>N dest:polega na rozłożeniu soli amonowych r-rem NaOH, z wydzieleniem NH₃: (NH₄)₂SO₄ + 2NaOH → 2NH₃↑ + Na₂SO₄ + 2H₂O. Jeżeli nawóz zawiera N w f nieam (azotowej, amidowej) należy przeprowadzić go do w f amon. Redukcji azotanów dokonuje się za pomocą H atm, wytwarz się w środ zas po dodaniu stopu Devarda: 4Zn + 8NaOH → 4Zn(Ona)₂ + 8H; NaNO₃ + 8H → NaOH + 2H₂O + NH₃. N amid w f amon przez hydrolizę z H₂SO₄: CO(NH₂)₂ + 2H₂SO₄ → CO₂↑ + SO₃↑ + (NH₄)₂SO₄. Wydzielony NH₃ oddestylowuję się i wiąże w odbieralniku H₂SO₄: 2NH₃ + H₂SO₄ → (NH₄)₂SO₄. Po skończonej dest miareczkuje się nadmiar kw r-rem NaOH: H₂SO₄ +2 NaOH → Na₂SO₄ + 2H₂O. Z ilości zobo przez NH₃ kw oblicza się zawartość N w nawozie.

>N : polega na związaniu N amonowego przez formalinę na urotropinę z jednoczesnym uwolnieniem kw:2(NH₄)₂SO₄+6CH₂O→(CH₂)₆N₄+2H₂SO₄+6H₂O; 4NH₄NO₃+6CH₂O→(CH₂)₆N₄+4HNO₃+6H₂O. Ilość wytworz kw oznacza się na drodze miareczkowania NaOH i na tej podst obl się zaw N w bad naw:H₂SO₄+2NaOH→Na₂SO₄+2H₂O; HNO₃+NaOH→NaNO₃+H₂O

>H₂O P: polega na sporządzeniu wyciągu wodnego superfosfatu, do którego przechodzi H₃PO₄ i diwodorofosforan V Ca . Wolny kw H₃PO₄ przeprowadza się w diwodorofosforan V Na przez miar NaOH wobec o met:H₃PO₄+NaOH→NaH₂PO₄+H₂O. W wyniku tego w wyciągu znajduje się P w f diwodorofosforanu V Na i Ca. Oba te zw przeprowadza się w nierozp ortofosforan V Ca przez zadanie nadmiarem CaCl₂: 2NaH₂PO₄+3CaCl₂→Ca₃(PO₄)₂+2NaCl+4HCl; Ca(H₂PO₄)₂+2CaCl₂→Ca₃(PO₄)₂+4HCl. Wytworzony HCl odmiareczkowuje się NaOH:HCl + NaOH → NaCl + H₂O. Z ilości zużyt NaOH obl się ilość P₂O₅ w superfosfacie w f zw rozp w H₂O.

K wag: Zaw w naw jony K⁺ i Na⁺ przeprowadza się za pomocą HClO₄ w chlorany: KCl+NaCl+2HClO₄→KClO₄↓+NaClO₄↓+2HCl W r tej przeszkadzają SO₄^2- i Cl^-. Pozostawienie ich w r-rze uniemożliwiłoby całkowite przeprowadzenie K w KClO₄. Z powodu małej lotności H₂SO₄ jony SO₄^2- wytrąca się BaCl₂: K₂SO₄+BaCl₂→BaSO₄↓+2KCl. Wydzielony HCl można natomiast łatwo usunąć zagęszczając r-r. O zakończeniu procesu zagęszcz świadczą białe dymy HClO₄ podczas ogrzewania. KClO₄ oddziela się od NaClO₄ przemywając osad alk etyl, w którym KClO₄ się nie rozp. Otrzymany osad KClO₄ waży się i z jego masy oblicza zawartość K w naw.

