PRACOWNIK SOCJALNY

JAKO

JAN PAWEŁ II

Jan Paweł II jako pracownik socjalny był przykładem dla wszystkich ludzi. Był wsparciem każdego człowieka, nauczał jak postępować. Sam dobrze wiedział czym jest cierpienie i ile daje nawet najdrobniejsza oznaka przyjaźni, albo najdrobniejsza pomoc.

Papież nauczał wedle zawodu pracownika socjalnego, pokazywał nam czyny, które powinniśmy czynić z „wyobraźnią miłosierdzia”. Trzeba spojrzeć miłością, aby dostrzec obok siebie ludzi, którzy potrzebują naszej pomocy. Osoby, które straciły prace, dach nad głową, możliwość godnego utrzymania rodziny, czują się opuszczeni, zagubieni i niepotrzebni. Jan Paweł II mówi nam, że potrzeba „wyobraźni miłosierdzia” by przyjść z pomocą „dziecku zaniedbanemu duchowo i materialnie”. Nie wolno odwracać się od ludzi, którzy znaleźli się w świecie uzależnień. Należy nieść pocieszenie, duchowe i moralne wsparcie tym, którzy podejmują walkę ze złem.

Centrum Jana Pawła II
„Nie lękajcie się”

Poświęcone jest możliwościom angażowania sił wolontariatu w procesie wspomagania współczesnej rodziny funkcjonującej w społeczeństwie ryzyka.

Jan Paweł II mówił o wolontariacie, że to „przede wszystkim naturalny odruch serca, który przynagla każdego człowieka do pomocy drugiemu- swemu bliźniemu. Jest to bez mała PRAWO ISTNIENIA” (...) Nie chodzi tu zaspokojenie wyłącznie materialnych potrzeb bliźniego, takich jak: zaspokojenie głodu, pragnienia, zapewnienie dachu nad głową, opieki medycznej, lecz również o to, aby doprowadzić do osobistego doświadczenia miłości Bożej” Dlatego Jan Paweł II zachęcał nieustannie do tworzenia takiej cywilizacji która prowadzi do zaangażowania w sprawy społeczne. Służby dla drugiego człowiek, konkretnego, identyfikowanego z imienia i nazwiska, dotkniętego określonym problemem będącym przyczyną marginalizacji czy też wykluczenia z życia zbiorowego.

Jan Paweł II był papieżem całego rodzaju ludzkiego. W historii rzymsko- katolickiego papiestwa, papież Jan Paweł II był świętym człowiekiem, który służył ludziom, docierając do serc i dusz każdego żyjącego człowieka, niezależnie od rasy, religii czy koloru skóry. Akceptował każdego człowieka, nauczał aby nie uchylać się od pomocy bliźnim. Nie ulega wątpliwości, że zarówno dla Polaków, jak też i ludzi na całym świecie był wielkim niekwestionowanym autorytetem, a zarazem osobą godną do naśladowania. Jego działalność ewangelizacyjna i apostolska objęła dosłownie cały świat. Żaden z papieży nie odbył tylu podróży apostolskich i nie ewangelizował świata w takim stopniu jak Jan Paweł II. Nie istniały dla niego żadne bariery czy granice. Docierał wszędzie tam, gdzie rządy i ludzie gotowi byli przyjąć jego pomoc. Był ciekawy świata i ludzi. Chciał ich poznawać coraz lepiej i głębiej, co sprawiał, że rozumiał ich doskonale. Rozumiał ich potrzeby i problemy, Zawsze potrafił wesprzeć dobrym słowem. Ze wszystkimi znajdował wspólny język.

Personalistyczna wizja pracownika i pracy

•Jan Paweł II nawołuje do przejścia od przedmiotowego traktowania kapitału do odkrycia podmiotowego bogactwa osoby ludzkiej. W encyklice "Centesimus annus" odnajdujemy znamienne słowa: "Niegdyś decydującym czynnikiem produkcji była ziemia, a później kapitał rozumiany jako wyposażenie w maszyny i dobra służące jako narzędzia, dziś zaś czynnikiem decydującym jest sam człowiek, to są jego zdolności poznawcze, wyrażające się w przygotowaniu naukowym, zdolności do uczestniczenia w solidarnej organizacji, umiejętność wyczuwania i zaspakajania potrzeb innych ludzi."

