1. Uwodnienie surowych osadów komunalnych wynosi:

1. 98-92%

2. 99,5-95%

3. 82-75%

2. Ilość osadów wstępnych zależy tylko od:

1. ładunku zawiesin ogólnych w ściekach dopływających do oczyszczalni i efektywności osadnika wstępnego

2. stężenia zawiesin ogólnych w ściekach dopływających do oczyszczalni i czasu zatrzymania w osadniku wstępnym

3. stężenia zawiesin ogólnych w ściekach dopływających do oczyszczalni i efektywności osadnika wstępnego

3. Ilość osadów nadmiernych zależy między innymi od:

1. ładunku BZT5 ścieków dopływających do oczyszczalni i sprawności działania osadnika wtórnego

2. sprawności działania osadnika wstępnego i jednostkowego przyrostu osadu w reaktorze biologicznym

3. sprawności działania osadnika wtórnego i jednostkowego przyrostu osadu w reaktorze biologicznym

4. Mechanizm kondycjonowania osadów polega na:

1. rozluźnieniu wiązań pomiędzy cząsteczkami fazy ciekłej i stałej

2. przekształceniu wody biologicznie związanej w wodę wolną

3. łączeniu cząstek osadu w większe aglomeraty

5. Dezintegracja osadów ściekowych polega na:

a. zerwanie silnych wiązań chemicznych bez hydrolizy cząstek stałych

b.rozerwaniu błony komórkowej biomasy i lizie komórek

c.zmniejszeniu wielkości większych aglomeratów stałych cząstek osadu

6. Uwodnienie osadów komunalnych po procesie zagęszczania wynosi

a. 98-92%

b. 99,5-95%

c. 82-75%

7.Osady ściekowe według kryterium rosnącej trudności ich odwadniania:

1. osad ustabilizowany tlenowo, surowy nadmierny osad czynny , przefermentowany osad wstępny, surowy osad wstępny

2. surowy osad wstępny, przefermentowany osad wstępny, surowy nadmierny osad czynny, osad ustabilizowany tlenowo

3. przefermentowany osad wstępny, surowy osad wstępny, osad ustabilizowany tlenowo, surowy nadmierny osad czynny

8. Prawdą jest, że:

a. osady wtórne lepiej się zagęszczają grawitacyjnie niż osady wstępne

b. osady wstępne lepiej się zagęszczają grawitacyjnie niż osady wtórne

c. osady wstępne i wtórne zagęszczają się grawitacyjnie porównywalnie dobrze

9. Zagęszczanie flotacyjne polega na:

a. wynoszeniu drobnych cząstek zanieczyszczeń hydrofobowych, o ciężarze nieco mniejszym od ciężaru wody, na powierzchnię cieczy za pomocą pęcherzyków gazu

b. wynoszeniu drobnych cząstek zanieczyszczeń hydrofilowych, o ciężarze równym lub nieco większym od ciężaru wody, na powierzchnię cieczy za pomocą pęcherzyków gazu

c. wynoszeniu drobnych cząstek zanieczyszczeń hydrofobowych, o ciężarze równym lub nieco większym od ciężaru wody, na powierzchnię cieczy za pomocą pęcherzyków gazu

10. Jeśli osad o uwodnieniu początkowym 99% został dwukrotnie zagęszczony to jego sucha masa wynosi teraz:

1. 0,5%

2. 2%

3. 0,2%

11. stabilizacja osadów to polega na:

a. usuwaniu z osadów substancji niebezpiecznych dla zdrowia

b. zmniejszania zawartości w osadzie aktywnych mikroorganizmów

c. zmniejszaniu zawartości związków organicznych

12. Stabilizację w oczyszczalni realizuje się metodą:

a. chemiczną z wykorzystaniem podchlorynu sodu.

b. metodami biologicznymi: tlenową lub beztlenową

c. metodami biologicznymi:poprzez skojarzone kompostowanie lub fermentację metanową

13. Stabilizacja tlenowa osadów może być realizowana jako:

a. proces symultaniczny w komorach nitryfikacji lub wydzielona w komorach denitryfikacji

b. proces symultaniczny w komorach denitryfikacji lub wydzielona jako KTSO

c. symultaniczna lub w komorach wydzielonych w stosunku do reaktora biologicznego oczyszczania ścieków

