astro sci-tk, AM SZCZECIN, II ROK, Astronawigacja <3


Sfera niebieska - kula współcentryczna kuli ziemskiej o nieskończenie wielkim promieniu. Rzut powierzchni kuli ziemskiej w przestrzeń kosmiczną o nieskończonym promieniu.

Oś świata (oś niebieska) - przedłużenie osi ziemskiej w nieskończoności, przecina sferę ziemską w dwóch miejscach zwanych biegunami: PN; PS

Równik niebieski - koło wielkie, której płaszczyzna jest prostopadła do osi świata. (rzut równika ziemskiego na sferę niebieską).

Południk niebieski (południk świata) - koło wielkie przechodzące przez zenit, nadir oraz bieguny niebieskie. Rzut miejscowego południka geograficznego przechodzącego przez obserwatora na sferę niebieską.

Linia pionu - prosta przechodząca przez obserwatora i środek ziemi i wyznaczająca na sferze niebieskiej dwa punkty: - zenit: Zn; - nadir: Nd

Horyzont astronomiczny - płaszczyzna koła wielkiego, która jest prostopadła do linii pionu.

Wysokość biegunowa - łuk południka niebieskiego zawarty pomiędzy widocznym biegunem niebieskim a jego rzutem na płaszczyznę horyzontu astronomicznego. φ - jest on równy co do wartości szerokości geograficznej obserwatora.

Widoczny biegun - rzut osi świata na płaszczyznę horyzontu. Daje nam linie N - S

UKŁAD HORYZONTALNY (POZIOMY)

Podstawowa płaszczyzna odniesienia: płaszczyzna horyzontu astronomicznego.

Koło wierzchołkowe (WERTYKALNE) - koło wielkie przechodzące przez zenit i nadir. Prostopadłe do płaszczyzny N - S

I wertykał - koło wierzchołkowe prostopadłe do południka niebieskiego.

Almukantaraty - koła małe których płaszczyzny są równoległe do płaszczyzny horyzontu astronomicznego.

Wysokość astronomiczna (hs ) - kąt liczony w płaszczyźnie koła wierzchołkowego, liczony od płaszczyzny horyzontu astronomicznego do linii łączącej środek Ziemi z ciałem niebieskim. Od 00 do 900 (-900 ≤ hs ≤ +900)

Odległość zenitalna „z” - liczony od zenitu. Jest dopełnieniem do 900. Z = 900 - hS

UKŁAD RÓWNIKOWY PIERWSZY - GODZINNY

Płaszczyzna podstawowa: płaszczyzna równika niebieskiego.

Koło godzinne - koło wielkie przechodzące przez bieguny niebieskie PN, PS. Są prostopadłe do równika niebieskiego. (rzut południków ziemskich na sferę niebieską).

Koło sześciogodzinne - koło godzinne, którego płaszczyzna jest prostopadła do południka niebieskiego.

Równoleżnik deklinacyjny - koło małe, którego płaszczyzna jest równoległa do płaszczyzny równika niebieskiego.

Oś świata dzieli sferę na 2 części: - górną (widoczną); - poziomą (niewidoczną).

Deklinacja (δ ) - jest to kąt liczony w płaszczyźnie koła godzinnego od płaszczyzny równika do linii łączącej środek Ziemi z ciałem niebieskim. (łuk koła godzinnego ograniczony równikiem niebieskim i równoleżnikiem deklinacyjnym):

0900 (S) ≤ δ ≤ 0900 (N)

Odległość biegunowa (p) - jest to kąt liczony od bliższego bieguna do linii łączącej środek Ziemi z ciałem niebieskim. (łuk koła godzinnego pomiędzy bliższym południkiem niebieskim a danym ciałem). Dopełnienie δ do 900 (p = 900 - δ)

Miejscowy kąt czasowy ciała niebieskiego (LHA) - jest to kąt liczony w płaszczyźnie równika niebieskiego od górnej części równika niebieskiego w kierunku na ZACHÓD do koła godzinnego przechodzącego przez dane ciało niebieskie. (kąt sferyczny liczony w płaszczyźnie równika od górnej części południka (zawsze na W) do koła godzinnego danego ciała niebieskiego). Od 00 do 3600

