OCHRONA ŚRODOWISKA W GÓRNICTWIE NAFTOWYM

SPRAWOZDANIE 2

ADSORPCJA

Michał Biały

Piotr Marasek

Damian Burda

Martyn Rataj

Michał Źróbek

1. Informacje ogólne pomiaru

- długość fali 730 nm

Lp.	Stężenie procentowe próbek	Wartość absorbancji początkowa	Wartość absorbancji końcowa
1.	1	1,002	0,641
2.	0,8	0,816	0,347*
3.	0,5	0,526	0,278
4.	0,3	0,309	0,161
5.	0,1	0,108	0,087

2.

Lp.	c0 [%]	ms [g]	ck [%]	mp [g]	msz [g]	a [g/g]
1.	1	1	0,65	0,65	0,35	0,11
2.	0,8	0,8	0,32	0,32	0,48	0,16
3.	0,5	0,5	0,25	0,26	0,24	0,08
4.	0,3	0,3	0,15	0,14	0,16	0,05
5.	0,1	0,1	0,08	0,08	0,02	0,006

3.

Adsorpcja na granicy faz ciało stałe - roztwór jest procesem bardziej złożonym w

porównaniu z adsorpcją gazów. W tym przypadku adsorpcji ulegają zarówno cząsteczki

substancji rozpuszczonej, jak i cząsteczki rozpuszczalnika. Składniki roztworu przy zmianie

stężenia wypierają się wzajemnie z warstwy powierzchniowej, co jest cechą najbardziej

charakterystyczną w procesie adsorpcji z roztworów. Wielkość adsorpcji wyznaczana jest

zarówno oddziaływaniem pomiędzy adsorbentem a każdym ze składników roztworu, jak i

wzajemnym oddziaływaniem cząsteczek składników roztworu.

Substancja rozpuszczona tym silniej się adsorbuje, im gorzej rozpuszcza się w danym

rozpuszczalniku. O ilości zaadsorbowanego rozpuszczalnika decyduje jego zdolność

zwilżania adsorbentu, np. woda źle zwilża węgiel aktywny i dlatego z roztworu wodnego

adsorbuje się głównie substancja rozpuszczona.

WNIOSKI

Na podstawie wykonanych pomiarów i obliczeń uzyskaliśmy izotermę adsorpcji mówiącą, że ilość zanieczyszczeń w ściekach, zaadsorbowanych przez 3 g węgla aktywnego jest najskuteczniejsza przy stężeniu 0,5 %. Na wykresie widzimy, że przy tym stężeniu wynik odbiega od pozostałych, co może być wynikiem błędu np. przy odmierzaniu dawki węgla. Można by to sprawdzić za pomocą testu Graffa, jednak zagadnienia te były przedmiotem innych zajęć.

0,1 0,3 0,5 0,8 1

S

0,1 0,3 0,5 0,8 1

---