędne:

futoliza, urosan, urogran

---