Miejscowy kąt godzinny (HA) - kąt liczony w płaszczyźnie równika niebieskiego od górnej części południka niebieskiego w kierunku na E lub W do koła godzinnego przechodzącego przez dane ciało niebieskie. Od 00 do 1800

1). Jeżeli LHACN < 1800 to: LHACN = HA CN W

2). Jeżeli LHACN > 1800 to: 3600 LHACN = HA CN E

Greenichowski kąt godzinny (GHA) - jest to kąt liczony w płaszczyźnie równika niebieskiego od górnej części południka Greenwich w kierunku na ZACHÓD do koła godzinnego przechodzącego przez dane ciało niebieskie. Od 00 do 3600

GHACN + λE+W - = LHACN HACN

Ekliptyka słoneczna - koło wielkie nachylone względem równika pod katem Є = +/- 230 27'

Ekliptyka - nazywamy tor pozornego ruchu Słońca wokół Ziemi w czasie jednego roku lub jest to rzeczywisty tor obiegu Ziemi wokół Słońca w czasie jednego roku.

Ekwinokcjum ( Barana i Wagi) - punkty, w których ekliptyka przecina równik niebieski (punkty równonocy )

Ekwinokcjum wiosenne - pkt równonocy wios. - Słońce przechodzi z półkuli S na N - pkt Barana (21 marzec)

Ekwinokcjum jesienne - pkt równonocy jesien. - Słońce przechodzi z półkuli N na S - pkt Wagi (23 września)

Solsytia ( δ ) - punkty maksymalnie odchylone na N i S - punkty przesileń.

Solsytium letnie - punkt przesilenia letniego - punkt raka. Punkt, w którym Słońce w ruchu pozornym osiąga maksymalną północną wartość deklinacji (22 czerwiec)

Solsytium zimowe - punkt przesilenia zimowego - punkt koziorożca. Punkt, w którym Słońce w ruchu pozornym osiąga maksymalną południową wartość deklinacji (22 grudzień)

Rektascencja ( α ) - wznoszenie proste ciała niebieskiego - jest to kąt liczony w płaszczyźnie równika niebieskiego od punktu BARANA w kierunku na WSCHÓD do koła godzinnego przechodzącego przez dane ciało niebieskie.

Gwiazdowy kąt czasowy (SHA) - jest to kąt liczony w płaszczyźnie równika niebieskiego od punktu BARANA na ZACHÓD do koła godzinnego przechodzącego przez dane ciało niebieskie. SHAC.N = 3600 - αC.N

Miejscowy kąt czasowy Barana (LHA bar ) - jest to kąt liczony w płaszczyźnie równika niebieskiego od górnej części południka niebieskiego w kierunku na ZACHÓD do koła godzinnego przechodzącego przez punkt barana.

Trójkąt sferyczny paralaktyczny - trójkąt powstały w wyniku przecięcia się trzech kół wielkich to jest: południka niebieskiego, koła wierzchołkowego i koła godzinnego przy czym dwa ostatnie koła przechodzą przez to samo ciało niebieskie w danej pozycji i momencie obserwacji.

Elementami trójkąta są:

- wierzchołki (zenit; widoczny biegun niebieski; ciało niebieskie); - kąty przy wierzchołkach ( azymut, HAcn, kąt paralaktyczny γ )

- boki (odl. zenitalna, odl. biegunowa, dopełn. szer. do 90°)

LOKUS - to miejsce geometryczne punktów będących środkami wszystkich kół godzinnych danej pozycji obserwatora.

Ruch dobowy ciał niebieskich - jest to ruch, jaki odbywają ciała niebieskie. Torami są odpowiednie równoleżniki prostopadłe do osi obrotu sfery.

Kulminacja górna - punkt przecięcia się toru ciała niebieskiego z płaszczyzną południka niebieskiego, a właściwie z górną jego częścią zawierającą Zenit (widoczne).

Kulminacja dolna - punkt na sferze niebieskiej powstający z przecięcia toru ciała niebieskiego z dolną częścią południka niebieskiego. (niewidoczne). Punkty powstałe z przecięcia się linii horyzontu i toru dziennego pozornego ruchu Słońca to WSCHÓD i ZACHÓD ASTRONOMICZNY.