Cl: Wyciąg wodny nawozu miareczkuje się AgNO₃ w obecności K₂CrO₄ jako wsk do czerwonego zabarw. Podczas miareczk jony Cl^- wytrącają się w f białego osadu AgCl: KCl+AgNO₃→AgCl↓+KNO_3. Koniec reakcji wskazuje czerwone zabarw, pochodzące od K₂CrO₄, który może trwale istnieć tylko gdy w r-r nie ma jonów Cl^-: K₂CrO₄+2AgNO₃→2KNO₃+Ag₂CrO_4. Z ilości zużytego do miareczk r-ru AgNO₃ obl się ilość Cl w naw.

>P: Zw fosforowe fosforanu amon po rozp w HCl miar się w środ silnie zas r-rem MgCl₂ wobec tymoloftaleksonu jako wsk. Podczas miar fosforany wytrącają się w f osadu MgNH₄PO₄: H₃PO₄+MgCl₂+NH₄Cl→MgNH₄PO₄+3HCl. Blue zabarw wskazuje na koniec reakcji. Pochodzi ono od tymoloftaleksonu, który tworzy barwny kompleks z jonami Mg²⁺ nie zużytymi do wytrącania fosforanów. Ponieważ fosforan V amonu jest zanieczyszcz zw Mg i Ca, które mogłyby brać udział w reakcji, przed miar dodaje się wersenianu sodu. Związek ten tworzy z Ca i Mg rozp lecz słabo zdysocj kompl, nie dopuszczające ich do wytrącania. Nadmiar wersenianu sodu wiąże się przez wprowadzenie odpowiedniej ilości MgCl₂.

K: Naw rozp się na gorąco w rozcień HCl. W otrzymanym r-rze naw dokonuje się ilościowego pomiaru prom jakie wysyłają jony K⁺ wprowadzonego w stan wzburzenia w wysj temp płomienia acetylenowo-powietrznego. Prom wywołane przez K zaw w bad r-rze porównuje się z prom r-rów wzorcowych i na tej podst obl zaw K w analiz próbce polifoski. Pomiaru promie dokonuje się spektrofot płomieniowym.

Og alk: Ozn polega na zadaniu naw określoną ilością HCl. Kw ten reaguje ze zw zas naw: Ca/MgO+2HCl→Ca/MgCl₂+H₂O; Ca/MgCO₃+2HCl→Ca/MgCl₂+H₂O+CO_2. Nadmiar kw odmiar się NaOH wobec wsk. Z ilości kw zoboj przez zw zas wyst w naw obl się og zas bad naw w przeliczeniu na CaO, niezależnie od tego czy jest to naw Ca czy Ca-Mg.

Ca: Naw rozp się w HCl, w wyniku czego Ca, Mg i inne kat wyst w naw przechodzą w f chlorków: Ca/MgO+2HCl→Ca/MgCl₂+H₂O; Fe/AL₂O₃+6HCl→2Fe/AlCl₃+3H₂O. Zawarty w r-rze Ca wytrąca się znaną ale pozostającą w nadmia ilością szczawianu amonu w postaci białego osadu szczawianu Ca: CaCl₂+(NH₄)₂C₂O₄→CaC₂O₄+2NH₄Cl. Osad szczawianu Ca odsącza się zbierając ilościowo przesącz. W przesączu oznacza się ilość pozostałego szczawianu amonu przez miarecz KMnO₄ w obecności H₂SO₄: 5(NH₄)₂C₂O₄+8H₂SO₄+2KMnO₄→K₂SO₄+MnSO₄+5(NH₄)₂SO₄+10CO₂+8H₂O. Z różnicy między ilością szczawianu amonu zużytego do strącenia Ca a ilością szczawianu amonu znalezioną w przesączu obl się ilość szczawianu amonu, która wzięła udział w wytrąceniu szczawianu Ca. Na tej podst obl się zaw Ca w badanym nawozie. Wraz ze szczawianem Ca mogą strącać się również szczawiany innych kat zaw w naw. Aby temu zapobiec, należy przed strąceniem Ca usunąć z r-ru przeszkadzające jony Fe³⁺i Al³⁺ przez wytrącenie ich w formie nierozp wodorotl z użyciem wodnego r-ru NH₃: Fe/AlCl₃+3NH₄OH→Fe/Al(OH)₃↓+3NH₄Cl. Aby nie dopuścić do wytrącenia się Mg w f szczawianu Mg, należy reakcję strącania Ca szczawianem amonu prowadzić w r-rze zakwaszonym kwasem octowym. W takich war szczawian Mg rozp się i nie wpływa na wynik oznaczenia Ca.

