na bal, dla dzieci, PRZEDSZKOLE, Bal karnawałowy

Przebieg zajęcia

1. Zaproszenie do sali przybyłych gości - rodzice przy wejściu wybierają dla siebie wizytówkę w kształcie gwiazdki i wpisują na niej swoje imię.

2. Zaproszenie rodziców do zabawy:

„Serdecznie Was witamy i do wspólnej zabawy zapraszamy”.

3. Powitanie uczestników spotkania w kręgu:

„Witam wszystkich, którzy lubią zimę.”
„Witam wszystkich, którzy mieli dziś na sobie czapki.”
„Witam wszystkich, którzy lubią zabawy na śniegu.”
„Witam wszystkich, którzy lubią śmiech i dobrą zabawę.”

5. Zabawa rytmiczna na rozgrzanie się - uczestnicy rytmicznie powtarzają za prowadzącą słowa i gesty:

„Ta - ram - tam - tam! (uderzenie rękoma 3 razy o uda)
O gili - gili - gili! (łaskotanie partnerów po obu stronach)
O jej! O jej! (klaśnięcie 3 razy nad głową)

Ta - ram - tam - tam! (uderzenie rękoma 3 razy o uda)
O jej! O jej! (klaśnięcie 3 razy nad głową)
O gili - gili - gili! (łaskotanie partnerów po obu stronach)
Ta - ram - tam - tam! (uderzenie rękoma 3 razy o uda)

6. Zabawa „Prawda - fałsz”

Rodzice otrzymują karteczki z napisanymi zdaniami, których jedne są prawdziwe, a inne fałszywe. Dzieci otrzymują kartoniki z napisami TAK, NIE. Jeśli zdanie odczytane przez rodzica jest prawdziwe, to dzieci podnoszą do góry kartonik z napisem TAK, jeżeli zdanie jest fałszywe - z napisem NIE.

Propozycje zdań

Zima to pora roku, która następuje po lecie.
Po zimie biegamy boso po łące.
Zimą z nieba pada oranżada.
W temperaturze poniżej 0o woda zamarza.
Na zimę przylatują do nas bociany.
Śnieg jest koloru różowego.
Niedźwiedź zimą zasypia w głęboki sen.
Przysmakiem sikorek jest słoninka.
Adam Małysz to mistrz Polski w skokach narciarskich.
Paśnik - to miejsce, w którym leśnicy zimą zostawiają zwierzętom pożywienie.
Na zimę przylatują do nas gile.
Wiewiórki na zimę w swojej dziupli gromadzą rodzynki.
Zimą zbieramy w lesie grzyby.

7. Zabawa ruchowa „Śnieżyca”

Dzieci i rodzice stoją w kole. Osoba prowadząca wywołuje kolory wizytówek. Wywołane osoby wykonują wcześniej ustalony ruch:

gwiazdki żółte - klaszczą w dłonie,
gwiazdki srebrne - klaszczą dłońmi o uda,
gwiazdki niebieskie - podskakują do góry,
gwiazdki białe - tupią nogami.

Na hasło „śnieżyca” wszyscy uczestnicy zabawy zamieniają się miejscami.

8. Zabawa „Podaj odpowiedź” - zagadki rymowanki

9. Taniec integracyjny „Śnieżek”

Uczestnicy spotkania przy muzyce naśladują ruchy pokazane przez nauczycielkę.

„Pada śnieg. (rękami naśladujemy opadanie płatków śniegu)
Wieje wiatr. (podniesienie rąk do góry i pokazanie jak wieje wiatr)
Błyskawica, grzmot. (klaśnięcie, tupnięcie)
Błyskawica, grzmot. (klaśnięcie, tupnięcie)
Słońce.” (rozchylamy ręce nad głową)

11. Zabawa rytmiczna

Dzieci i rodzice wypowiadają słowa: „Hu, hu, ha, hu, hu, ha, nasza zima nie jest zła” cicho, głośno albo umiarkowanie - w zależności od położenia ręki nauczycielki (u góry, na dole, przed sobą).

Zaproszenie do koła i zaproponowanie uczestnikom wzajemnego masażu pleców.

