Scenariusz akademii na zakończenie kl. VI

WSTĘP
Nadszedł dzień, kiedy przyszło nam się pożegnać. Minęło 6 lat odkąd wstąpiliśmy w mury tej szkoły.
Dziś nadeszła pora rozstania z nauczycielami, przyjaciółmi i beztroskimi latami dzieciństwa, które pozostaną na zawsze w tych murach. Staliśmy się bardziej dojrzali i samodzielni Każdy z nas pozostawi w tej szkole cząstkę siebie. Tu przeżywaliśmy nasze pierwsze sukcesy i gorycz pierwszych porażek. Tu zawiązały się nasze pierwsze przyjaźnie, niektóre będą musiały przejść próbę rozłąki, inne - mamy nadzieję - będziemy kontynuować w gimnazjum.
Dziś nasze serca przepełnia nie tylko radość z otrzymania świadectwa ukończenia szkoły podstawowej, Ale także smutek z powodu rozstania z tym, co stanowiło istotę naszego życia w ciągu sześciu lat. I choć nieraz przysparzaliśmy wielu zmartwień naszym nauczycielom, chcielibyśmy, aby w ich pamięci pozostały tylko te lepsze chwile.

Już szmat drogi przebytej za nami, więc żegnać się trzeba.
Podziękujmy, więc naszej szkole, bo to ona nauczyła nas
dostrzegać piękno, czynić dobro, szanować pracę.
Należy też pochylić nasze głowy przed tymi, dzięki którym
Doszliśmy do końca tego etapu życia - naszym nauczycielom
Chcieliśmy podziękować im za trud i serce,
bo to oni:

"Nauczyli nas literek i cyferek i nut
my to wszystko pamiętamy, to prawdziwy cud...
Teraz chcemy to połączyć w jeden wielki śpiew,
by melodia brzmiała smutkom wbrew"

Dziękujemy wszystkim nauczycielom,
którzy przez 6 lat ofiarowali nam dar nauki
Na początku dziękujemy więc paniom,
które tak cierpliwie pochylały głowy
nad naszymi zeszytami w klasach początkowych,
bo:

"Wśród tajemnic dziecięcego świata
najdziwniejsza była tajemnica,
jak z literek niepozornych rządków
można było całą opowieść wyczytać.
Jak o barwnym mogły mówić świecie
takie znaczki i czarne, i drobne?
Jakże mogły tyle opowiedzieć,
gdy były wszystkie do siebie podobne.

(śpiew na melodię" Zawsze niech będzie słońce. ")
" Zawsze niech będzie słońce, zawsze niech będzie szkoła,
Tacy nasi nauczyciele; śmiech, radość dookoła. "

Dziękujemy także pani dyrektor i tym nauczycielom,
którzy poszerzali naszą wiedzę w starszych klasach,
czynili ją dostępną i zrozumiałą:
I chociaż:

" zdarzyło nam się lekcji nie odrobić,
brudne łapy mieć i kleks w zeszycie.
Pani wie, że nic się nie da zrobić,
Inni nie będziemy. To jest życie.
Więc się dla porządku czasem zżyma,
głos podnosi, nieraz jedynkę wlepi,
ale długo w gniewie nie wytrzyma,
bo troskę o nas w swym sercu nosi.

I nie gniewa się, gdy myślimy, że:

"za sto lat (albo niewiele więcej)
znikną obecne troski dziecięce.
Nikt się liczeniem nie będzie męczył,
bo elektroniczny mózg go wyręczy.
Zyska ten także, kto dużo czyta:
wszystko nagrane będzie na płytach.
Nie będzie trzeba niczym się trudzić,
maszyny wszystko zrobią za ludzi."

Piosenka: "Zawsze niech....."

Nie wolno nam zapomnieć o pracowitej obsłudze
technicznej: sekretarce, woźnej, sprzątaczkach, stróżu,
konserwatorze i pani higienistce.
Jesteście bardzo potrzebni w szkole. My doceniamy Waszą
pracę i dedykujemy krótki wierszyk:

"Wiatr chodzi po niebie, obłoki pasie
i blaskiem złocistym lśni szyba w klasie,
a błękit, jak strumień się z góry toczy,
mają Panie zawsze wesołe, dobre oczy.

Dziś ten wierszyk dla Was mamy
pełen serdecznych słów.
Przyjmijcie je więc z uśmiechem
w darze za swój trud."

Kolejne słowa podziękowania kierujemy w stronę naszych
kochanych rodziców.
Jesteśmy Wam wdzięczni:
- za to, że towarzyszycie nam w chwilach szczęścia,
- za to, że jesteście, gdy potrzebujemy Waszej rady,
- za miłość jaką nas darzycie,
- za otwieranie nam oczu na piękno życia i świata,
- za nieprzespane noce,
- za pokój, który strzeże naszego dzieciństwa... naszych radosnych dni.

Po prostu za to, że jesteście DZIĘKUJEMY!
-chcemy być dla Was, jak kwiaty na łące,
- jak śpiew skowronka,
- jak róże pachnące...

Przyjmijcie od nas te kwiaty łaskawie,
gdyż każdy z nich, choćby najskromniejszy tchnie naszą wdzięcznością (melodia, piosenka - kwiaty)

Zastępcami rodziców w szkole byli wychowawcy.
Dziś, rozstając się z szkołą podstawową
pragniemy podziękować Wam drogie wychowawczynie,
za wiele cierpliwości, ogromne serce,
za trud i wyrozumiałość dla uczniowskich psot,
za słowa nauki o tym, jak być wartościowym człowiekiem.

"Bo wychowawca to jest taki ktoś,
mądry i dobry...
kto umysł i serce rozbudził
i nauczył nas widzieć i kochać
piękno świata, nauki i ludzi."

Zaś naszym młodszym koleżankom i kolegom
z klasy piątej, którzy pójdą w nasze ślady już za rok,
życzymy przeżycia jeszcze wielu wspaniałych chwil
w tej szkole, uśmiechu i samych najlepszych ocen.

ZAKOŃCZENIE

Z serca wszyscy dziękujemy
I przyrzekamy to,
Chcemy wyrosnąć na takich samych
Jak nasi nauczyciele są.

Piosenka na melodię: "Ogniska już dogasa blask"

A teraz wszyscy splećmy krąg
I pożegnajmy się,
Przekażmy sobie z rąk do rąk
Gorący uścisk ten.

Choć łza się kręci w oku mym
Uśmiecham się przez łzy,
Bo przecież gdzieś spotkamy się
Ja z tobą, ze mną ty.

I choć upływa szybko czas,
Co zatrze cichy żal
Nie zapomnimy nigdy Was
To przyrzekamy Wam.

 Opracowanie: Janina Sosna
Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 1
Wodzisław Śl.

---