Różne rodzaje dewiacji kompasu magnetycznego i sposoby ich kompensacji.
Formuła Archibalda - Smith 'a
|
|
|
siły wzdłużne aX + bY + cZ |
|
|
|
siły poprzeczne dX + eY + fZ |
|
|
|
siły pionowe gX + hY + kZ |
sztaby wzdłużne |
sztaby poprzeczne |
sztaby pionowe |
współczynniki + (u góry i po lewej) - (u dołu i po prawej |
B i C to dewiacja pół okrężna
D i E to dewiacja ćwierć -okrężna
A - współczynnik niezależny od kursu statku. Kompensacja polega na odkręceniu całego kompasu i obrotu jego podstawy względem osi statku.
B i C - współczynniki bardzo niestabilne, z powodu różnic temperatur, uderzeń kadłuba itd. Wymóg corocznej kompensacji. Wsp. B kompensowany na kursach 90 i 270 st., wzdłużnymi sztabami Wsp. C kompensowany na kursach 360 i 180, poprzecznymi sztabami.
D - współczynnik zawsze dodatni bardzo stabilny ponieważ polega na stałych elementach konstrukcyjnych statku. Kompensacja raz przy wyjściu statku ze stoczni za pomocą kul kompensacyjnych (i odległości od siebie). Kompensacja w przypadku transportu ładunków żelaznych. (ruda, czołgi itd.)
E - wsp. mały, mało czynników wpływających, nie kompensuje się go. Ale jeżeli tak to kulami kompensacyjnymi (ich kątem, niesymetrycznością).
Dewiacja przechyłowa
Na statkach małych kompensacja polega na przechyleniu statku na kursach 360 i 180 st.
i dostawieniu pionowego magnesu kompensatora. Na statkach dużych przechylenia są trudne dlatego stosuje się inklinometr i za jego pomocą wyznacza się pionowy magnes kompensator.
P
Q
Θ