Słowa Jana Pawła II, którymi nauczał jako pracownik socjalny że „dzieci i młodzież są przyszłością i nadzieją ludzkości, najcenniejszym skarbem rodziny ludzkiej, toteż należy uważnie wsłuchać się w ich wołania i pragnienia” lub „troska o dziecko jest pierwszym i podstawowym sprawdzianem stosunku człowieka do człowieka” te słowa uświadamiają nam że każde dziecko, dotknięte ciężkim problemem potrzebuje wsparcia psychicznego, czym w życiu człowieka są wartości duchowe, odwaga, kreatywność, siła tworzenia i wiara, że uda się im wszystko, czego nie się podejmą.

Praca Według Jana Pawła II

•Jan Paweł II w swoich naukach dużo uwagi poświęcał pracy. Tematowi temu poświęcona została m.in. jedna z jego pierwszych encyklik, Laborem Exercens. Mimo ponad 20 lat, jakie upłynęły od jej wydania, nie straciła ona aktualności.

Fragmenty:

Praca:

- (...)Z pracy swojej ma człowiek pożywać chleb codzienny i poprzez pracę ma się przyczyniać do ciągłego rozwoju nauki i techniki, a zwłaszcza do nieustannego podnoszenia poziomu kulturalnego i moralnego społeczeństwa, w którym żyje jako członek braterskiej wspólnoty; praca zaś oznacza każdą działalność, jaką człowiek spełnia, bez względu na jej charakter i okoliczności, to znaczy każdą działalność człowieka, którą za pracę uznać można i uznać należy pośród całego bogactwa czynności, do jakich jest zdolny i dysponowany poprzez samą swoją naturę, poprzez samo człowieczeństwo.

Życie rodzinne:

•Praca stanowi podstawę kształtowania życia rodzinnego, które jest naturalnym prawem i powołaniem człowieka. Te dwa kręgi wartości - jeden związany z pracą, drugi wynikający z rodzinnego charakteru życia ludzkiego - muszą łączyć się z sobą prawidłowo i wzajemnie się przenikać. Praca jest poniekąd warunkiem zakładania rodziny, rodzina bowiem domaga się środków utrzymania, które w drodze zwyczajnej nabywa człowiek przez pracę.

Jan Paweł II głosił że, wartość pracy musi być mierzona tą samą miarą, a nie względem na odmienną narodowość, religię czy rasę. Tym bardziej nie może być wyzyskiwana sytuacja przymusowa, w której znajduje się np. emigrant. Wszystkie te okoliczności muszą stanowczo ustąpić - oczywiście przy uwzględnieniu szczegółowych kwalifikacji - wobec podstawowej wartości pracy, która związana jest z godnością ludzkiej osoby. Trzeba przypomnieć tu raz jeszcze podstawową zasadę: hierarchia wartości, głęboki sens samej pracy domaga się, by kapitał służył pracy, a nie praca kapitałowi.

CYTATY

•Jan Paweł II postępował i nauczał by być wrażliwym na „krzyk i wołanie biednych”, by nie uchylać się od pomocy bliźnim - „(...) ludziom bezdomnym, żebrakom, ludziom głodnym, wzgardzonym, zapomnianym przez najbliższych i przez społeczeństwo, ludziom poniżanym, upokarzanym, ofiarom różnych nałogów”

•„Człowiek szuka miłości, bo w głębi serca wie, że tylko miłość może uczynić go szczęśliwym.”

Zawsze był gotów nieść pomoc innym. Każdemu kto tego potrzebował. Był dla wszystkich wsparciem, opoką. Nikogo nigdy nie odrzucił. Był i żył dla wszystkich ludzi na ziemi.

•„Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to kim jest; nie przez to, co ma lecz przez to czym dzieli się z innymi”

Zawsze Ojciec Święty nawoływał do pomocy innym i sam ją niósł. Nawoływał byśmy się nie odwracali od cierpienia bliźnich i sam się nie odwracał.

„Człowieka trzeba mierzyć miarą serca”

I też sam tak czynił. Wszyscy ludzie byli dla Niego ważni. Zdołał pomóc wszystkim, bez względu na wiek, płeć, narodowość, wyznanie. Kochał wszystkich bez wyjątku. Nawet tych, którzy go skrzywdzili.

Jan Paweł II przez całe życie kierował się jakby działalnością zawodową pracownika socjalnego. Głosił że: „praca ludzka stanowi klucz, i to chyba najistotniejszy klucz do całej kwestii społecznej jeżeli staramy się ją widzieć naprawdę pod kątem dobra człowieka.”

Bibliografia:

•Encyklika "Centesimus annus„ Jana Pawła II

•Encyklika Laborem Exercens Jana Pawła II

Nitka Edyta

I rok studiów

Pracy Socjalnej

---