Pobierz dokument progresywizm.a.edukacja.wspolczesne.systemy.doc Rozmiar 66 KB

PROGRESYWIZM A EDUKACJA

Progresywizm w USA - forma sprzeciwu wobec formalizmu, werbalizmu i autorytaryzmu. Reprezentanci zakładają, że poprawa ludzkiej egzystencji jest nie tyle możliwa co pożądana. Poszukiwali nowych metod kształcenia tak aby pobudzić dzieci di spożytkowania swojej energii w kierunku samorealizacji. Inni (ci od Dewey`a) uważali że reforma szkolnictwa powinna być częścią szerszych zmian instytucji i stosunków społecznych.

GENEZA PROGRESYWIZMU

• Początki - XVIII w. - koncepcja postępu, zgodnie z którą człowiek jest w stanie ulepszać i udoskonalać środowisko, wykorzystując swoją inteligencję, stosując metodę naukową do rozwiązywania problemów społecznych, politycznych i ekonomicznych - przejęte przez progresywistów.

• Za Rousseau - człowiek nie jest istotą zdeprawowaną, jest on z natury dobry.

• Pocz. XX w. Ameryka - ruch postępowy - hasła zreformowania społeczeństwa począwszy od reformy politycznej - stopniowych zmian legislacyjnych i wprowadzanych za pośrednictwem oświaty umiarkowanych innowacji społecznych - programy: Nowa Wolność Woodrowa Wilsona, Nowy Nacjonalizm Theodore`a Roosvelta, Idea z Wisconsin Roberta LaFillette`a - dobrobyt wszystkim Amerykanom.

• Dokonania zachodnioeuropejskich reformatorów edukacji:

J. J. Rousseau - zasady wychowania zgodnego z naturą, wykluczenie stosowania przymusu.

Heinrich Pestalozzi - edukacja to nie tylko przekazywanie wiedzy książkowej, uwzględnienie wszystkich aspektów rozwoju dziecka: emocjonalnego, intelektualnego i fizycznego, edukacja naturalna w środowisku, w którym dziecko czuje się kochane i bezpieczne. Pierwsze w wychowaniu - badanie najbliższego otoczenia poprzez zmysły.

Zygmunt Freud - wg niego dziecko zmuszane przez rodziców do bezwzględnego posłuszeństwa tłumi swoje naturalne popędy - hamowanie ich prowadzi do zachowań neurotycznych, skutkując w dorosłym życiu.

John Dewey

• Edukacyjna płaszczyzna progresywistyczna:

Historia edukacji progresywistycznej:

• Flora Cooke, Carleton Washburne - opracowali oni innowacyjne metody dydaktyczne dzięki którym dzieci mogły w pewnym stopniu sterować procesem uczenia się.

• Junius L. Meriam - stworzył program nauczania poprzez działanie - wycieczki, obserwacja, dyskusja.

• Marietta Johnson - Szkoła Edukacji Organicznej - organiczna teoria edukacji - nacisk na potrzeby, zainteresowania i aktywność dziecka. Szczególne znaczenie przypisała zajęciom związanym z działalnością twórczą - taniec, szkicowanie, rysunki, śpiew tkactwo - swobodne wyrażanie siebie. Nauka czytania, pisania, arytmetyki - 9, 10 lat, metoda nauczania - inicjowanie swobodnej dyskusji.

• 1919 r. Waszyngton - Progressive Education Association, podstawowe założenia:

A) zapewnienie dziecku swobodnego rozwoju, zajęcia wspomagające w samodzielności, kreatywności i swobodnego wyrażania własnego „ja”.

B) kształcenie całkowicie podporządkowane indywidualnym zainteresowaniom dziecka, w kontakcie z prawdziwym światem.

C) nauczyciel - progresywista - pomagać dziecku w nauce i ukierunkowywać jego aktywność badawczą, nie narzucać mu zdania.

D) ocena powinna uwzględniać postępy w rozwoju umysłowym, fizycznym, moralnym i społecznym. E) współpraca nauczycieli, rodziców, szkoły, aby móc zaspokoić potrzeby dziecka ma każdym etapie jego rozwoju.

F) szkoła - laboratorium, w którym testuje się nowe techniki.