Ciała okołobiegunowe - ciała niebieskie, których deklinacja jest większa od deklinacji punktu północnego horyzontu (dla obserwatora ciągle widoczne), są stale nad horyzontem, widać je w kulminacji górnej i dolnej.

Na północ od równoleżnika rN:

1). φ musi być równoimienne z δC.N

2). δC.N > 900 - φ

Ciała przeciwokołobiegunowe - nigdy nie wschodzą, nigdy nie zachodzą, są poniżej równoleżnika rN są niewidoczne.

Noc polarna - na północ od koła polarnego, gdy deklinacja Słońca jest większa od 900 - φ

Amplituda wschodu - łuk horyzontu astronomicznego zawarty miedzy punktem wschodu E a punktem wschodu ciała niebieskiego.

Amplituda zachodu - łuk horyzontu astronomicznego zawarty między punktem zachodu W a punktem zachodu ciała niebieskiego.

Łuk dzienny - droga c.n. po części widocznej

Łuk nocny - droga c.n. po części niewidocznej

CZAS GWIAZDOWY:

Doba gwiazdowa - okres czasu między dwoma górnymi kulminacjami punktu Barana na tym samym południku.

Miejscowy czas gwiazdowy (GM) - okres czasu jaki upłynął od górnej kulminacji punktu barana na południku miejscowym do danej chwili; liczymy go na ZACHÓD od 0 do 24 godzin (zależy tylko i wyłącznie od długości geograficznej punktu Barana).

Greenichowski czas gwiazdowy (GU) - okres czasu jaki upłynął od momentu górnej kulminacji Barana na południku Greenich do danej chwili; liczymy go na ZACHÓD od 0 do 24 godzin.

GU = GHAB ; GM = LHAB

GM = GU + λ (+/-)

GU = GM - λ (+/-)

Równanie czasu gwiazdowego:

GU GHAB = GHAC.N + α C.N

GM LHAB = LHAC.N + α C.N

CZAS SŁONECZNY PRAWDZIWY:

Doba gwiazdowa - okres czasu między dwiema kolejnymi dolnymi kulminacjami Słońca prawdziwego na tym samym południku niebieskim.

LHAo - miejscowy kąt czasowy Słońca prawdziwego.

Miejscowy czas słoneczny prawdziwy (TM') - okres czasu jaki i upłynął od dolnej kulminacji Słońca prawdziwego na południku miejscowym do danej chwili; liczymy go na ZACHÓD od 0 do 24 godzin.

Greenichowski czas słoneczny prawdziwy (TU') - okres czasu jaki i upłynął od dolnej kulminacji Słońca prawdziwego na południku Greenich do danej chwili; liczymy go na ZACHÓD od 0 do 24 godzin

CZAS SŁONECZNY - ŚREDNI:

Doba słoneczna średnia - okres czasu między dwoma kolejnymi dolnymi kulminacjami Słońca średniego na tym samym południku niebieskim.

Miejscowy średni czas słoneczny (TM, LMT) - okres czasu jaki i upłynął od dolnej kulminacji Słońca średniego na południku miejscowym do danej chwili; liczymy go na ZACHÓD od 0 do 24 godzin.

Greenichowski średni czas słoneczny (TU, GMT, UT) - okres czasu jaki i upłynął od dolnej kulminacji Słońca średniego na południku Greenich do danej chwili; liczymy go na ZACHÓD od 0 do 24 godzin.

LMT = GMT + λ (+/-)

GMT = LMT - λ (+/-)

Równanie czasu słonecznego:

TM - TM' = E TU - TU' = E

E - aktualna różnica między średnim czasem słonecznym a prawdziwym czasem słonecznym.

Czas strefowy (ZT, TS) - okres czasu jaki upłynął od momentu dolnej kulminacji Słońca średniego na południku środkowym danej strefy do danej chwili; liczymy go na ZACHÓD od 0 do 24 godzin.

GMT + Z = ZT

(+/-) Z = (+/-) λ / 150

Chronometr - wskazuje czas Greenich słoneczny średni.

Stan dobowy chronometru - różnica czasu pomiędzy rzeczywistą wartością GMT a wartością wskazywaną przez chronometr.