„Świeci gwiazdka (rozcieranie palcami pleców sąsiada od środka do boków, promieniście)
Gwiazdek sto. (stukanie opuszkami palców po całych plecach)
Skaczą dzieci. (dłonie złożone w łódeczki oklepują całe plecy sąsiada)
Hop, hop, hop!
Tu choinka. (palcami rysują choinkę od góry do dołu)
Tam choinka.
A tu uśmiechnięta (zataczanie całą dłonią półkola od jednego boku do
minka. drugiego boku)
W białym śniegu (dłonie złożone w piąstki zataczają duże koła na plecach)
Suną sanki (energiczne głaskanie pleców otwartymi dłońmi z góry
A w tych sankach na dół)
Dwa bałwanki (wszystkie palce złączone w „dzióbek” wystukują kółka)

ZABAWY

Zaproszenie na bal
Dzieci stoją w kręgu. Nauczycielka wchodzi do środka i mówi: „Zapraszam na bal, każdego, kto ma jest przebrany za kotka” itp. Następnie z wybranymi dziećmi zatacza koło w rytm muzyki. „Zaproszenie na bal” powinny otrzymać wszystkie dzieci. W dalszej części zabawy role nauczycielki może pełnić dziecko.

Powitajmy się!
Dzieci tworzą pary. Wszystkie pary witają się dotykiem (podanie ręki, głaskanie po głowie, twarzy, ramionach, plecach). Na hasło: „Powitajmy się” dzieci zmieniają partnerów. Nauczycielka może włączyć się do zabawy, wówczas jeden z uczestników zostaje bez pary i prowadzi ją dalej.

Kim jestem?
Wszyscy stoją w kręgu. Na początku zabawy dzieci przyglądają się sobie, starając się zapamiętać szczegóły stroju swoich kolegów i koleżanek. Następnie w rytm muzyki poruszają się jedno za drugim. Jeden z uczestników wchodzi do środka kręgu, gdzie nauczycielka zawiązuje mu oczy apaszką. Jego zadaniem jest na dotknięcie któregoś z pozostałych dzieci i odgadnięcie, kim ono jest. W momencie dotknięcia uczestnicy zabawy zatrzymują się, milknie muzyka. Gdy poszukujący prawidłowo odgadnie imię zatrzymanej osoby, wchodzi do kręgu. Nauczycielka wybiera inne dziecko, które będzie odgadywało lub zostaje nim to, które rozpoznał poprzedni odgadujący.

Taniec ze sznurkiem
Nauczycielka trzyma w ręku dwumetrowe sznurki w połowie ich długości. Dzieci tworzą pary i otrzymują dwa sznurki poplątane ze sobą. Chwytają końce sznurków w obie dłonie, a zadanie polega na rozplątaniu sznurków bez puszczania końcówek i poruszaniu się w rytm spokojnej muzyki.

Smoczy korowód
Dzieci ustawiają się jedno za drugim. Każde z nich kładzie prawą dłoń na ramieniu poprzednika lub obejmuje go w pasie, tworząc w ten sposób smoczy korowód. Na jego czele znajduje się „głowa smoka”, a na końcu „ogon smoka”. „Głowa” stara się schwycić „ogon”. Wszyscy pomagają „ogonowi” uciec przed „głową”. Smok umyka na boki, kręci się tak, by nie odłączyć się od „głowy”. Zabawę można przeprowadzić w rytm muzyki, wówczas dzieci poruszają się w tempie przez nią dyktowanym.

Zgaduj - zgadula, w której ręce kula?
Dzieci siadają w kole, trzymając ręce za sobą. Podają sobie z ręki do ręki papierową kulę lub małą piłeczkę. W kole jest dziecko, które próbuje odgadnąć, kto w danej chwili ją trzyma. Dużo śmiechu i radości, kula czasem wypada, zdradzamy się miną, ruchem, śmiejemy się.

Taneczny korowód
Uczestnicy formują węża. Zaczyna osoba otwierająca korowód. Każde dziecko po kolei kreuje własny układ ruchów, który jest wspólnie tańczony przez kilkanaście sekund. Po ich upłynięciu prowadzący korowód przechodzi na jego koniec. W młodszych grupach rolę tę zamiast dzieci może spełniać nauczycielka.

Taniec z butelkami
Dzieci stoją w rozsypce, każde obok plastikowej butelki. Wszyscy poruszają się w rytm muzyki między butelkami, starając się żadnej nie przewrócić. Na przerwę w muzyce zatrzymują się przy najbliższej butelce. Gdy znów zabrzmi muzyka tańczą wokół niej. Poprzez klaśnięcie w dłonie nauczycielka daje sygnał do ponownego poruszania się po sali.

