ROZPOZNANIE PROBLEMÓW WYCHOWAWCZYCH
Pojęcia stosowane na określenie zjawiska:
Problemy wychowawcze - trudności wychowawcze, pojawiają się w momencie gdy wysiłki dziecka w okresie adaptacji nie są zwieńczone sukcesem
Jeżeli dziecko sprawia kłopoty większe, niż te spodziewane przez rodzica to jest to dziecko trudne
zaburzenia zachowania - wszelkie formy zachowania dziecka odbiegające od przyjętych norm
nieprzystosowanie - trudności związane z procesem adaptacji społecznej
Przyczyny trudności:
w osobie dziecka, w jego możliwościach, kompetencjach, zasobach
w środowisku: (niesprzyjające dziecku)
dopasowanie (niedopasowanie) wymagań otoczenia do możliwości dziecka
obciążenia, nagłe wydarzenia, trudności w trakcie prawidłowego rozwoju
„wydarzenia nie w porę” np. długotrwały wyjazd rodziców, choroba, szczególne wydarzenia, które oznaczają, że w ciągu krótkiego czasu dziecko przeżywa wiele niepowodzeń.
Grupy problemów wychowawczych:
Problemy związane z zaburzeniami rozwoju dziecka
Zaburzenia tempa rozwoju (globalne przyspieszenie lub opóźnienie rozwoju)
Zaburzenia rytmu rozwoju (dysharmonie rozwojowe)
Parcjalne deficyty rozwojowe - dzieci u których jedna strefa rozwoju jest wyraźnie zaburzona
Deficyty sensoryczne i motoryczne - dzieci niewidome, niesłyszące, dzieci z porażeniem mózgowym, z niepełnosprawnością ruchową
Problemy związane z dynamiką procesów nerwowych u dziecka
Zahamowanie psychomotoryczne
Nadpobudliwości psychoruchowa
Problemy związane z reakcją dziecka na nagłe wydarzenie, traumę
Emocjonalne - problemy lękowe, moczenie się nocne, dolegliwości bólowe (psychosomatyczne); dzieci „trzymają w środku”, nie wylewają łez, dorośli biorą to za dobrą wróżbę a to nie tak, trzeba być bardzo wyczulonym!
Problemy wynikające z prawidłowości rozwoju dziecka
Pierwsze miesiąc i lata życia dziecka - trudności z karmieniem, ze snem, z treningiem czystości, lękiem separacyjnym, z „kiełkowaniem” JA itd.
(uregulowania pór snu i karmienia jest trudne dla rodziców)
Brak możliwości porozumienia się z dzieckiem, konieczność rozpoznawania różnych rodzajów płaczu, krzyku.
Różne objawy i lęki rodziców związane z posiadaniem pierwszego dziecka Opanowanie treningu czystości - jeżeli zaczynamy zbyt wcześnie lub zbyt długo zwlekamy może to być powodem trudności
Dziecko brudzi, bałaganie - z naturalnej potrzeby lub nieopanowania pewnych umiejętności, a nie specjalnie
Straszenie dzieci - cyganami, bebokami, czarną wołgą…
Wiek przedszkolny - trudności z samoobsługą, z samodzielnością (zależność od rodziców), z rozwojem mowy, z relacjami z rówieśnikami, z adaptacją do przedszkola itd.
Wiek szkolny - trudności związane z adaptacją do środowiska szkolnego, z opanowaniem wymogów dydaktycznych, problemy z odnalezieniem się w klasie czy grupie rówieśniczej, nieśmiałość itd
Adolescencja - problemy wynikające ze zmian w obrazie samego siebie, z formowaniem się tożsamości, z zaznaczaniem własnej niezależności w kontakcie z dorosłymi, z przynależności do różnych grup rówieśniczych, trudności związane z pierwszymi związkami uczuciowymi oraz doświadczeniami seksualnymi itd.
ORAZ nierozwiązane problemy, nieopanowane zadania z poprzedniego okresu
Problemy wynikające z prawidłowości rozwoju rodziny (cyklu życia rodiznnego)
Też ze zmian w środowisku rodzinnym: rodzina po rozwodzie, zrekonstruowana… narzeczeństwo
Po rozwodzie - nigdy nie jest świetnie i nie od razu. Co jest ważne:
- kontakt z rodzicem, z którym się nie mieszka
- niedopuszczenie do tego, żeby dziecko się obwiniało
- zapewnienie, że rodzice są nadal rodzicami i kiecko kochają, a rozstają się małżonkowie
Rodzice zbyt młodzi, zbyt wiekowi
Role w rodzinie alkoholowej:
Kozioł ofiarny - dzieci przyjmują wiele emocji negatywnych i sytuacji, w tej roli rozładowują trudne sytuacje, skupiają na sobie napięcia, na nich spada odpowiedzialność. Jeśli rola się utrwali, dzieci same się stawiają w roli odgromnika. Często wyładowują się poza rodziną - agresja w grupie rówieśniczej
Bohater rodzinny - dzieci przyjmują wiele obowiązków swoich rodziców, bardzo odpowiedzialne, poważne, czuwają nad całą rodziną, skłonność do perfekcji i kontrolowania wszystkiego, często niedoceniane, a tego właśnie potrzebują (docenienia i akceptacji). Dzieci, które weszły w tę rolę, bardzo trudno z niej zwolnić. Słano rozpoznają własne potrzeby
Maskotka - z boku wydają się szczebiotliwe, miłe, pocieszne, garną się do innych i tak zaspokajają sobie deficyty potrzeby bliskości i kontaktu emocjonalnego z własnego domu, może przykleić się do nich etykieta dziecka infantylnego, niedojrzałego emocjonalnie. Jeżeli ktoś okaże trochę sympatii - dziecko od razu do niego lgnie. Większe - zachowują się zgodnie z rolą, ale potrzebują poważnego traktowania,
Dziecko stracone - spostrzegając inność swojej rodziny - wycofują się, zamykają w sobie, uciekają w świat fantazji. W sytuacjach trudnych, konfliktowych czy dramatycznych - „schodzą z drogi”. Przenoszą ten sposób zachowania poza rodzinę, rzadko kiedy podejmują inicjatywę, bardzo niskie poczucie własnej wartości, brak odpowiedzialności za coś w rodzinie.
