Mianowanie KMnO4, Studia, Chemia, sprawka, sprawka


Mianowanie roztworu KMnO4.

  1. Celem doświadczenia jest ustalenie miana KMnO4 ( manganianu ( VII ) potasu )

  2. Korzystałem z kolby miarowej, biurety, pipety, cylindra oraz z następujących odczynników: zmianowany roztwór szczawianu sodu ( Na2C2O4 ) o stężeniu 0,05 mol/dm3, stężony kwas siarkowy ( VI ) ( H2SO4 ) , manganian ( VII ) potasu ( KMnO4 ).

W celu ustalenia miana manganianu ( VII ) potasu ( KMnO4 ) odmierzyłem po 20 cm3 zmianowanego roztworu szczawianu sodu ( Na2C2O4 ) o stężeniu 0,05 mol/dm3 i przeniosłem go do dwóch kolb miarowych. Do obydwu roztworów dodałem 10 cm3 stężonego kwasu siarkowego ( VI ) ( H2SO4 ). Biuretę napełniłem roztworem KMnO4 ( manganianem VII potasu ), ( do pewnej objętości ). Następnie wziąłem pierwszą kolbę i ogrzewałem ją do momentu, aż nad roztworem pojawiła się para. Za pomocą uchwytu z kartki papieru umieściłem kolbę z ogrzanym roztworem pod biuretą i rozpocząłem miareczkowanie do zmiany zabarwienia z koloru bezbarwnego na kolor jasny różowy. Początkowo miareczkowałem powoli, gdyż reakcje utleniania szczawianów są katalitycznie przyspieszane przez jony Mn ( II ), a w pierwszym etapie miareczkowania stężenie tych jonów jest niewielkie. Potem miareczkowanie przyspieszyłem. Po zakończeniu miareczkowania odczytałem objętość manganianu ( VII ) potasu zużytego na miareczkowanie . Oznaczenie powtórzyłem jeszcze raz z drugą kolbą.

5 C2O42- +2 MnO4- + 16 H+ → 10 CO2↑ + 2 Mn2+ + 8 H2O

Mn7+ + 5e → Mn2+ 2

C23+ - 2e → 2 C4+ 5

5 · (-2 ) +2 · ( -1 ) + x = 2 ·2

x = 4+ 10 +2

x = 16

W moich pomiarach uzyskałam następujące wyniki :

1 próba

Vp = 0 cm3

Vk = 23,4 cm3

Vk - Vp = 23,4 - 0 = 23,4 cm3

2 próba

Vp = 0 cm3

Vk = 23,4 cm3

Vk - Vp = 23,4 - 0 = 23,4 cm3

Przyjmuje wynik średni: 23,4 cm3

Obliczam stężenie molowe manganianu ( VII ) potasu ( KMnO4 ).

5 C2O42- +2 MnO4- + 16 H+ → 10 CO2↑ + 2 Mn2+ + 8 H2O

Dane: Szukane:

VNa C O = 20 cm3 = 0,02 dm3 CKMnO = ?

VKMnO = 23,4 cm3 = 0,018 dm3

CNa C O = 0,05 mol/dm3

Z równania reakcji ( wyżej ) wynika, że 5 moli C2O42- reaguje z 2 molami KMnO4, więc :

stosunek reagujących moli KMnO4 ( n1 ) i Na2C2O4 ( n2 ) wynosi 2:5

V = n*C

n = C*V

n1 = CKMnO*VKMnO

n2 = CNa C O*V Na C O

CKMnO = (2*CNa C O*VNa C O)/ 5*VKMnO

CKMnO = (2*0,05*0,02)/(5 *0,0234)

CKMnO = 0,0171

[ CKMnO ] = [ mol/dm3 * dm3 * dm3 ] = [ mol/dm3 ]

Stężenie KMnO4 wynosi 0,0171 mol/dm3

Manganometryczne oznaczenie żelaza.

  1. Celem doświadczenia jest oznaczenie żelaza roztworem manganianu ( VII ) potasu ( KMnO4 ) oraz policzenie zawartości czystego żelaza w badanej próbie.

  2. Korzystałem z probówek, biurety, kolb stożkowych, pipet, statywu, zlewki oraz z następujących odczynników: badany roztwór, roztwór KMnO4, kwas siarkowy ( VII ) ( H2SO4 ).

Do analizy otrzymałem roztwór. Pipetą pobrałem do dwóch kolb po 10 cm3 otrzymanego roztworu. Następnie do każdej z kolb dodałem po 5 cm3 H2SO4 ( kwasu siarkowego VI ). Biuretę napełniłem mianowanym roztworem KMnO4 ( manganianem VII potasu ), ( do pewnej objętości ). Następnie umieściłem pierwszą kolbę z badanym roztworem pod biuretą i rozpocząłem miareczkowanie mojej próby do zmiany zabarwienia z koloru bezbarwnego na kolor jasny różowy. Po zakończeniu miareczkowania odczytałem objętość manganianu ( VII ) potasu zużytego na miareczkowanie. Oznaczenie powtórzyłem jeszcze raz z drugą kolbą.

