LECZNICZE SPORZYWANIE PRODUKTÓW PSZCZELICH

   

    MIÓD PLASTROWY (miód sekcyjny)         Żucie kawałków plastra przeciwdziała katarowi siennemu.
   

    KIT PSZCZELI (propolis)        

Żywiczno - balsamiczna substancja zbierana przez pszczoły z pączków roślin (głównie osiki, topoli, brzozy, sosny, jaworu, kasztanowca, słonecznika) i przenoszoną do ula w celu wypełnienia wszelkich szczelin i otworów, bogata w związki biologicznie czynne.

Składniki:
Z około 300 znanych składników propolisu najważniejsze to:
- związki fenolowe (77%);
- substancje lipidowo- białkowe (11%);
- flawonoidy (8%);
- terpeny (0,8%);
- biopierwiastki- Mg, Ca, Mn, Zn, Cu, Fe, Si, Al (0,8%).

Wskazania:
- stany zapalne dróg oddechowych,
- przewodu pokarmowego,
- dróg rodnych;
- paradontoza;
- ropne choroby skóry;
- grzybice;
- alergie;
- łuszczyca;
- trądzik;
- zapalenie ucha środkowego;
- bóle zęba;
- reumatoidalne zapalenie stawów;
- stymulacja układu immunologicznego;
- przyspieszenie gojenia ran;
- działanie przeciwbakteryjne i przeciwbólowe.

Przeciwwskazania:
- uczulenie na produkt;
- krwawienia z przewodu pokarmowego (ostra choroba wrzodowa).

Zaleca się wykonanie próby uczuleniowej. W tym celu na skórę w okolicy nadgarstka przykłada się wacik nasączony wyciągiem propolisowym lub przyjmuje kilka kropel doustnie. Jeżeli w ciągu 24 h wystąpią objawy uczuleniowe (obrzęk, zaczerwienienie, pieczenie) należy przerwać podawanie propolisu.

Preparaty wytwarzane na własny użytek:
10% wyciąg etanolowy z propolisu. Sposób przyrządzenia: 50-100g rozdrobnionego propolisu zalać 500 cm3 alkoholu etylowego 75%, pozostawić na 3-7 dni, mieszając od czasu do czasu. Następnie mieszaninę schłodzić w lodówce przez 1 dzień, odsączyć przez bibułę filtracyjną lub watę i otrzymany przesącz zlać do butelek z ciemnego szkła.

   

   

PYŁEK KWIATOWY

       

Zebrany z kwiatów roślin i drzew, wymieszany przez pszczoły z niewielką ilością śliny lub nektaru i w postaci obnóży przenoszony do ula w koszyczkach znajdujących się na tylnej parze nóg. Barwa pyłku, od jasnożółtej do czarnej, jest uzależniona od rośliny z której pochodzi.

Składniki:
Wartość odżywcza w 100g- 340kcal,
- białka 22% (w tym wszystkie aminokwasy egzogenne np. lizyna, treonina, histydyna, izoleucyna, walina, fenyloalanina, tryptofan, metionina, tyrozyna, których zawartość może nawet kilkukrotnie przewyższać zawartość w białkach zwierzęcych);
- tłuszcze 12% (NNKT, fosfolipidy, sterole);
- cukry 34% (glukoza 14%, fruktoza 20%, arabinoza, ksyloza, cukry zlożone);
- witaminy (witamina A-18mg, witamina E-3,2mg, witamina C-20mg, witaminy z grupy B-8mg, witamina PP-4,8mg, kwas foliowy-0,3mg);
- składniki mineralne (P, Ca, Mg, K, Na, Fe, Zn, Mn, Cu).