Taniec z gazetą
Dzieci zakładają na głowę rozłożoną jedną kartkę gazety i poruszają się zgodnie z rytmem muzyki. Jeśli tańczący zgubi gazetę musi stanąć w miejscu i nie poruszać się. Wybawić go może inne dziecko, zakładając mu gazetę na głowę. Nauczycielka może stać się wiaterkiem i celowo strącać dzieciom gazety lub poprosić o to jedno z nich.

Wesoły pociąg
Nauczycielka zaprasza dzieci do utworzenia grup według podanej przez nią cechy. Np. pierwsza grupa to dzieci, które mają strój z ogonkiem itp. w zależności od przebrania dzieci. Zebrane grupy tworzą pociągi, które poruszają się w rytm muzyki.

Taniec z kartkami
Uczestnicy dobierają się parami i tańczą w rytmie muzyki, trzymając kartkę papieru między wymienianymi przez nauczycielkę częściami ciała - dłońmi, brzuchami, łokciami itp.

KONKURSY

Ukryte skarby
Zadanie polega na odszukaniu w różnych miejscach sali ukrytych skarbów (cukierki). Zwycięża to dziecko, które odnajdzie ich najwięcej.

Kto złapie balon?
Uczestnicy chodzą wokół nadmuchanego balonika. Na sygnał nauczycielki − klaśnięcie w dłonie, dzieci starają się jak najszybciej złapać balon. Ten, kto go złapie, zostaje zwycięzcą. W tym przypadku lepiej i bezpieczniej będzie, gdy grupę dzieci podzielimy na mniejsze zespoły. Można również wyznaczyć krąg, poza którym będą się poruszać wszyscy uczestnicy.

Zgrabne ręce
W tym konkursie wrzuca się ziarenka na przykład grochu, fasoli lub ryżu do pojemnika lub butelki. Każdy uczestnik ma pojemnik i około 20 ziarenek. Kto pierwszy wrzuci do pojemnika wszystkie ziarenka, wygrywa. Za każdym razem wolno podnieść i wrzucić tylko jedno ziarenko.

Kto pierwszy?
Do konkursu potrzebne są piłeczki pingpongowe i łyżki. Dzieci można podzielić na drużyny lub pary. Każdy uczestnik przenosi piłkę na łyżce do wyznaczonego miejsca w jak najkrótszym czasie. Wygrywa to dziecko, które pierwsze do niego dotrze, nie gubiąc przy tym piłeczki. Dla utrudnienia można zastosować małą łyżeczkę.

Taniec z balonami
Dzieci tańczą przy muzyce w parach. Każda para trzyma głowami jeden balon, którego nie mogą dotykać rękami. Pary tańczą tak długo dopóki balon nie spadnie na podłogę. Wygrywają ci, którzy najdłużej zdołają utrzymać go między głowami.

Konkurs z balonami
Dzieci dobierają się parami. Każda para ma przywiązany do nogi jednej osoby balon. Zadaniem par jest zbijanie balonów sąsiadom, jednocześnie chroniąc swój własny. Wygrywa para, która do końca melodii lub wyznaczonego przez nauczycielkę czasu zachowa cały balon.

Podaj dalej
Dzieci stoją w kręgu. Przy muzyce podają sobie dowolny przedmiot na przykład piłkę. Gdy muzyka milknie dziecko, które nie zdążyło przekazać jej dalej - daje fant lub odchodzi z zabawy. Wygrywa, ten kto pozostanie sam z piłką.

Kto złapie balon?
Na podłodze w różnych miejscach sali leżą balony, których jest mniej niż dzieci. Przy dźwiękach muzyki uczestnicy chodzą wokół balonów. Gdy muzyka milknie każde dziecko stara się jak najszybciej złapać jeden z balonów. Kto nie zdąży odchodzi i kibicuje pozostałym uczestnikom zabawy. Nauczycielka za każdym razem usuwa jeden balon lub kilka. Wygrywa dziecko, któremu za każdym razem udało się złapać balon.

Scenariusz "Zaczarowanego balu u wróżki".

1.Powitanie przez "wróżki".

Serdecznie witamy na "Zaczarowanym balu u wróżki" wszystkie uśmiechnięte, pięknie przebrane dzieci oraz rodziców i innych przybyłych gości.