Najtrudniejsze do zmiany role kozła ofiarnego i bohatera rodziny
Cechy wspólne ról:
- poczucie winy
- ogromne poczucie wstydu za własną rodzinę (próba ukrycia tego - np. w szkole fantazjowanie na temat rodziny
- branie odpowiedzialności ponad siły
- przeżywanie silnych, skrajnych emocji
- wpadanie w uzależnienie
Problemy wynikające z niefortunnych oddziaływań wychowawczych
Chaos i brak ciepła w pierwszych miesiącach kontaktu z dzieckiem
Zbyt wczesny trening umiejętności (np. czystości)
Dostarczenie zbyt wielu zajęć (dziś można spotkać przeciążone dzieci przedszkolne
Nadanie dziecku etykiety - „dobre”, „posłuszne” „złe” „nieudacznik… - (dzieci przyzwyczajają się do etykietek, z czasem mogą udowadniać, że faktycznie takie są)
Wpasowanie dziecka w rolę (mediatora, odgromnika, kozła ofiarnego, maskotki, dorosłego i odpowiedzialnego)
Styl traktowania dziecka
Niekonsekwencja
Nadmierne wymagania oraz nadmierne ochranianie
Unikanie i liberalizm
Podważanie kompetencji dziecka
Nierozwiązywalnie przy dziecku sytuacji trudnych („wszystko w porządku”)
Niewyrażalnie emocji, unikanie przykrych emocji
Brak dialogu z dzieckiem (w sprawach różnej wagi)
Rozbieżność metod wychowawczych (rodziców, rodziców i dziadków)
Problemy wynikające z zachwiania poczucia bezpieczeństwa u dziecka
Mechanizm zaburzeń emocjonalnych - pierwsze sygnały we wczesnym dzieciństwie (okres niemowlęcy czy przedszkolny)
Niezaspokojenie jakiejś ważnej dla dziecka potrzeby
Brak poczucia wpływania na otoczenie, sprawstwa, utrata poczucia bezpieczeństwa
trudności emocjonalne, obawy
Od przedszkola:
- objawy nerwicowe - utrata poczucia bezpieczeństwa
- wycofanie z kontaktów
- obniżenie samooceny
- regresy
- moczenie wtórne
- agresja, autoagresja
- somatyzacja - bóle, wymioty, nadmierna senność, bóle głowy
DIAGNOZA:
- etap rozwoju dziecka, prawidłowości związane z tym etapem i odstępstwa
- Zasoby leżące po stronie dziecka:
opanowanie zadań z okresów wcześniejszych
kompetencje dziecka
sposoby radzenia sobie z trudnościami
- aktualny kontekst rozwojowy dziecka:
warunki życia rodziny
kontekst edukacyjny
warunki , osoby - które utrudniają, hamują możliwości dziecka
- interakcje z osobami znaczącymi
możliwości dziecka
(umiejętności diagnostyczne dorosłego)
wymagania dorosłego wsparcie ze strony dorosłego
(rola inspektora i doradcy) (dorosły, jako osoba, która pomaga
wspiera i doradza „życzliwy opiekun”)
Im większa równowaga tym lepiej, lepsze efekty
ŹRÓDŁA STRESU:
Rodzice - duża odpowiedzialność, wymaga dużego zaangażowania na wielu frontach, małe przygotowanie
3 grupy stresu:
- różnego rodzaju wydarzenia nagłe, trudne
- codzienne funkcjonowanie
- związane z pozycją rodziców w hierarchii społecznej (ocenianie przez osoby obce, rodzicielstwo jako rola - niedocenione)
Przyczyny, źródła:
- zbyt duże oczekiwania (idealistyczne podejście)
- fachowcy, eksperci (ktoś kto włącza się w wychowanie, ze względu na wiedzę) lekarze, pielęgniarki, psycholodzy inni rodzice) - różne opcje, duch, czasu i postęp, nowe informacje
- porównywanie z innymi rodzicami
- nastawienie społeczne i przepisy prawa (teraz coraz częściej mamy pracują a panowie włączają się w obowiązki rodzinne)
- moje dziecko odbiega od normy
- brak dystansu,
4 zachowania dziecka szczególnie trudne dla rodziców
dyscyplina dziecka (uparte dzieci, krnąbrne, nieposłuszne)
posiłki - grymaszenie, brak apetytu
zachowania ze snem - problemy ze spaniem, wczesne wstawanie
płacz
5
POLE WSPÓŁPRACY
DOROSŁY - DZIECKO