W pustyni i w puszczy, krótkie streszczenia lektur

" W pustyni i w puszczy" to utwór autorstwa Henryka Sienkiewicza. Jest to powieść opowiadająca o losach Stasia i Nel, którzy zostali porwani przez Beduinów. Mieli oni posłużyć na wymianę za Fatmę, która została uwięziona. Dzieci w pierwszej chwili nie wiedziały, że zostały porwane. Tę złą wiadomość poznali później. Gdy się już zorientowali o co w tym wszystkim chodzi, zaczęli zostawiać ślady, by ich ojcowie mogli ich odnaleźć. Jednak zostali za to surowo ukarani. Porwanie było zaplanowane, o czym świadczyło pożywienie ukryte gdzie niegdzie. Niestety z czasem zaczęło wszystkiego brakować. Staś był silny, więc jakoś się trzymał, jednak Nel była bardzo osłabiona. Chłopiec dawał jej także po pół tabletki chininy, by nie rozchorowała się na febrę. Gdy pewnego razu w wąwozie drogę zatarasował im lew porywacze zdecydowali się by rzucić ich lwu na pożarcie, a tym samym wyswobodzić siebie. Wówczas Staś zaoferował, że on zabije tego lwa. Udało się mu to. W pewnej chwili wycelował w porywaczy i ich także zabił. Oznaczało to, że są wolni. Teraz tylko musieli znaleźć drogę do domu. Najważniejsze dla nich było to, że byli wreszcie wolni. Na swej drodze spotkali uwięzionego słonia, któremu pomogli się wydostać. Słoń stał się ich przyjacielem, a także środkiem transportu. Jednak z czasem zaczęło im brakować pożywienia i wody. Ratowali się jak mogli, ale niestety nastał czas gdzie byli tacy osłabieni, że widzieli fatamorgany. Śmierć była blisko nich. Pewnego razu pies ich zaczął głośno szczekać. Staś mimo wyczerpania był na tyle przytomny, by kazać rozniecić murzynom ogień, by tamci ludzie, których wyczuła Saba ich zobaczyli. Rzeczywiście była to pomoc zmierzająca do nich. Staś ich poznał. Nakarmili oni i napoili dzieci i ruszyli w drogę powrotną, na spotkanie z ojcami.