Bawić się będziemy w wyczarowanej specjalnie na tą okazję balowej sali.
Dziś na nasze rozkazanie
Miły nastrój niech się stanie.
Uśmiech dzisiaj niech zagości
W oczach, sercach naszych gości.
Bawmy dzisiaj się wesoło,
Raz w koło (obrót), raz w koło (obrót).

2.Zabawa integracyjna na powitanie - taniec w kręgu.
Zapraszamy wszystkich do obrzędowego tańca na rozpoczęcie balu, do melodii, którą zaraz wyczarujemy. (Wróżki wykonają obrót i słychać muzykę. Dzieci ustawione w dużym kole pląsają i śpiewają.)
Chodźmy wszyscy tu do koła,
Zabawimy się wesoło.
Witamy się wszyscy wraz,
Na zabawę nadszedł czas.
Prawa ręka, lewa ręka (dzieci machają prawa i lewą ręką),
Prawa noga, lewa noga (dzieci machają prawą i lewą nogą),
Cały tułów oraz głowa (dzieci ruszają tułowiem i głową),
Witamy was (dzieci się kłaniają).
3.Zabawa na zapoznanie - "Podaj dłonie".

Gratulujemy wszystkim, którzy tak wspaniale odtańczyli i zaśpiewali taniec na powitanie. Teraz spróbujemy się zapoznać. Będziemy śpiewać i poruszać się w dwóch kołach, tak aby poznało się jak najwięcej dzieci. (Dzieci ustawione są w dwóch kołach: większe na zewnątrz, mniejsze w środku. Zewnętrzne koło po każdej zwrotce przesuwa się w prawą stronę, środkowe w lewą.)
Zaraz wyczarujemy melodię do kolejnej zabawy. ("Wróżki" obracają się dookoła i słychać melodię).
Podaj proszę swoje dłonie i uśmiechnij się (dzieci podają sobie w parach ręce).
Teraz powiedz swoje imię zapoznamy się (dzieci mówią swoje imiona).
(Po każdej zwrotce następuje prezentacja kolejnych osób).

4.Zabawa integrująca dzieci - taniec "Blisko, bliziutko".
Teraz kolej na taniec "Blisko, bliziutko". Dobierzcie się parami i słuchajcie naszych poleceń. W parach dotykajcie się tymi częściami ciała, których nazwę usłyszycie i tańczcie w rytm muzyki. Gdy muzyka umilknie słuchajcie uważnie, bo usłyszycie nazwy kolejnych części ciała. (Dzieci w parach tańczą w rytmie muzyki dotykając się wskazaną częścią ciała, np. blisko - bliziutko dłonie do dłoni, blisko - bliziutko czoło do czoła.

5.Zabawa integrująca dzieci - taniec "Lusterka"
Zaraz wyczarujemy muzykę do kolejnego tańca - "Lusterka". Będziecie naśladować ruchy partnera, który zaprosi was do tańca, zupełnie tak jakbyście oglądali siebie w lustrze. (Dzieci ustawiają się w kilku kołach. Do środka koła wchodzi jedna osoba, która zaprasza partnera do tańca. Zaproszona osoba naśladuje go. Po chwili dziękują sobie za taniec i zapraszają kolejne osoby.)

9.Zabawy ruchowo-naśladowcze przy muzyce: lepienie bałwana, kulig, baloniki, padający śnieg, pajace,czary.

10.Pożegnanie przez "wróżki" uczestników balu.

Bawiliśmy się wesoło, ale pora się już pożegnać.
Pora żegnać gości już,
Gdy na dworze śnieg i mróz.
Gdy będziecie odjeżdżali,
Z wami będą nasze czary.

11.Taniec na pożegnanie - "Bujany walczyk"
Do pożegnalnego tańca ustawmy się w dużym kole. Pląsając w rytmie walczyka zaśpiewamy ostatnią piosenkę.
Wszystkim pięknie dziękujemy za wspólną zabawę.
Może znów się zobaczymy, razem zatańczymy.
Raz w prawo, raz w lewo i w przód, i w tył
Byś długo pamiętał żeś z nami był. (Dzieci pląsając w kole kilka razy śpiewają walczyk na pożegnanie) Dziękujemy za wspólną zabawę. Do zobaczenia za rok.

