Katarzyna Oleksy - 176480

Anna Milczarek - 176502

ĆWICZENIE 100 A

I Cel ćwiczenia

Wyznaczenie gęstości mierzonego elementu.

II Wstęp teoretyczny

Do wyznaczenia gęstości bryły niezbędne były suwmiarka i waga. Suwmiarka to przyrząd pomiarowy służący do pomiarów zewnętrznych, wewnętrznych oraz głębokości i gwintów z dokładnością do 0,1 mm

Obliczenie gęstości bryły składało się z kilku etapów. Początkowo zmierzyłyśmy średnicę dwóch walców i ich wysokoci, a następnie objętość tej bryły ze wzoru na objętość walca. Następnie zważyłyśmy dany przedmiot na wadze elektronicznej i znając już objętość, wyliczyłam gęstość bryły, korzystając z równania na gęstość.

III Wykonanie pomiarów

Wyniki 10 pomiarów wysokości i średnicy:

nr pomiaru	wysokość [cm]	średnica [cm]
1	2,77	2,37
2	2,78	2,38
3	2,75	2,37
4	2,76	2,39
5	2,8	2,36
nr pomiaru	wysokość h2[cm]	średnica [cm]
1	1,56	1,3
2	1,57	1,29
3	1,55	1,28
4	1,56	1,31
5	1,58	1,3

nr pomiaru	wysokość [cm]	średnica [cm]
1	0,6	1,14
2	0,61	1,15
3	0,59	1,13
4	0,6	1,14
5	0,59	1,13
nr pomiaru	wysokość [cm]	średnica [cm]
1	2,09	2,37
2	2,08	2,38
3	2,09	2,37
4	2,10	2,39
5	2,07	2,36

nr pomiaru	wysokość [cm]	średnica [cm]
1	0,6	1,75
2	0,59	1,76
3	0,58	1,74
4	0,61	1,75
5	0,60	1,76
nr pomiaru	wysokość [cm]	średnica [cm]
1	1,14	1,4
2	1,15	1,38
3	1,14	1,39
4	1,13	1,41
5	1,15	1,4

IV Opracowanie wyników pomiarów:

Obliczyłyśmy wartości średnie jako średnią arytmetyczną:

Pozwala to zniwelować częściowo błędy pomiarowe wynikające z odstępstw kształtów rzeczywistych od kształtów geometrycznych mierzonego elementu pod warunkiem, że pomiar danej wielkości wykonany jest w różnych miejscach bryły.

1. Wysokości walców wynoszą odpowiednio:

,

,

,

,

,

,

zatem:

,

.

,

.

,

.

2. Średnice walców wynoszą odpowiednio:

,

,

,

niepewność:

zatem:

.

.

.

3. Objętość elementu mierzonego:

niepewność:

zatem:

4. Masa elementu mierzonego:

m = 66,1 g]

5. Gęstość elementu mierzonego:

niepewność:

zatem:

ĆWICZENIE 100B

I Cel ćwiczenia

Zapoznanie się z podstawowymi pomiarami elektrycznymi na przykładzie:

a) pomiaru wartości oporu oporników pojedynczych, połączonych szeregowo

i połączonych równolegle, oporu regulowanego i oporu włókna żarówki

b) wyznaczenia zależności i = f(U) dla oporników i dla żarówki.

III Pomiary

1.Mierzenie oporu z wykorzystaniem miernika uniwersalnego:

a)

wartości oporu oporników pojedynczych:
Ω
Ω

oraz włókna żarówki:
Ω

b)

wartość oporu oporników
i
połączonych szeregowo:
Ω

c)

wartość oporu oporników
i
połączonych równolegle:
Ω

Pomiary: Ω (opór) zmierzone z dokładnością: ± 0,8% rdg +3 dgt

2.Obliczenia :

R_s=R₁+R₂=165,8+121,3=287,1 [Ω]

R_r=R₁*R₂/R₁+R₂=165,8*121,3/(287,1+121,3)=70,5 [Ω]

3. Wzory z których korzystamy obliczając ∆Rs i ∆Rr:

ΔRs = ΔR1 + ΔR2

ΔRr = (R2)^2 · ΔR1 / (R1+R2)^2 + (R1)^2 · ΔR2 / (R1+R2)^2

Tabele pomiarowe (dla żarówki):

lp.	U[V]	I[mA]
1	3,26	22,8
2	4,74	28,5
3	6,28	33,7
4	7,81	38,4
5	9,49	43,1
6	12,3	50,3

---