14. Cechami symultanicznej stabilizacji tlenowej są:

a. zapewnia higienizację osadu

b. niekorzystna w wielofazowym procesie osadu czynnego do zintegrowanego usuwania C, N i P

c. daje możliwość określenia szybkości rozkładu biologicznie rozkładalnej substancji organicznej

15. Produktami stabilizacji tlenowej są:

a.H₂0, CH₄, NH₄⁺ lub NO3^-

b. H₂0, CO_2, NH₄⁺ lub NO3^-

c. H₂0, CH_4, CO₂, N₂

16.Zaletą WATST jest/są:

a. niskie nakłady finansowe na napowietrzanie

b. brak konieczności podwyższania temperatury do 65˚C

c. krótki czas realizacji procesu

17. Zalety stabilizacji tlenowej to:

a.zwiększa zdolność osadu do odwadniania

b. ciecz osadowa zawiera niską zawartość zanieczyszczeń organicznych

c. zapewnia higienizację osadu

18. Wady stabilizacji tlenowej to:

a. pogarsza zdolność osadu do odwadniania

b. ciecz osadowa silnie zanieczyszczona związkami organicznymi

c. pogarsza zdolność osadu do odwadniania i odoryzuje silnie powietrze

19. Główne fazy procesu stabilizacji beztlenowej

a. hydrolityczna, octanogenna , metanogenna

b. hydrolityczna , acidogenna, metanogenna

c. hydrolityczna, octanogenna , metanowa

20. Substratami w metanogenezie są:

a. kwas octowy i dwutlenek węgla

b. kwas octowy i dwutlenek węgla lub dwutlenek węgla i wodór

c. wodór , kwas octowy i tlenek węgla (tlenek węgla (IV))

21. Fermentacja psychrofilowa przebiega w zakresie temperatur:

a. 32 ÷ 37ºC

b. 10 ÷ 25ºC

c. 50 ÷ 60ºC

22. Fermentacja mezfilowa przebiega w zakresie temperatur

a. 32 ÷ 37ºC

b. 10 ÷ 25ºC

c. 38 ÷ 40şC

23. Czas realizacji fermentacji psychrofilowej wynosi :

a. 15-30 dni

b. 25-36 dni

c. 90-120 dni

24. Czas realizacji fermentacji mezofilowej wynosi :

a. 15-30 dni

b. 90-120 dni

c. 10-15 dni

25. Czas realizacji fermentacji termofilowej wynosi :

a. 15-30 dni

b. poniżej tygodnia

c. 10-15 dni

26. Najwięcej biogazu powstaje z:

a. tłuszczów

b. białek

c.węglowodanów

27. Biogaz o najkorzystniejszym składzie energetycznym powstaje z:

a. tłuszczów

b. białek

c.węglowodanów

28. Prawdą jest, że przy prawidłowym przebiegu fermentacji zwykle biogaz zawiera:

a. 67% metanu, 30% dwutlenku węgla, poniżej 2% siarkowodoru.

b. 76% metanu , 20 % dwutlenku węgla i około 4% pary wodnej

c. 100% metanu

29. Ilość produkowanego biogazu w odniesieniu do 1 kg s.m.o. doprowadzonej do komory fermentacji wynosi średnio:

a. 840 l/kg s.m.o

b. 600 l/kg s.m.o

c.480 l/kg s.m.o.

30. Ilość produkowanego biogazu w odniesieniu do 1 kg usuniętego ładunku s.m.o. wynosi średnio:

a. 0,4- 0,65 m3/kg s.m.o

b. 0,9÷0,95 m3/kg s.m.o

c. 0,4-0,65 l/ kg s.m.o

31. Prawdą jest, że przy założonym stężeniu s.m. osadu :

a. obciążenie komory fermentacji suchą masą osadu rośnie wraz z wydłużeniem czasu przetrzymania

b. obciązenie komory fermentacji suchą masą osadu maleje wraz z wydłużeniem czasu przetrzymania

c. czas przetrzymania nie ma wpływu na obciążenie komory fermentacji suchą masą osadu

