EMULSJE I ZAWIESINY

1. EMULSJE:

1. substancje, które w ten sposób robimy:

• pilokarpina - na MAŚCI OCZNEJ (UWAGA! WYKAZ A - dodajemy czachę)

• targezyna - na WAZELINIE BIAŁEJ

• kwas borny - na EUCERYNIE

• wszystko inne co ma na recepcie napisane M.f.emulsjonis

1. wykonanie ogólne (dotyczy pilokarpiny i kwasu bornego):

• liczymy ile kropli wody musimy użyć do rozpuszczenia naszej substancji (10 kropli - 0,1 g substancji)

• przeliczamy te krople na masę, żeby wiedzieć ile mniej podłoża będziemy potem używać (1 kropla wody = 50 mg)

• odważamy substancję i wrzucamy do moździerza

• kroplimy do moździerza obliczoną liczbę kropel wcześniej zakonserwowanej (!) wody - tzn. mamy już gotową wodę do maści wymerdaną z konserwantem w butelce

• rozpuszczamy substancję w tej wodzie

• odważamy podłoże na kartę celuloidową (kliszę)

• dodajemy podłoże do moździerza merdamy

• całość przenosimy do tuby za pomocą strzykawki z uciętym dziubkiem

2. wykonanie specyficzne - dotyczy targezyny i wszystkich innych koloidów

• generalnie różni się od tego wyżej tym, że targezyna nam się w naszej wodzie nie rozpuści tylko zawiesi, a żeby to się dobrze zrobiło to trzeba tak z 10 minut poczekać zanim dodamy podłoże

• ręki sobie uciąć nie dam najlepiej byłoby gdyby wypowiedział się ktoś kto to robił (nie wierzę, żeby nikt nie miał tej przyjemności)

2. ZAWIESINY:

1. w ten sposób wykonujemy recepty z antybiotykami (wymienione niżej), no chyba, że na recepcie zapisane jest inaczej - wtedy nie ma mocnych ;P

• gentamycyna

• neomycyna

• penicylina

• metronidazol

• detreomycyna

2. podłoże:

• maść oczna (tak ja robiłam, i chyba tak dr Ratajczak kazała do wszystkich)

ewentualnie:

• euceryna

• wazelina biała

• maść cholesterolowa

1. wykonanie (dla wszystkich analogicznie):

• odważamy substancję i wrzucamy do moździerza

• dodajemy 5-10 kropli parafiny płynnej

• mikronizujemy substancję przez 20 minut

• odważamy podłoże pomniejszone o masę parafiny (1 kropla parafiny = 22 mg)

• dodajemy podłoże porcjami do moździerza

• jak już maść jest gotowa to przenosimy ją do tuby za pomocą strzykawki z urwanym dziubkiem

2. tu nic nie musimy konserwować, bo nie ma wody, w której ewentualne ustrojstwa mogłyby się rozwijać

KROPLE KLASYCZNE

1. Dobór rozpuszczalnika:

1. w większości przypadków - wg ilości wody potrzebnej do uzyskania izotoniczności (sposób wyliczenia ładnie opisany w skrypcie):

• mniej niż 20% tylko IZOTONIK

• 20% - 90% IZOTONIK + WODA

- najpierw dodajemy obliczoną ilość wody

- uzupełniamy izotonikiem do konkretnej masy

• powyżej 90% tylko WODA (uwaga może się zdarzyć, że wyjdzie powyżej 100% - to nie będzie błąd ;P)

2. dla przypomnienia - który izotonik ma jaki skrót:

• A - 0,9% NaCl

• B - 1,6% KNO₃ (do preparatów serbra)

• C - 1,9% H₃BO₃

• H - 5% glukoza (tu mam zapisane, że ona jest do targezyny, ale targezyna to preparat srebra przecież - any ideas?)

3. WYJĄTKI:

• CHLORAMFENIKOL (DETREOMYCYNA) - rozpuszczamy na gorąco w buforze boranowym - i tu mi niech ktoś łaskawy powie, czy my potem ewentualnie dodajemy jakąś wodę czy nie? (w sensie, czy liczymy z tej tabelki, czy z marszu rozpuszczamy w samym buforze bez liczenia)

• PENICYLINA - rozpuszczamy TYLKO w buforze cytrynianu sodu

I teraz zagwostka - są jeszcze inne bufory do specyficznych antybiotyków, ale ja nie mam zapisane, żeby ich użyć - ktoś coś robił/wie?