11. Taniec butów

Jeden but, drugi but
Tańczy but tak, jak z nut
Hopsa sa, hopsa sa
Każdy do tańca swa buty ma

Opis: uczymy prostych kroków tanecznych. Najpierw na zmainę wysuwamy przed siebie prawą i lewą stopę, podskakujemy, a w instrumentalnych refrenach podskakujemy, przeciągamy skrzyżowane ręce, klaszczemy lub wykonujemy dowolne figury taneczne

Jeden but, drugi but
Tańczy but tak, jak z nut
Hopsa sa, hopsa sa
Każdy do tańca swa buty ma

Opis: uczymy prostych kroków tanecznych. Najpierw na zmainę wysuwamy przed siebie prawą i lewą stopę, podskakujemy, a w instrumentalnych refrenach podskakujemy, przeciągamy skrzyżowane ręce, klaszczemy lub wykonujemy dowolne figury taneczne

16. Marsz

Czy gotowe nogi do dalekiej drogi?
Marsz, marsz, maszerują wkoło
Marsz, marsz, bardzo mi wesoło
Marsz, marsz nogi mnie słuchają
Nagle stop - odpoczywają
Liczymy do czterech: raz, dwa, trzy, cztery
Czy gotowe nogi do dalekiej drogi?

Opis: maszerujemy, unosimy wysoko kolanka, tupiemy wesoło. Na przerwę w muzyce zastygamy w bezruchu, nast. liczymy do 4 i zaczynamy zabawę od początku.
Piosenkę możemy śpiewać maszerując i akompaniując sobie na instrumentach perkusyjnych

18. Zima, zima, zima

Tańczymy z dzieckiem, w drugiej części robimy w parach saneczki i naśladujemy jazdę:
Zima, zima, zima, mróz i zawierucha
A my się śmiejemy od ucha do ucha
My lubimy zimę, zima lubi nas
Szybko na saneczki chodźmy wszyscy wraz
Wsiadamy na saneczki i zjeżdżamy z góreczki

20. Buch w śnieżny puch

Rzucamy śnieżkami raz i dwa (udajemy rzucanie)
Wsiadamy na sanki, ty i ja (trzymamy się za ręce i kucamy)
Jedziemy na nartach, nagle co za pech (wstajemy, przeciągamy skrzyżowane ręce)
Bęc i buch, bęc i buch (upadamy na podłogę, robimy aniołka "na śniegu")

22. Wyliczanka zimowa

Wyliczankę wyklaskujemy, gramy na instrumentach lub ilustrujemy ruchem:
Spodnie, kurtka, rękawice
Śnieżnobiałe już ulice
Załóż ciepłe buty
Idzie zimny luty
Idzie luty, załóż buty, idzie luty, załóż buty

23. Zabawa w pociąg

Jedzie pociąg, jedzie pociąg (tworzymy pociąg, poruszamy sie po sali)
A w pociągu dzieci
Jadą jadą na wycieczkę
Słonko jasno świeci
Pierwszy wagon: hop (zatrzymujemy się, podskoki)
Drugi wagon: tup, tup (tupiemy)
Trzeci wagon: klap, klap, klap (klaszczemy)
Pociąg jedzie w świat

24. Choinka

Na choince każda bombka uśmiechnięta
Cieszy się choinka, bo już idą święta
Cieszy się aniołek, wołek i osiołek
Cieszy się aniołek, wołek i osiołek

Opis: W przygrywce do piosenki zamieniamy się w bombki - wykonujemy różne figury, następnie podajemy sobie ręce i tańczymy, pokazując skrzydełka aniołka oraz naśladując różki wołka i osiołka

01. Jak chodzą zwierzątka

Treść piosenki:
Kołyszę się jak kaczka
Ciężko chodzę tak jak słoń
Skradam się jak kotek
Wierzgam tak jak koń

Opis: w trakcie zabawy naśladujemy sposób chodzenia wymienionych zwierzątek

Kołyszę się jak kaczka
Ciężko chodzę tak jak słoń
Skradam się jak kotek
Wierzgam tak jak koń

Opis: w trakcie zabawy naśladujemy sposób chodzenia wymienionych zwierzątek

02. Tak-nie

Ćwiczymy głowę poruszając nią zgodnie ze słowami piosenki w coraz szybszym tempie:

Głowa mówi tak, tak, tak
Głowa mówi nie, nie, nie
Moja głowa w koło kręci się
Tak, tak, tak, nie, nie, nie
Moja głowa wesoło kręci się

04. Koniki

Treść piosenki:
Noga goni nogę
Bujają koniki
Stukają kopytka
W rytm muzyki
Jedna noga tupie: tup, tup, tup
Druga noga stuka: stuk, stuk, stuk
Konik skacze sobie: hop, hop, hop
Koniku w drogę! Wioooooooooooo!

