Regulacyjna Teoria Temperamentu J. Strelaua

I. Definicja temperamentu Strelaua

Temperament: „podstawowe, względnie stałe czasowo cechy osobowości, które manifestują się w formalnej charakterystyce zachowania (parametrach energetycznych i czasowych). Cechy te występują już we wczesnym dzieciństwie i są wspólne dla człowieka i zwierząt. Będąc pierwotnie zdeterminowany przez wrodzone mechanizmy fizjologiczne, temperament podlega zmianom zachodzącym pod wpływem dojrzewania oraz niektórych czynników środowiskowych”.

II. Cechy temperamentu w RTT

1.Żwawość (ŻW):

Tendencja do szybkiego reagowania, do utrzymywania wysokiego tempa aktywności i do łatwej zmiany jednego zachowania na inne odpowiednio do zmian otoczenia

2. Perseweratywność (PE):

Tendencja do kontynuowania i powtarzania zachowań po zaprzestaniu działania bodźca, który to zachowanie wywołał.

3. Wrażliwość sensoryczna (WS):

Zdolność reagowania na bodźce zmysłowe o małej wartości stymulacyjnej.

4. Reaktywność emocjonalna (RE):

Tendencja do intensywnego reagowania na bodźce wywołujące emocje, wyrażająca się w dużej wrażliwości i niskiej odporności emocjonalnej.

5. Wytrzymałość (WT):

Zdolność do adekwatnego reagowania w sytuacjach wymagających długotrwałej lub wysoko stymulującej aktywności i/lub w warunkach silnej stymulacji zewnętrznej.

6. Aktywność (AK):

Tendencja do podejmowania zachowań o dużej wartości stymulacyjnej lub do zachowań dostarczających stymulacji zewnętrznej (z otoczenia).