5 Fe2+ + MnO4- + 8 H+ → 5 Fe3+ + Mn2+ + 4 H2O

Mn7+ + 5e → Mn2+ 1

Fe2+ - e → F3+ 5

5 · 2 + 1· ( -1 ) + x = 5 ·3 + 1 · 2

x = 15 - 10 + 1 +2

x = 8

W moich pomiarach uzyskałam następujące wyniki :

1 próba

Vp = 0,0 cm3

Vk = 2,2 cm3

Vk - Vp = 2,2 - 0 = 2,2 cm3

2 próba

Vp = 2,2 cm3

Vk = 4,4 cm3

Vk - Vp = 4,4 - 2,2 = 2,2 cm3

Przyjmuje wynik średni: 2,2 cm3

Obliczam masę jonów żelaza w próbie

5 Fe2+ + MnO4- + 8 H+ → 5 Fe3+ + Mn2+ + 4 H2O

Dane: Szukane:

MFe = 55,85 g/mol mFe = ?

VKMnO = 2,2 cm3 = 0,0022 dm3

CKMnO = 0,0171 mol/dm3

Z równania reakcji ( wyżej ) wynika, że 5 moli jonów Fe ( II ) reaguje z 1 molem KMnO4, więc :

5 moli Fe2+ reaguje z n molami KMnO4

5 · MFe ― 1 mol KMnO4

mFe2+ ― nKMnO

mFe2+= ( nKMnO · 5 · MFe ) ÷ 1

n = C · V

nKMnO = CKMnO · VKMnO

mFe2+ = (CKMnO · VKMnO · 5 · MFe ) ÷ 1

mFe2+ = ( 0,0171 · 0,0022 · 5 · 55,8 ) ÷ 1

mFe2+ = 0,0105

[ mFe2+]= [ mol/dm3 · dm3 · g/mol ] = [ g ]

Próba zawiera 0,0105 g jonów Fe2+.

Przygotowanie roztworu tiosiarczanu (VI) sodu o stężeniu 0,1 mol/dm3

1.Celem doświadczenia jest przygotowanie tiosiarczanu (VI) sodu o stężeniu 0,1 mol/dm3.

2. Korzystałem z biurety, kolb miarowych, pipet, lejków, zlewki, cylindra, butelek, tryskawki, kolby stożkowej, wagi technicznej oraz z następujących odczynników: Na2S2O3, Na2CO3.

Na wadze technicznej odważyłem 25 g Na2S2O3 i rozpuściłem w wodzie destylowanej. Następnie do roztworu dodałem 0,1 g Na2CO3 aby podwyższyć pH i zapobiec reakcji wydzielania się wolnej siarki. Wydzielająca się siarka może pochodzić od obecnych w wodzie bakterii. Wprowadzenie 0,5 cm3 choroformu jako środka konserwującego zapobiega temu zjawisku .

Tak przygotowany roztwór przenosimy do kolby miarowej o objętości 1dm3 iuzupełniamy wodą do kreski.

Po wymieszaniu roztworu przelewamy go we wcześniej podpisane butelki.

1 dm3 roztworu 1 molowego - zawiera 248 g czystej substancji

1 dm3 roztworu 0,1 molowego - zawiera x g czystej substancji

X=25 g substancji należy wziąć, aby przygotować 0,1 molowy roztwór.

Przygotowanie roztworu jodu o stężeniu 0,05 mol/dm3

1.Celem doświadczenia jest przygotowanie roztworu jodu o stężeniu 0,05 mol/dm3

2. Korzystałem z biurety, kolb miarowych, pipet, lejków, zlewki, cylindra, butelek, tryskawki, kolby stożkowej, wagi technicznej oraz z następujących odczynników: KI, I

Krystaliczny jod rozpuszcza się w jodku potasu. W celu otrzymania 500 cm3 roztworu jodu należy odważyć na wadze technicznej 20g jodku potasu, przenieść go do zlewki i dodać 5 cm3 wody destylowanej. Następnie na wadze technicznej odważyć szybko 6,4 g jodu i dodać do przygotowanego roztworu jodku potasu. Dokładnie wymieszać bagietką w celu rozpuszczania jodku w KI. Otrzymany roztwór przenieść ilościowo do kolby miarowej o pojemności 0,5 dm3 i uzupełnić wodą destylowaną do kreski. Przygotowany roztwór jodu przechowywać w ciemnej butelce z doszlifowanym korkiem.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Mianowanie kwasu octowego, Studia, Chemia, sprawka, sprawka
Jodonometria, Studia, Chemia, sprawka, sprawka
Iloczyn rozpuszczalności soli trodno rozpuszczalnych, studia, chemia, chemia fizyczna, sprawozdania,
HCOOH, studia, chemia, chemia fizyczna, sprawozdania, sprawka
Diagram fazowy Gibbsa, studia, chemia, chemia fizyczna, sprawozdania, sprawka
Entropia mieszania, studia, chemia, chemia fizyczna, sprawozdania, sprawka
Adsorpcja, Studia, Chemia, chemia2, chemia od Karola, Sprawka od Karola, chemia sem3, sciągi chemia
Badanie lepkości cieczy metodą Hopplera, studia, chemia, chemia fizyczna, sprawozdania, sprawka
izoterma adsorbcji, studia, chemia, chemia fizyczna, sprawozdania, sprawka
Stała szybkości reakcji jodowania acetonu, studia, chemia, chemia fizyczna, sprawozdania, sprawka
sprawko lipidy, Studia Chemia UW, 1 stopień, Biochemia
Spektrofotometria, Studia, Chemia, chemia2, chemia od Karola, Sprawka od Karola, chemia sem3, sciągi
Energia aktywacji przepływu lepkiego, studia, chemia, chemia fizyczna, sprawozdania, sprawka
sprawko aminokw, Studia Chemia UW, 1 stopień, Biochemia
potencjometria1, Studia, Chemia, chemia2, chemia od Karola, Sprawka od Karola, chemia sem3, sciągi c

więcej podobnych podstron