32. Fermentacje mezofilową można prowadzić w:

a. WZKF

b. OBF

c. Osadnikach Imhoffa

33. Głównymi produktami beztlenowej stabilizacji osadu są:

a.H₂0, CH₄, NH₄⁺ lub NO3^-

b. H₂0, CO_2, NH₄⁺ lub NO3^-

c. H₂0, CH_4, CO₂

34. Kryterium ustabilizowania osadu na drodze biologicznej jest:

a. spadek substancji organicznej powyżej 50%

b. spadek substancji organicznej powyżej 38%

c. uzyskanie higienizacji osadu

35. Stabilizacja chemiczna osadu wapnem palonym jest efektem:

a. reakcją endotermiczną gaszenia wapna cieczą osadową

b. podwyższenia temperatury w wyniku reakcji egzotermicznej tworzenia wapna hydratyzowanego

c. znaczącego podwyższenia pH osadu

36. Stabilizacja chemiczna osadu Ca(OH)₂ jest efektem:

a. neutralizacji kwaśnych składników osadu wapnem

b. znaczącego podwyższenia pH osadu

c. wzrostu temperatury w wyniku zachodzącej reakcji egzotermicznej

37. Prawdą jest, że:

a. główną wadą stabilizacji chemicznej z wykorzystaniem CaO jest długi czas trwania procesu (nawet kilkanaście-kilkadziesiąt dni )

b. wadą chemicznej stabilizacji osadu jest brak higienizacji

c. podczas chemicznej stabilizacji tego samego osadu zużycie Ca(OH)₂ w przeliczeniu na CaO jest 10÷15-krotnie mniejsze niż w procesie wapnowania CaO

38. Odwadnianie to:

a. zmniejszanie zawartości w osadzie wody kapilarnej i biologicznie związanej

b.rozdział osadu na placek o zawartości s.m. 15-40% i pozbawioną zawiesin ciecz osadową

4. usunięcie z osadu wody wolnej i biologicznie związanej do poziomu uwodnienia 60-85%

39. Naturalne odwadnianie osadów w lagunach lub poletkach osadowych przebiega na:

a. drodze parowania i suszenia

b. filtracji, parowania, transpiracji

c. tylko na drodze transpiracji

40. O stopniu odwodnienia osadu w wirówce decyduje :

a. Różnica prędkości obrotów bębna i ślimaka

b. Różnica prędkości obrotów ślimaka i bębna

c. tylko siła odśrodkowa działająca na osad

41. Największy współczynnik rozdziału wykazują skondycjonowane osady odwadniane:

a. w wirówkach

b. w prasach komorowych

c. w prasach taśmowych

42. Najwy ższy stopień mechanicznego odwodnienia osadu uzyskuje się:

a. w wirówkach

b. w prasach komorowych

c. w prasach taśmowych

43. Rodzaj i dawkę polielektrolitu wspomagających odwadnianie osadów można ustalać w oparciu o :

a. symulację komputerową i badania laboratoryjne CSK(.................................................................) i oporu właściwego filtracji

b. badania laboratoryjne CSK (.........................................................................) lub/i oporu właściwego filtracji

c. badania laboratoryjne CSK (.............................................................................) lub uwodnienia osadu

44. Suszenie mechaniczne różni się od suszenia w warunkach naturalnych:

• dostarczeniem tzw. ciepła pomocniczego (umożliwiającego zachodzenie procesu w temperaturze wyższej od 100 ˚C)

• zwiększoną turbulencją powietrza suszącego

45. Podczas częściowego suszenia osadu nie powinno się uzyskiwać wyższego stężenia s.m., ze względu na prawidłowy przebieg dalej prowadzonego spalania, niż :

a. 92%

b. 50%

c. 75%

46. Przy całkowitym suszeniu osadu, ze względu na właściwy przebieg procesu granulowania osadu,

sucha masa nie powinna być wyższa od:

1. 92%

2. 50%

3. 75%

47. Prawdą jest, żeprędkość mechanicznego suszenia osadu:

a. zależy od temperatury i wilgotności środowiska, a nie zależy od czasu przetrzymania w suszarce

b. nie zależy od sposobu utrzymania osadu w kontakcie z czynnikiem grzewczym, a jedynie od temperatury

c. zawsze zależy od temperatury i wilgotności środowiska oraz czasu przetrzymania w suszarce i intensywności mieszania

48. W procesie suszenia osad osiąga uwodnienie krytyczne, kiedy:

a. woda z osadu nie dochodzi do powierzchni suszonej cząstki tak szybko jak szybko następuje odparowanie

b. woda z osadu dochodzi do powierzchni suszonej cząstki tak szybko jak szybko następuje odparowanie

b. osad osiąga poziom uwodnienia 15%

49. W procesie suszenia osad osiąga uwodnienie równowagowe, kiedy:

a. woda z osadu nie dochodzi do powierzchni suszonej cząstki tak szybko jak szybko następuje odparowanie

b. osad osiąga poziom uwodnienia 8%

c. doprowadzanie ciepła nie powoduje już zmiany uwodnienia, a tylko wzrost temperatury cząstek stałych i pasteryzację

