Zadaniem obudowy wyrobisk korytarzowych jest:
- zachowanie kształtu i wymiarów przekroju poprzecznego wynikających z jego funkcji,
- zabezpieczenie wyrobiska od zawału przez podparcie lub spięcie już odprężonej skały,
- uchronienie ludzi od wypadków powodowanych opadami skały ze stropu i ociosów.
Ze względu na rodzaj materiału, z którego jest wykonana, obudowa może być drewniana, murowana (np. cegła, betonity, beton, spoiwa górnicze), stalowa, z tworzyw sztucznych (np. kotwie z włókna szklanego), mieszana.
Obudowa drewniana chodnika.
1 — słupy (stojaki),
2 — stropnica,
3 — rozpory,
4 — klamry,
5 — okładzina
Najstarszą obudową prostokątną jest obudowa drewniana. Odrzwia otwarte obudowy drewnianej składają się ze stojaków drewnianych oraz stropnicy, wykonanych z okrąglaków drewna występującego popularnie w danym regionie (sosna, świerk, akacja itp.). Drewno jest materiałem palnym i szybko butwieje w środowisku kopalnianym. Obecnie obudowy drewniane wykonuje się rzadko.
Główne wyrobiska udostępniające (podszybia, przekopy, przecznice) oraz wyrobiska funkcjonalne (komora MW, komora pomp itp.), których obudowa nie jest narażona na obciążenia dynamiczne, wykonuje się często w obudowie murowej z cegły, betonitów lub betonu Przez dynamiczne obciążenie obudowy rozumie się wszechstronne odkształcenia się skał ku wyrobisku, po przekroczeniu granicy plastyczności bądź wytrzymałości górotworu. W funkcji czasu wielkość jego wzrasta od 0 do pewnej wartości, zależnej od własności górotworu, głębokości i rodzaju obudowy. Zasadniczymi elementami obudowy murowej są:
-sklepienie, które może być półkoliste, łukowe, eliptyczne lub spłaszczone,
-ściany boczne wraz z fundamentami,
-sklepienie spągowe odwrócone.
Przykłady obudowy murowej. — sklepienie łukowe
W wyrobiskach narażonych na ciśnienie dynamiczne stosuje się najczęściej obudowę metalową łukową podatną ŁP Odrzwia obudowy ŁP to kształtowniki stalowe walcowane na gorąco o profilu korytkowym MD, TH, ŁK, DS lub V. Obecnie najpowszechniej stosuje się odrzwia z kształtowników typu V21, V25, V29, V36 i V44, typoszeregu A. Inne profile spotkać można w starych wyrobiskach korytarzowych. Liczba przy symbolu oznacza przybliżoną masę jednostkową kształtownika (kg/l mb) a typoszereg A charakteryzuje się tym, że proste odcinki łuków ociosowych odrzwi, wielkości większej niż 6, są prostopadłe do spągu. Odrzwia zwykłe składają się z łuków ociosowych i łuków stropnicowych połączonych na zakładkę i skręconych strzemionami . Połączenie takie nosi nazwę zamka. Łuki stropnicowe posiadają jednakowy promień krzywizny na całej długości. Łuki ociosowe w dolnym końcu posiadają odcinek prosty. W wyniku obciążenia górotworem i przemieszczania się konturu w kierunku wyrobiska może następować zsuwanie elementów odrzwi na złączach i zmniejszanie przekroju wyrobiska, ale kształt łukowy powinien być zachowany. Stąd nazwa obudowa łukowa podatna
Obudowa stalowa podatna z luków korytkowych,
a — obudowa chodnika,
b — sposób połączenia łuku stropnicowego z łukami ociosowymi,
1 — stojaki, 2 — stropnica (KS), 3 — strzemiona, 4 — stopa żelbetowa, 5 — okładziny, 6 — rozpory drewniane, 7 — zamek