Wskazania:
- zaburzenia gospodarki tłuszczowej;
- schorzenia przewodu pokarmowego i wątroby;
- niedokrwistość;
- wczesna cukrzyca;
- prostata;
- zaburzenia okresu przekwitania u kobiet;
- stan wyczerpania nerwowego;
- poprawienie metabolizmu oraz podniesienie odporności;
- obniżenie poziomu cholesterolu;
- hamowanie procesów nowotworowych;
- detoksykacja organizmu;
- poprawienie kondycji cery, włosów i paznokci.

Przeciwwskazania:
- uczulenie na pyłek kwiatowy;
- stan astmatyczny;
- dychawica oskrzelowa;
- pierwszy trymestr ciąży.

Dawkowanie i przechowywanie:
Leczniczo: według wskazań lekarza.
Zapobiegawczo: 2-3 łyżeczki rozpuścić w letniej wodzie lub mleku, osłodzić miodem. Przyjmować dwa razy dziennie, rano na czczo i wieczorem przed snem. Kuracja jednorazowa powinna trwać 1-3 miesiące, 2-3 razy w ciągu roku. Unikać dodawania do płynów o temperaturze powyżej +45 °C. Przechowywać w hermetycznych opakowaniach, w suchym pomieszczeniu, bez dostępu światła, w temperaturze do 20 °C (najlepiej 3-4 °C).

   

   

PIERZGA (pyłek plastrowy)

       

Pierzga to zmagazynowany przez pszczoły w plastrze pyłek kwiatowy. Pszczoły po przyniesieniu pyłku do ula układają go warstwami w komórkach, dodają wydzielinę gruczołów ślinowych, dopełniają komórki miodem i zasklepiają woskiem. W warunkach beztlenowych mieszanina pyłku, miodu i śliny pszczół ulega fermentacji mlekowej, co powoduje jej konserwacje.

Składniki:
Skład chemiczny pierzgi jest podobny do pyłku kwiatowego, jednak aktywność i skuteczność jest kilkakrotnie większa, dzięki przetrawieniu przez pszczoły i procesom w czasie zakiszania. (zwiększenie stopnia przyswajalności przez organizm)
- białko-12% (aminokwasy egzogenne);
- tłuszcze 20%; cukry 31%;
- witaminy: (A, B1, B2, B6, B12, C, PP, E, D, K,);
- składniki mineralne: (P, S, Cl, K, Ca, Na, Mg, Fe, Cu, Zn, Co, Mo, Se, Cr, Ni, Si);
- kwas mlekowy;
- enzymy ślinowe pszczoły;
- hormony.

Wskazania:
- alergie;
- depresja;
- zmęczenie;
- dystrofia mięśniowa;
- niedokrwistość;
- choroby wzroku;
- schorzenia prostaty;
- marskość wątroby;
- hipoglikemia;
- bulimia;
- rekonwalescencja pooperacyjna;
- podniesienie odporności;
- usprawnienie metabolizmu;
- detoksykacja organizmu;
- poprawienie kondycji cery, włosów i paznokci;
- wspomaganie koncentracji;
- poprawienie sprawności fizycznej i umysłowej.

Przeciwwskazania:
- uczulenie na pierzgę;
- stan astmatyczny;
- dychawica oskrzelowa;
- pierwszy trymestr ciąży.

Dawkowanie i przechowywanie:
Leczniczo według wskazań lekarza.
Zapobiegawczo: 1-2 łyżeczki rozpuścić w letniej wodzie lub mleku, osłodzić miodem. Przyjmować dwa razy dziennie, rano na czczo i wieczorem przed snem. Kuracja jednorazowa powinna trwać 1-3 miesiące, 2-3 razy w ciągu roku. Unikać dodawania do płynów o temperaturze powyżej +45 °C. Przechowywać w hermetycznych opakowaniach, w suchym pomieszczeniu, bez dostępu światła, w temperaturze do 20 °C (najlepiej 3-4 °C).
Pierzgę można także spożywać w suchej postaci bez konieczności rozpuszczania.

Opracowano na podstawie literatury pszczelarskiej i medycznej.

---