N amoniakalne N-NH₃: NH₃ ciek-82%N, woda am-20%N; amonowe N-NH₄: siarczan am20,5%N i 25%S; saletrzane N-NO₃^-: saletra ca i na 15,5%N; amonowo-saletrzane: saletra am-34%, saletrzak: 28%N i 20%CaCO₃, amidowe N-NH₂ mocznik 46%N, azotniak 20,5%N 18-21%CaO; kilka form N ciekły saletrz-mocz zim28% let32%; P superfosfat prosty: pyl18%P₂O₅, granul19%, ca15% 6%MgO; superfosfat mg: fosmag: pyl i gran-15,5% 5%MgO; superfosfat potrójny: gran 46%, borowany 44% 0,5%B; mączka fosforytowa, m kostna odklejona 30%, m k bębnowa 10% K chlorkowe sole potasowe: 38-42, 57-59, 60%K₂O siarczanowe siarczan potasowy 50% K-Mg kainit 11-13% 6%MgO, kamex 36-42% 4% wielosił polifoska jes do10% wios 15 lub 17%

Kryt klasyf: pochodzenie, czas przybycia i st zadomowienia. A) Rośl synantropijne miejscowego pochodzenia - APOFITY - Chwasty krajowe-zbiegi z nat i pół nat zbiorowisk, lepiej od gat obcych przyst do miejscowych war, babka, marchew zwycz. B) obcego pochodzenia - ANTROPOFITY I. Gat które są trwałymi skł naszej flory: 1. Gat przybyłe przed kon. XVw.: ARCHEOFITY - pocho często jest nieznane, chaber bławat, mak polny 2. Gat przybyłe w czasach nowożytnych-KENOFITY-nowsi przybysze synantropijni. EPEKOFITY - gat które zadomowiły się wył w zbior synantropijnych, przymiotno kanadyjskie, szarłat szorstki. II. Gat wyst w siedl antropogenicznych przejściowo: 1. EFEMEROFITY - gat obce, pojawiły się niedawno, nie zdążyły przyst się do nowych war, rzepień kolczasty, szczyr roczny. 2. ERGAZJOFIGOFITY - gat które człowiek wyodrębnił ze zb nat, ale nie przystosował ich całkowicie do własnych celów. F życiowe: TEROFITY jednor rośl zielone, okres zimy w f nasion, rozmn gener; HEMIKRYPTOFITY gat wielole, organy zimujące blisko pow ziemi wegetat; GEOFITY rośl ziemnopżczkowe (kryptofity) wielol, zimujące poniżej pow ziemi w postaci organów spichrzowych, weget ; CHAMEFITY - gat wielol, organy zimujące na pow gleby - chemefity zielone lub powyżej pow gleby-chemefity zdrewniałe; FENEROFITY-gat wielo zdrewniale>NANO…krzewy i małe drzewa i MAKRO drzewa powy 5m. ����= (��∗��∗��)/100 - (ℎ+��+����): p-plon, s-strata plonu, c-cena zboża, h-cena herbicydu, z-koszt zabiegu, sm-strata plonu. BIOFAGI: monofagizm, duża ruchliwość, odporność na zmienne czynniki srod, brak Nat wrogów, łatwość hodowli. kryt okresu konkurencji -Przedział czasowy, podczas którego pojawienie się chwastów, ich wzrost powinny być zahamowane, aby uniknąć strat w polonach. L przer -Chw towarzyszące rośl uprawnej od wschodów (tx0) do czasu tx1 i następnie systematycznie zwalczane nie powinny spowodować spadku plonu. L ciągła - Syst usuwanie chw od powoduje przyrost plonu do czasu, odchwaszczenie po czasie nie ma znaczącego wpływu na plonowanie. Kryt okres konku(CP) to różnica czasu między tx2 i tx1. Im jest większa, tym okr jest dłuższy i gat rośl b wrażliwy na zachwaszcz Próg wczesny (x1) - wyst w początkowym okr weget. Ustalenie „wczesnego progu konkurencji” pozwala przewidzieć kiedy chwasty powinny być zniszczone. Próg późny oznacza moment, po przekroczeniu którego, dalsze usuwanie chw jest zbędne jeśli usuwano je wcześni. Dot to najczęściej Zachwaszczenia wtórnego, wyst w II poł sezonu weget rośl. okres tolerowanej konkurencji Okres między wschodami rośl uprawnej a czasem kiedy chwasty nie powodują strat. okres wolny od chwastów- pole nie powinno być zachwaszczon

