opracowanie- prawo traktatów!!, PRAWO, Prawo międzynarodowe publiczne


PRAWO TRAKTATÓW

[źródła:

Paweł Czubik, Brygida Kuźniak „Organizacje międzynarodowe” Skrypty Becka

Konwencja wiedeńska o prawie traktatów i II Konwencja wiedeńska o prawie traktatów]

Prawo traktatów - to dział prawa międzynarodowego publicznego, na który składa się ogół norm prawnych regulujących kwestię zawierania umów międzynarodowych, ich obowiązywania oraz stosowania. Normy te mają zarówno charakter zwyczajowy, jak i w dużej mierze zostały skodyfikowane.

Konwencjami w których uregulowano gros zagadnień z zakresu prawa traktatów, są:

[ZASADA: obowiązuje zasada lex retro non agit (o ile odmienny zamiar nie wynika z umowy lub nie zostaje ustalony w inny sposób)]

[ZASADA: zarówno traktaty zawierane przez same państwa, jak i traktaty, których uczestnikami są również organizacje międzynarodowe, wiążą państwa strony w odniesieniu do całego ich terytorium (lądowego, morskiego, powietrznego), o ile odmienny zamiar nie wynika z traktatu lub nie zostaje ustalony w inny sposób]

[ZASADA: w odniesieniu do umowy międzynarodowej która weszła w życie, obowiązuje zasada pacta sunt servanda. Każda umowa będąca w mocy wiąże strony i powinna być wykonywana przez nie w dobrej wierze]

Umowa międzynarodowa - zgodnie oświadczenie dwóch lub więcej podmiotów prawa międzynarodowego, które jest prawotwórcze, przy czym nazwa tak zawartego konkretnego porozumienia nie ma znaczenia [traktat, konwencja, umowa, układ, porozumienie, deklaracja, protokół, modus vivendi, pakt, statut, karta, konstytucja, konkordat]

[obydwie ww. Konwencje uznają istnienie oraz moc prawną traktatów zawieranych przez inne niż państwa i organizacje międzynarodowe podmioty prawa międzynarodowego, niemniej jednak takie traktaty oraz traktaty zawarte w formie innej niż pisemna nie są objęte zasięgiem tych konwencji]

[„przepisy organizacji” - w szczególności dokumenty założycielskie organizacji oraz przyjęte zgodnie z nimi decyzje i rezolucje jak również ustalona praktyka organizacji (art. 2 ust. 1 pkt j KWPT`86)]

[„traktat” oznacza międzynarodowe porozumienie między państwami, zawarte w formie pisemnej i regulowane przez prawo międzynarodowe, niezależnie od tego, czy jest ujęte w jednym dokumencie, czy w dwóch lub więcej dokumentach, i bez względu na jego szczególną nazwę (art. 2 KWPT)]

Budowa umowy międzynarodowej:

prawo międzynarodowe nie zawiera żadnych przepisów dotyczących formy i budowy umowy międzynarodowej. O tym więc, jak zostanie zredagowany tekst umowy, decydują strony, które ją zawierają.

można wyróżnić cztery podstawowe części umowy:

  1. tytuł umowy - zawiera oznaczenie nazwy umowy, wskazanie jej stron oraz określenie przedmiotu umowy

  2. wstęp umowy (preambuła) - może zawierać określenie organów, w których imieniu umowa jest zawierana; podanie motywów, którymi kierują się strony, zamierzonego celu, okoliczności poprzedzających bądź towarzyszących zawarciu umowy lub stwierdzenie określonej zasady czy poglądu stron; wzmiankę o wyznaczeniu pełnomocników i o wymianie pełnomocnictw; stwierdzenie uzgodnienia tekstu umowy. Wstęp jest czasami pomijany (np. w umowach resortowych).

  3. dyspozycja - merytoryczna część umowy, zawiera zasadnicze postanowienia umowy, w których państwa formułują swe prawa i obowiązki wynikające z umowy. Część ta zwykle podzielona jest na artykuły (czasami jeszcze na paragrafy i punkty).

  4. postanowienia końcowe - regulują m.in. różne zagadnienia formalnoprawne związane z trybem zawarcia umowy i jej wejścia w życie; określają czas obowiązywania umowy, ewentualnie także możliwość i warunki jej wypowiedzenia; niekiedy określają dopuszczalność zgłaszania zastrzeżeń.

Sposoby zawarcia traktatu:

Przez zawarcie traktatu rozumie się:

Można wyróżnić dwa tryby zawierania umowy międzynarodowej:

    1. tryb prosty

[ZASADA: w przypadku gdy nie został wyraźnie określony zamiar państwa lub organizacji, w jakim trybie zamierzały one zawrzeć umowę, można domniemywać, że umowa została zawarta w trybie prostym]

    1. tryb złożony

tryb złożony składa się z następujących etapów:

      1. Rokowania (negocjacje)

      2. uzgodnienie treści umowy i zredagowanie jej tekstu

      3. mają formę debaty lub wymiany not

      4. kończą się przyjęciem tekstu umowy, który zasadniczo wymaga zgody wszystkich negocjujących podmiotów

      5. występują zawsze

    1. Ustalenie autentyczności tekstu/parafowanie

  • Podpisanie/wymiana dokumentów stanowiących traktat