GMT = Chr + st. chr (+/-)

Chód dobowy chronometru - wartość czasowa, o którą przyspiesza lub opóźnia swoje wskazania chronometr w ciągu doby.

OBLICZANIE LHA i δ C.N:

Słońce:

GHAS + pop = GHAS + λ (+/-) = LHAS

Planety i Księżyca:

GHAP + pop + pV = GHAP + λ (+/-) = LHAP

Gwiazdy:

GHAB + pop = GHAB + λ (+/-) = LHAB + SHAG = LHAG

GHAB + pop = GHAB + SHAG = GHAG + λ (+/-) = LHAG

OBLICZANIE MOMENTU WYSTĄPIENIA KULMINACJI CIAŁA NIEBIESKIEGO:

Słońce:

Merr. Pass - λ (+/-) = GMT +Z = ZT

Księżyc:

Merr. Pass + p. r. d (+/-) - λ (+/-) = GMT + Z = ZT

Poprawka na retardacje dobową - p. r. d

p. r. d = λ /3600 * r.d

Znak zależy od tego czy jesteśmy na wschód czy na zachód od Greenich.

λ = E p. r. d „-„ λ = W p. r. d „ +”

Retardacja dobowa - nazywamy różnicę czasu między momentami wystąpienia dwóch tych samych zjawisk w odniesieniu do Księżyca dla danej pozycji obserwatora.

1). Jeżeli λ = E to:

Merr. Pass (dzisiaj) - Merr. Pass (wczoraj) = r. d

2). Jeżeli λ = W to:

Merr. Pass (jutro) - Merr. Pass (dzisiaj) = r. d

OBLICZANIE MOMENTÓW WSCHODU I ZACHODU:

Słońce:

SUNRISE (sunset) + p∆φ - λ = GMT + Z = ZT

Księżyc:

MOONRISE (moonset) + p∆φ + p. r. d (+/-) - λ = GMT + Z = ZT

POPRAWKA SZCZEGÓŁOWA:

Gwiazdy i planety:

h + (s+i) = h +kc (-) = h + ςc (-) = hs

Słońce i Księżyc:

h + (s+i) = h +kc (-) = h + ςc (-) = h +SD = h' + П = hs

kc - obniżenie widnokręgu całkowite

ςc - refrakcja astronomiczna całkowita

Obniżenie widnokręgu średniego zależy od wysokości obserwatora (a).

kc = kśr + p∆t

p∆t = 0,33 * ∆t

∆t = tp - tw („+” jak tp > tw) a („-„ jak tp < tw)

kśr - wartość obniżenia widnokręgu dla temp. H2O = temp. O2 w zależności od wysokości ocznej obserwatora.

ςc = ςśr + ptp + pβ

ςśr - wartość refrakcji dla wysokości C.N

ptp - poprawka na temperaturę powietrza

pβ - poprawka na ciśnienie 1013 hPa (760 mm Hg)

Paralaksa Słońca:

ho ≤ 500 Пo = +0,1'

ho > 500 Пo = 0'

Paralaksa Księżyca:

ПK = HP * cos hK

PARALAKSA - kąt pod jakim byłby widoczny z danego ciała ziemski promień R danego obserwatora

POPRAWKA OGÓLNA:

Możemy ją stosować gdy:

hC.N > 300 i tp = tw op = kśr + ςśr ops, k = kśr + ςśr SDśr + Пśr

Słońce i gwiazdy:

h + (s+i) = h +DIP = Happ + op + dpt.p = hs

Planety:

h + (s+i) = h +DIP = Happ + op + dpt.p + dp = hs

Księżyc:

Dolna krawędź:

h + (s+i) = h +DIP = Happ + op + dpt.p + dp1 = hs

Górna krawędź:

h + (s+i) = h +DIP = Happ + op + dpt.p + dp1 = h' - 30' =hs

DIP - średnie obniżenie widnokręgu (wartość poprawki)

happ - wysokośc pozorna sumaryczny błąd sekstantu i poprawki średniego obniżenia widnokręgu

op - ogólna poprawka

dpt.p - poprawka na refrakcję (poprawka na temperaturę)

dp1 - poprawka względem HP

Węzeł wstępujący - punkt, w którym orbita Księżyca przecina ekliptykę przechodząc z półkuli południowej na północną