• TETRACYKLINY - roztwór tetraboranu sodu

• PILOKARPINA i GENTAMYCYNA - bufor fosforanowy (chociaż w tym przypadku zwiększamy biodostępność, więc chyba lekarz musiałby zaznaczyć, że chce na tym buforze)

2. Konserwacja - wszystko mamy w tabeleczce, ale jak zwykle jest parę wyjątków:

1. CHLORAMFENIKOL = nie stosować K2 (niezgodność)

2. PENICYLINA = nie stosować K6 (czyli dajemy samo K3)

3. PREPARATY JODU = bez alkoholu β-fenylortęciowego (niezgodność)

3. Wykonanie kropelek niekoloidowych:

1. do zleweczki odważamy odpowiedni rozpuszczalnik (albo i dwa)

2. odważamy sobie naszą substancję i siup do zleweczki

• penicylina pewnie będzie podana w jednostkach międzynarodowych, to trzeba sobie przeliczyć: 1 j.m = 0,6 μg = 0,0000006

jak się ładnie rozpuści to konserwujemy

• alkohol β-fenylortęciowy się kijowo rozpuszcza, dlatego trzeba dłuuugo merdać, aż poznikają takie kropelki jakby tłuszczu w zleweczce

• przesączenie przez Sartoriusa do butelki (różowym do dołu)

• opisanie recepty

• czacha dla atropiny, pilokarpiny i homatotropiny

• data ważności:

Rodzaj kropli	Okres przydatności
Klasyczne krople produkowane przemysłowo po pierwdzym otwarciu	4 tygodnie
Recepturowe krople nie otwierane (bez względu czy jest konserwowany)	1 miesiąc
Recepturowe krople konserwowane po pierwszym otwarciu	10 dni
Recepturowe krople nie konserwowane po pierwszym otwarciu	24 h

4. Wykonanie kropelek z koloidowymi roztworami srebra:

1. do zlewki odważyć rozpuszczalnik

2. odważyć substancję

3. rozsypać substancję na powierzchni rozpuszczalnika (czyli całość robimy w ZLEWCE, si?)

4. dobra, teraz czekać czy nie? (na klasyku chyba się czekało…)

5. jeżeli czekamy, to po 10 minutach, a jak nie czekamy to od razu - konserwujemy odpowiednią mieszaniną

6. ABSOLUTNIE NIE SĄCZYMY tylko przelewamy prosto ze zlewki do butelki i voila :D

5. Jeżeli ktoś będzie miał pecha i na swoim praktyku dostanie substancję, której nie będzie w magicznej tabelce w „Lekach ocznych” to robi o tak:

• przyjmujemy, że 0,1 g substancji rozpuszczony w 2,0 g wody jest izotoniczny

• uzupełniamy do objętości roztworem izotonicznym A lub C (no chyba, że jest to jakieś srebro - wtedy B)

KROPLE O ZWIĘKSZONEJ LEPKOŚCI

1. Wszystko liczymy sobie tak jak ostatnio, to już się nie będę powtarzać:

2. Samo wykonanie:

1. odważamy substancję na papierek

2. do zlewki odważamy rozpuszczalnik w połowie wyliczonej ilości

• wodę normalnie zmniejszamy „o pół”

• izotonik zmniejszamy o połowę + podwajamy stężenie (np. zamiast 0,9% NaCl użyjemy 1,8%)

• rozpuszczamy substancję w rozpuszczalniku

• konserwujemy odpowiednią mieszaniną (nic nie zmniejszamy)

• WYJĄTEK! NIPAGINY - kijowo się rozpuszczają, więc żeby sobie ułatwić to teraz dodajemy połowę kropel, które powinniśmy, a resztę dopiero na końcu

5. sączymy przez Sartoriusa to butelki

6. kładziemy butelczynę na wadze i uzupełniamy do odpowiedniej masy roztworem zwiększającym lepkość:

• jeżeli w recepcie mamy podane konkretne stężenie to je podwajamy (np. zamiast 0,5% HEC dajemy 1,0%)

• jeżeli stężenie nie jest podane, to wybieramy to mniejsze (zazwyczaj 0,5%)

7. (ewentualnie dodajemy nipaginy)

8. zamykamy buteleczkę, opisujemy i dostajemy max ilość punktów za recepturę jałową :D

---