Opis: piosenka wykonywana w kole wiązanym, uczy cwału bocznego "Noga goni nogę". Co jakiś czas ruch zostaje wstrzymany, wykonujemy czynności z tekstu piosenki, tupiemy i skaczemy.

Treść piosenki:

Noga goni nogę
Bujają koniki
Stukają kopytka
W rytm muzyki
Jedna noga tupie: tup, tup, tup
Druga noga stuka: stuk, stuk, stuk
Konik skacze sobie: hop, hop, hop
Koniku w drogę! Wioooooooooooo!

Opis: piosenka wykonywana w kole wiązanym, uczy cwału bocznego "Noga goni nogę". Co jakiś czas ruch zostaje wstrzymany, wykonujemy czynności z tekstu piosenki, tupiemy i skaczemy.

05. Idziemy na zakupy

Treść:
Idziemy na zakupy do sklepu z zabawkami
Do sklepu nasza mama idzie razem z nami
Wkładamy do koszyka misia
Wkładamy do koszyka laleczkę
Wkładamy do koszyka piłeczkę

Opis:
Idziemy po obwodzie koła, trzymając dziecko z rękę. Zamieniamy się zgodnie z treścią w człapiące ciężko misie, tańczącą laleczkę i poskakującą piłeczkę

Idziemy na zakupy do sklepu z zabawkami
Do sklepu nasza mama idzie razem z nami
Wkładamy do koszyka misia
Wkładamy do koszyka laleczkę
Wkładamy do koszyka piłeczkę

Opis:
Idziemy po obwodzie koła, trzymając dziecko z rękę. Zamieniamy się zgodnie z treścią w człapiące ciężko misie, tańczącą laleczkę i poskakującą piłeczkę

11. Taniec butów

Jeden but, drugi but
Tańczą but tak, jak z nut
Hopsa sa, hopsa sa
Każdy do tańca dwa buty ma

Opis: uczymy prostych kroków tanecznych. Najpierw na zmianę wysuwamy przed siebie prawą i lewą stopę, podskakujemy, a w instrumentalnych refrenach podskakujemy, przeciągamy skrzyżowane ręce, klaszczemy lub wykonujemy dowolne figury taneczne

16. Marsz

18. Zima, zima, zima

20. Buch w śnieżny puch

23. Zabawa w pociąg

24. Choinka

PLĄSY

3. DO PRZODU PRAWĄ

Do przodu prawą rękę weź,

do tyłu prawą rękę weź, do przodu prawą rękę weź i potrząśnij nią.

Bo przy ługi bugi, trzeba kręcić się, no i klaskać trzeba też.

O ługi bugi, hej! O ługi bugi, hej!

O ługi bugi, hej! O soko wik i rej!

(lewa ręka, prawa noga, lewa noga, głowa, brzuszek, pupa, język, ciało)

wiersz „Mikołaj”.

Święty Mikołaj nocą wędruje
W okna zagląda i nasłuchuje
Gwiazdką w okna świeci
gdzie są grzeczne dzieci
O każdym grzecznym dziecku pamięta
Dobry dziadunio, Mikołaj Święty
Co za radość będzie,
gdy do nas przybędzie

Zabawa ilustracyjna

Święty Mikołaj nocą wędruje

- dzieci poruszają się po obwodzie koła naśladując chód z workiem zarzuconym na plecy.
W okna zagląda i nasłuchuje

- dzieci robią daszek z dłoni, najpierw nad oczami, następnie przy uchu.
Gwiazdką w okna świeci gdzie są grzeczne dzieci

- dzieci robią z dłoni „lornetkę” przy oczach i rozglądają się na prawo i na lewo.
O każdym grzecznym dziecku pamięta

- dzieci kiwają głowami w górę i w dół.
Dobry dziadunio, Mikołaj Święty

- dzieci krzyżują ręce na piersiach.
Co za radość będzie, gdy do nas przybędzie

- dzieci kładą ręce na biodrach i okręcają się raz w jedną i raz w drugą stronę.