• Dewey a edukacja progresywistyczna:

(Poglądy Deweya omówione podobno w poprzednim rozdziale, tu autor przedstawia krytyczne opinie Deweya na temat progresywizmu)

Pokazuje analizę porównawczą szkoły tradycyjnej i progresywistycznej:

szkoła tradycyjna - instytucja formalna, kształcenie zgodnie z programem nauczania opartym na treściach przedmiotowych - język, historia, matematyka i nauki przyrodnicze. Perenialiści i esencjaliści - czyli tradycjonaliści mówią - jedynym źródłem wiedzy, zasad moralnych i norm zachowań jest dorobek kultury ludzkości, nie weryfikowalne za pomocą metody naukowej. Podręcznik najważniejszym źródłem wiedzy, jedyny sposób przyswajania jej - pamięciowe jej opanowanie. Izolacja szkoły od problemów społeczeństwa. Kształcenie: przekazywanie określonych treści reprezentujących wiedzę odziedziczoną, uczenie się: biegłe opanowanie tych treści, bez uwzględniania potrzeb i zainteresowań dziecka. Uczniowie: produkt procesu uczenia się - przyswoić tradycyjna wiedzę oraz poglądy i postawy konformistyczne, szacunek autorytetom i podporządkowanie się władzy zewnętrznej.

Zarzucał progresy wistom całkowitą negację szkoły tradycyjnej i zamykanie się na to co tu i teraz. Każdą aktywność nawet bezcelowa uważali za ważną. Proces edukacji podporządkowali dziecięcym kaprysom.

Filozofią u podstaw progresywistycznej polityki edukacyjne (Dewey)j: oparta na doświadczeniu pojmowanym jako rezultat interakcji czł. ze środ. Edukacja procesem prowadzącym do rozwoju - zdobywanie nowych doświadczeń, pociągają za sobą nowe doświadczenia i pozwolą je kontrolować. Nie powinna odcinać się od przeszłości tylko wykorzystać ją w rekonstrukcji teraźniejszości i ukierunkowań na przyszłość. Teorię swą oparł na koncepcji kontinuum doświadczeniowego - ciągu następujących po sobie doświadczeń, którym przeszłość łączy się z teraźniejszością umożliwia kształtowanie przyszłości.

Aktywność - celowa, zapewniająca uczniowi możliwość rozwoju społecznego o intelektualnego.

Uwzględnianie - potrzeb, zainteresowań, celów, zdolności i dążeń, środowiskowych uwarunkowań natury historycznej, fizycznej, ekonomicznej i społ.

Pedagog - wystrzegać się naiwnego idealizowania natury dziecka. Koncentrować się na tych popędach, które uczą refleksyjnej analizy celów i sposobów ich osiągania.

WILLIAM KILPATRICK I METODA PROJEKTÓW:

William Heard Kilpatrick:

• eksperymentalista, progresywista;

• twórca metodyki nauczania, której cel łączył się z aktywnością i która pozwalała na testowanie przewidywanych konsekwencji zamierzonego działania;

• porzucił ocenianie uczniów; oceny wywoływały u dobrych uczniów - egotyzm, u słabszych - poczucie niższości;

• liberalne podejście do dyscypliny lekcyjnej;

Metoda projektów:

• uczniowie podejmują zorganizowane działania przybierające formę projektów stymulujących aktywność nastawioną na cel - sami wybierali zadania, planowali, ukierunkowywali i wykonywali swoją pracę;

• w warstwie teoretycznej podobna do metody problemowej

• proces uczenia zorientowany na zadanie;

• działanie weryfikowano w praktyce i oceniano na podstawie wywołanych przez nie skutków;

• program nauczania obejmował 4 kategorie projektów:

• „konstrukcyjny” - twórczy - urzeczywistnienie teoretycznego planu (plan - sztuka, działanie - scenariusz, rozdzielają rolę, odegranie sztuki);

• Dostarczający przyjemności czy „radości”, ma przynieść satysfakcję natury estetycznej - słuchanie symfonii;

• „problemowy” - angażowanie się w rozważania intelektualne, dot. istotnych kwestii;

• „konkretyzujący uczenie się” - zdobywanie określonych umiejętności (np. maszynopisania), lub pewnego zasobu wiedzy;

• Łączy realizację zadań edukacyjnych z funkcja uspołeczniającą;

• Realizowała cele edukacyjne oraz rozwijanie zdolności twórczych i koncepcyjnych, kształtowanie wrażliwości estetycznej, doskonalenie intelektu i uczenie konkretnych umiejętności;

• Uczy pracy zespołowej, umożliwia wspólne rozwiązywanie problemów, dzielenie się rezultatami swoich dociekań;

• Celem wychowania: wychowanie osób respektujących zasady demokracji o mentalności eksperymentalistów, gotowych do weryfikowania tradycji;

