Ufoludki podglądają Ziemię

(Nr 05/2004)

Przedstawienie "Ufoludki podglądają Ziemię", w listopadzie minionego roku uzyskało pierwsze miejsce w powiatowym przeglądzie Małych Form Teatralnych "Styl życia a zdrowie" w Nidzicy.

(Wchodzą Ufoludki w rytm muzyki z filmu "Gwiezdne wojny". Stroje wykonane są z tektury, folii aluminiowej i zielonej bibuły. "Kosmiczna" scenografia, lunety, teleskopy, komputery.)

Ufoludek I: (Obserwuje przez teleskop)
Spójrz, jaka dziura na Ziemian niebie!
To mnie przeraża, bracie, a ciebie?
Wiedzieć to muszą, bo rozum mają,
Jak zniszczą ozon - poumierają.

Ufoludek II: (Podchodzi do teleskopu)
Zajrzyjmy przez nią.
O, co ja widzę!
Ludzie w swych domach
wygodnie siedzą
i kopcą, kopcą,
dymią i czadzą.
Czystym powietrzem
odetchnąć nie dadzą,
prężą się przy tym
wdzięcznie i dumnie,
każdy z nich mówi,
że świat rozumie.
Co za bezmyślność i jaka strata -
dziury w ozonie nic nie załata!

Ufoludek III: (Też z ciekawością patrzy)
Puść mnie, też widzieć chcę przecie,
co się wyrabia na tej planecie.
Zamiast biadolić i tak nas straszyć
może dobrego coś tam znajdziecie?
O, gwałtu, rety! Co tam się dzieje!
Ktoś na fotelu z bólu szaleje,
widzę dentystę, zepsute zęby...
a więc uciekam lepiej w te pędy!

Ufoludek IV: (Z siwą brodą, kroniką i piórem. Mówi poważnym głosem)
Ziemskie istoty przez całe swe życie
nie odżywiały się należycie.
Tłuściutkie mięsko, tony słodyczy
i chińskie zupki,
Chyba wiedzieli co robią?
Prawdziwe głupki!
Dziś są efekty: zepsute zęby, brzuchy pękate,
Serca ataki, po czasie płacze...
A cholesterol skacze! Oj, skacze!

Ufoludek V: Jeszcze ja spojrzę!
Co tam tak klika?
Jakieś pudełka, przed nimi dzieci:
klik, klik paluszkiem, na tym czas leci.
To komputery, co psują oczy,
chorób za nimi też wiele kroczy...
Nie ma ten zdrowia, kto nie zna ruchu,
pamiętaj o tym, mój mały zuchu!

PIOSENKA (Na melodię szanty żeglarskiej "Keja". Śpiewają wszyscy)

"Gdzie ta Ziemia?"
Hej, człowieku, przetrzyj oczy
i rozejrzyj się,
co zrobiłeś z tą planetą,
co żywiła cię?
Szukasz ciszy i powietrza,
czystej wody chcesz,
skąd dokoła same śmieci -
sam najlepiej wiesz.

Ref.
Gdzie ta Ziemia, gdzie zieleń tych traw,
gdzie te lasy wymarzone w snach,
gdzie ci wszyscy zdrowi ludzie, gdzie?
gdzie jeziora i gdzie ptaków śpiew?

Gdzie ta Ziemia, gdzie zieleń tych traw,
gdzie te lasy wymarzone w snach,
choćby dzisiaj ruszam do tych miejsc,
ale gdzie to jest? No, gdzie to jest?

Czasem myślę, że nie może
dłużej już tak być.
Porzuć stresy i kłopoty,
zacznij wreszcie żyć,
Zobacz, świat się śmieje, ale ty
nic nie widzisz wokół siebie,
ciągle o coś drżysz.

Ref. Ja wam powiem, moi mili,
że tak może być,
żeby właśnie od tej chwili
nie MIEĆ, ale BYĆ.
W końcu spełnią się marzenia
niejednego z nas,
odpoczynku i refleksji
niech nadejdzie czas.

Ref. Niechaj będzie i woda, i las,
dla rodziny i przyjaciół czas.
Choćby dzisiaj zacznij już tak żyć,
aby w końcu BYĆ, no w końcu BYĆ.

Ufoludek I:
Cóż tak spoglądasz przez tę lunetę?
Może ujrzałeś piękną kobietę?

Ufoludek III: (Przez lunetę obserwuje z uwagą Ziemię)
Piękna to ona może kiedyś była,
za wiele jednak alkoholu piła.
Przy tym papierosów też całe kartony!
Nie zechciałbyś pewnie, Ufciu,
takiej żony.
Albo ten młodzieniec,
zdaje się być młody.
lecz uległ pokusom głupiej,
ziemskiej mody,
Zażył niby raz jeden...
potem drugi, trzeci,
nie spojrzy, a życie w nałogu mu zleci.

Ufoludek II: (Siedzi za kosmiczną konsolą i, naśladując mowę kosmitów, obwieszcza)
Uwaga! Uwaga!
Komunikat z ostatniej chwili!
Nasz supermegakosmiczny radar
coś namierzył!

Ufoludek III:
Co się dzieje? Co się dzieje?
Nasz teleskop aż szaleje!
Jest takie miejsce na Błękitnej Planecie,
skierujcie lunety, a wnet je znajdziecie.

Ufoludek V: (Z napięciem patrzy przez teleskop i dzieli się wrażeniami)
Tam się dziwne rzeczy dzieją!
Widzę dzieci, mnóstwo dzieci,
jakiś dobry program leci...
Podaj nam szybko dokładne namiary,
bo nie daję temu wiary.

Ufoludek II:
Podaję namiary:
BETA CONTRA ALFA
Co my tu mamy?

Ufoludek III:
To Europa!

Ufoludek II:
GAMA SINUS OMEGA...

Ufoludek IV:
Ach! To jakiś kraj!
Zaraz odczytam dokładnie:
POLSKA! To Polska!

Ufoludek V:
Jeszcze dokładniej, jeszcze wyraźniej!

Ufoludek II:
Jest wyraźniej!

Ufoludek I:
Na wielkim wzgórzu zamek potężny...
Zebrał się tutaj młody ludek mężny.
Ostrzegają, pouczają, recytują i śpiewają,
A wśród nich - o dziw nad dziwy!
Są tacy, którzy słuchają.

WSZYSCY UFOLUDKOWIE: (Stają razem i mówią w stronę widowni)
Widać rodzaj ludzki jeszcze nie stracony.
Odwiedzimy może kiedyś te ciekawe strony.
Chodźmy, braciszkowie, na nas już czas.
To, co powiedział dzisiaj każdy z nas
niech zapamiętają wszyscy słuchacze:
Planeta Ziemia często przez was płacze!

(Na zakończenie wszyscy śpiewają piosenkę "Pamiętajcie o ogrodach" Jonasza Kofty)
Pamiętajcie o ogrodach
Bluszczem ku oknom, kwiatem
W samotność
Poszumem traw
Drzewem co stoi uspokojeniem
Wśród tylu spraw.

Ref.
Pamiętajcie o ogrodach,
Przecież stamtąd przyszliście
Żar epoki,
Użyczą wam chłodu
Tylko drzewa, tylko liście.

Autorki scenariusza:
Aleksandra Piasecka
Małgorzata Zembrzuska

Od redakcji:
Niestety, autorki tego zabawnego scenariusza zapomniały podać, w jakiej szkole pracują. Wielka szkoda!

---