Węzeł zstępujący - punkt, w którym orbita Księżyca przecina ekliptykę przechodząc z półkuli północnej na południową

Fazy Księżyca - położenia jakie ciało to zajmuje w odniesieniu do Ziemi i Słońca, oraz towarzyszące temu różne kształty dla obserwatora znajdującego się na Ziemi

Wiek księżycowy - liczba dni jaka upłynęła od ostatniego nowiu do danej chwili

Astronomiczne koło pozycyjne - AKP - miejsce geometryczne punktów, z których pomiar wysokości danego ciała nieb. dla danego momentu obserwacji jest wielkością stałą

Astronomiczna Linia Pozycyjna - alp - wycinek AKP aproksymowany do prostej

Wysokość biegunowa - łuk południka niebieskiego zawarty pomiędzy widocznym biegunem niebieskim a płaszczyzną horyzontu niebieskiego, jest równa długości kontowej szerokości geograficznej.

Azymut: w systemie pełnym: kąt liczony w płaszczyźnie horyzontu astronomicznego od północnej części południka niebieskiego w kierunku na E od koła wierzchołkowego, przeprowadzonego przez dane C.N. (liczba 3-syfrowa 0-3600)

W systemie połówkowym: kąt liczony w płaszczyźnie horyzontu astronomicznego od widocznej części południka niebieskiego w kierunku na E lub W do koła wierzchołkowego przechodzący przez dane C.N. (0-1800 3-cyfrowa).

W systemie ćwiartkowym: kąt liczony w płaszczyźnie horyzontu astronomicznego od bliższego bieguna niebieskiego w kierunku na E lub W do koła wierzchołkowego C.N. ( 0-900 2-cyfrowa).

Miesiąc syderyczny (gwiazdowy) - okres pełnego obiegu księżyca wokół ziemi; 27d 07h 43m, okres ,po którym znajdzie się ponownie na wspólnym kole godzinnym z obraną gwiazdą.

Miesiąc synodyczny - okres od nowiu do nowiu, okres dzielący kolejne położenia księżyca na wspólnym kole godzinnym ze słońcem; 29d 12h 44m

Miesiąc smoczy - okres odpowiadający dwukrotnemu przejściu Księżyca przez ten sam węzeł

Miesiąc anomalistyczny- okres dzielący kolejne przejścia księżyca przez punkt perigeum, 27,55d



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
astronawigacja, AM SZCZECIN, II ROK, Astronawigacja <3
CHEMIA-II ROK EPECJI, Akademia Morska Szczecin Nawigacja, uczelnia, AM, AM, nie kasować tego!!!!!, Ś
astro na wyklad, Akademia morska Szczecin, IV semestr, Astronawigacja
OPRACOWANE, AM SZCZECIN, ASTRONAWIGACJA, Zaliczenie
20130909113951185 II NAWIGACJA A O3 sem. zim. 2013 2014, AM Szczecin
ASTRONAWIGACJA-ĆWICZENIA-DRZEWKA, AM SZCZECIN, ASTRONAWIGACJA, Ćwiczenia
1-ZSH II-B Teoria, astronawigacja, astro, Przykładowe kolokwia z astronawigacji, Kolokwium nr 1, Tes
Orzeczenia TK, Studia, II ROK, Prawo konstytucyjne
rzymka sci, Prawo I i II Rok, Prawo Rzymskie
II rok tryb rozkazujacy
Mikrobiologia i parazytologia zestaw 19, Pielęgniarstwo, II rok, Mikrobiologia i parazytologia
Spawanie gazowe palnikiem, ZiIP, II Rok ZIP, Obróbka cieplna i spawalnictwo, Spawalnictwo
czesci mowy - dodatkowa tabela (1), Filologia polska II rok, fleksja i składnia
Terapia logopedyczna Konspekt 2, PWSZ Tarnów Filologia polska II rok, PWSZ Tarnów Filologia polska I
pokarmowka gielda, II rok, II rok CM UMK, Giełdy, od Joe, FIZJOLOGIA, KOLOKWIA, NEUROFIZJOLOGIA, gie
Psychologia Rozwojowa, II ROK, SEMESTR II, rozwój po adolescencji, sylabusy

więcej podobnych podstron