50. Prawdą jest, że :

a. osad w procesie suszenia nie powinien osiagać wyższej temperatury jak 85˚C ze względu na niebezpieczeństwo jego zwęglenia

b. suszenie słoneczne jest bardziej wydajne od suszenia mechanicznego przy porównywalnym czasie trwania procesu

c. dla tego samego osadu wyższą efektywnośc suszenia uzyskuje się w suszarkach konwekcyjnych w porównaniu do suszarek kontaktowych

51.W suszarkach konwekcyjnych:

a. gorące gazy stykają się bezpośrednio z suszonym osadem

b. osad nie ma w ogóle kontaktu z czynnikiem grzewczym.

c.ciepło jest przenoszone przez ściankę rozdzielającą osad od medium grzewczego

52. W suszarkach kontaktowych:

a. gorące gazy stykają się bezpośrednio z suszonym osadem

b. osad nie ma w ogóle kontaktu z czynnikiem grzewczym.

c.ciepło jest przenoszone przez ściankę rozdzielającą osad od medium grzewczego

53. Efekt cieplarniany polega kolejno na:

a. ogrzewaniu suszonych osadów przenikającym przez atmosferę promieniowaniem ...................... o ............. długości fali , które dociera do suszarni

b. promieniowaniu własnym osadów (promieniowanie.................... )

c. odbijaniu promieniowania.................... od pokrycia suszarni, co powoduje ...........................................

52. Proces spalania polega na:

a. szybkim egzotermicznym utlenianiu związków organicznych (substancji palnej) zachodzącym przy nadmiarze ilości tlenu doprowadzonego do procesu w stosunku do teoretycznego zapotrzebowania.

b. szybkim egzotermicznym utlenianiu związków organicznych (substancji palnej) zachodzącym przy niedoborze tlenu doprowadzonego do procesu w stosunku do teoretycznego zapotrzebowania.

c. szybkim egzotermicznym utlenianiu związków organicznych (substancji palnej) zachodzącym przy równoważnej ilości tlenu doprowadzonego do procesu w stosunku do teoretycznego zapotrzebowania.

53. Czy prawdą jest, że autotermiczne spalanie osadu zachodzi wtedy, gdy

• uwodnienie W Ⴃ 50%

• substancje mineralne (niepalne) M Ⴃ 60%

• substancje palne P Ⴓ 25% ?

1. bezwarunkowo tak

2. nie

3. tak, ale suma W+M+P =100%

54. Całkowite i zupełne spalenie osadu ma miejsce wtedy gdy:

a. jedynymi produktami spalania są CO2, H2O, N2

b. jedynymi produktami spalania są CO2, H2O, N2 i jest zupełny brak palnych produktów stałych i gazowych w pozostałości po spaleniu

c. jest zupełny brak palnych produktów stałych i gazowych w pozostałości po spaleniu

55. Wymienić urządzenia wykorzystywane do spalania osadów ściekowych

a. reaktory z warstwą fluidalną

b. piece półkowe

c. piece obrotowe

56. Wymienić możliwości współspalania osadów ściekowych

a. produkcja energii cieplnej, niezbędnej do odparowania wody z osadów

b. wspomaganie spalania osadów z odpadami

c. zapewnienie nadwyżek ciepła do produkcji pary

57. Dla uzyskania całkowitego i zupełnego spalania wymagany jest czas przebywania spalin w piecu minimum:

a. 1s

b. 2s

c. 1 min

58. Dla uzyskania całkowitego i zupełnego spalania odpadów zawierających poniżej 1% związków chloru, należy zapewić minimalną temperaturę procesu:

a .850 ˚C

b.1100 ˚C

c. > 1100 ˚C

59. W osadach stosowanych w rolnictwie i do rekultywacji gruntów na cele rolne liczba bakterii z rodzaju Salmonella w 100 g przeznaczonych do badań osadów musi wynosić:

a. max 300

b. max. 100

c. 0

60. Łączna liczba żywych jaj pasożytów jelitowych Ascaris sp., Trichuris sp., Toxocara sp. - w 1 kg suchej masy (s.m.) przeznaczonych do badań osadów stosowanych w rolnictwie - wynosi :

a. max 300

b. max. 100

c.0

---