N polega na związaniu N amonowego przez formalinę na urotropinę z jednoczesnym uwolnieniem kw: 2(NH₄)₂SO₄+6CH₂O →(CH₂)₆N₄+2H₂SO₄+6H₂O; 4NH₄NO₃+6CH₂O→(CH₂)₆N₄+4HNO₃+6H₂O. Ilość wytworz kw oznacza się na drodze miareczk NaOH i na tej podst obl się zaw N w bad naw:H₂SO₄+2NaOH→Na₂SO₄+2H₂O; HNO₃+NaOH→NaNO₃+H₂O K wag Zaw w naw jony K⁺ i Na⁺ przeprowadza się za pomocą HClO₄ w chlorany: KCl+NaCl+2HClO₄→KClO₄↓+NaClO₄↓+2HCl W r tej przeszkadzają SO₄^2- i Cl^-. Pozostawienie ich w r-rze uniemożliwiłoby całkowite przeprowadzenie K w KClO₄. Z powodu małej lotności H₂SO₄ jony SO₄^2- wytrąca się BaCl₂: K₂SO₄+BaCl₂→BaSO₄↓+2KCl. Wydzielony HCl można łatwo usunąć zagęszcz r-r. O zakoń procesu zagęszcz świadczą białe dymy HClO₄ podczas ogrzewania. KClO₄ oddziela się od NaClO₄ przemywając osad alk etyl, w którym KClO₄ się nie rozp. Otrzymany osad KClO₄ waży się i z jego m obl zaw K w naw P Zw fosforowe fosforanu amon po rozp w HCl miar się w środ silnie zas r-rem MgCl₂ wobec tymoloftaleksonu jako wsk. Podczas miar fosforany wytrącają się w f osadu MgNH₄PO₄: H₃PO₄+MgCl₂+NH₄Cl→MgNH₄PO₄+3HCl. Blue zabarw wskazuje na koniec re. Pochodzi ono od tymoloftaleksonu, który tworzy barwny kompleks z Mg²⁺ nie zużytymi do wytrącania fosforanów. Ponieważ fosforan V amonu jest zanieczyszcz zw Mg i Ca, które mogłyby brać udział w r, przed miar dodaje się wersenianu sodu. Związek ten tworzy z Ca i Mg rozp lecz słabo zdysocj kompl, nie dop ich do wytrącania. Nadmiar wersenianu sodu wiąże się przez wprowadzenie odpowiedniej ilości MgCl₂. ● N amoniakalne N-NH₃: NH₃ ciek-82%N, woda am-20%N; amonow N-NH₄: siarczan am20,5%N i 25%S; saletrzane N-NO₃^-: saletra ca i na 15,5%N; amonowo-saletrzane: saletra am-34%, saletrzak: 28%N i 20%CaCO₃, amidowe N-NH₂ mocznik 46%N, azotniak 20,5%N 18-21%CaO; kilka form N ciekły saletrz-mocz zim28% let32%; P superfosfat prosty: pyl18%P₂O₅, granul19%, ca15% 6%MgO; superfosfat mg: fosmag: pyl i gran-15,5% 5%MgO; superfosfat potrójny: gran 46%, borowany 44% 0,5%B; mączka fosforytowa, m kostna odklejona 30%, m k bębnowa 10% K chlorkowe sole potasowe: 38-42, 57-59, 60%K₂O siarczanowe siarczan potasowy 50% K-Mg kainit 11-13% 6%MgO, kamex 36-42% 4% wielosił polifoska jes do10% wios 15 lub 17%

---