• Uczy korzystania z procedur demokratycznych - otwarta dyskusja, rozważanie rozsądnie „za i przeciw”, gotowość kompromisu, pokojowa zmiana społ

• Człowiek tak wychowany, nie uznaje stałości wytworów ludzkiej inteligencji, posługuje się metoda badawczą, nie uznaje pewników technolog. metafaz. polit. ekon.,

ODDZIAŁYWANIE PROGRESYWIZMU NA ŚRODOWISKO PEDAGOGICZNE

Na szkołę:

• Zilversmit - wpływ p. mniej kompleksowy i systematyczny niż się sądzi;

• Wprowadzanie w życie reform programu i reform nauczania, zmian w wydajności i skuteczności szkoły, udoskonalenie jej struktury ekonomicznej i organizacji, harmonogramu działań.

• Przenikał do szkół za sprawą kadry administracyjnej,

Na środowisko akademickie:

• Dążenie do uwolnienia badań społecznych od ograniczeń wynikających z założeń natury metafizycznej;

• Powiązanie pedagogów organizację zawodowe, m. in. National Educational Association, Filozoficzne Towarzystwo Edukacyjne itp.;

• Nauczyciel progresywista:

• Wykazuje wiedzę z przedmiotów tj. historia, nauki przyrodnicze, matematyka i języki, znajomość ich metod badawczych;

• Wie jakiej motywacji dostarczać uczniom aby pobudzić ich do aktywności

• Wie jak wykorzystać mechanizmy pracy zespołowej;

• Przewodnik, na pierwszym planie stawia zainteresowania wychowanków;

• Pomoc w omawianiu i planowaniu zadań w procesie uczenia się oraz ich realizacji;

ZWIĄZKI PROGRESYWIZMU Z FILOZOFIĄ I IDEOLOGIĄ

Od naturalistów - doktryna o swobodnym rozwoju zgodnym z zainteresowaniami i potrzebami;

Dwie frakcje progresy wistów:

1. Skłaniający się ku koncepcjom naturalistycznym,

2. Opierają się na założeniach Dewey`owskiej filozofii pragmatyzmu - istotna rola grupy i zagadnień społ., podkreślali zalety metody naukowej,

Od idealizmu - poglądy na temat rozwoju dziecka, koncepcja zintegrowanego społeczeństwa,

Od liberalizm - hasła indywidualizmu i wolności jednostki - w dążeniu do autonomii dziecka, swoboda dociekań i weryfikowania przekonań, wprowadzanie zmian, stopniowe wprowadzanie reform, krytyka utopijnych projektów reform przebudowy społeczeństwa i marksistowskiej koncepcji rewolucji, elastyczny program reform, przeciw narzucaniu wyznaczonych celów. Dewey potępiał klasyczny liberalizm za lansowanie postawy egoistycznej.

	Esencjalizm i perenializm	Edukacja progresywistyczna
Podstawa uczenia się:	Opanowanie kluczowych ogólnych umiejętności kulturowych: czytanie, pisanie, rachowanie, uczenie z podręczników i lektury już od wczesnego etapu kształcenia.	Pozwolić na samodzielne odkrywanie metod uczenia się i badania, rozwiązywanie interesujących problemów, zaspakajanie własnych potrzeb przez samych uczniów. Metoda naukowa, praca zespołowa, metoda projektów. Dostosowany do zainteresowań dziecka.
Program nauczania:	Precyzyjnie zdefiniowane umiejętności kluczowe oraz treści przedmiotowe.	Inicjowanie przemian społecznych, otwarta lekcja, uczenie się przez bezpośrednie doświadczenie, działanie i realizowanie projektów.
Dyrekcja, grono pedagogiczne:	Specjaliści w zakresie przed. akademickich, wiedza merytoryczna i dydaktyczna, rola dominująca w klasie - planuje proces nauczania i steruje nim. Zadaniem szkoły nie jest inicjowanie zmian społ.	Usuwanie społ. i politycznych barier. Zerwanie z układem przedmiotowym, skalą ocen i hierarchia poziomów kształcenia. Nadzorowanie projektów, inicjowanie proc. ucz., doradzanie, udzielanie konsultacji, zdobywanie wiedzy w sposób pośredni

Wdrażanie młodych ludzi do procedur demokratycznych - uczestnictwo we wspólnocie i regulacja przeprowadzanych reform

Wpajanie swoistego relatywizmu kulturowego czy etycznego - przyjęcie krytycznej postawy wobec dziedziczonych tradycji, postaw i wartości.

---

Pobierz dokument progresywizm.a.edukacja.wspolczesne.systemy.doc Rozmiar 66 KB