Cw08 2, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, fiza


SPRAWOZDANIE Z LABORATORIUM FIZYKI

Imię i nazwisko:

Jarosław Mucha

Wydział:

Nawigacyjny

Kierunek:

Transport Morski

Tytuł ćwiczenia:

ćw. nr. 7 Wyznaczanie ciepła właściwego ciał stałych i cieczy

Grupa laboratoryjna:

XII

Data wykonania:

12.01.2001

Data oddania:

19.01.2001

Ilość ciepła Q potrzebna do podwyższenia temperatury masy m danej substancji lub do wywołania w niej innych zmian jest proporcjonalna do tej masy oraz do przyrostu temperatury ΔT:

Q = c m ΔT

gdzie:

c - współczynnik proporcjonalności zwany ciepłem właściwym

Pojemność ciepna K jest to stosunek ilości ciepła Q dostarczonej ciału, do przyrostu temperatury ΔT, jaki ona wywoła:

K = ΔQ / ΔT = c m [J / deg]

(wzór 1)

c = Q / mΔT [J / kg٠deg]

Liczbowo ciepło właściwe jest równe ilości ciepła potrzebnego do ogrzania 1 kg danego ciała o 1 deg. Wzór ten określa średnie ciepło właściwe w przedziale tempera-tur ΔT. W większym zakresie temperatur ciepło właściwe jest funkcją temperatury. Zależy też ono od stanu skupienia materii, np. woda ma ciepło właściwe dwukrotnie większe niż lód, zaś żelaza oraz niklu wykazuje zmiany wartości w okolicy przejścia z jednej postaci alotropowej w drugą.

- Ciepło właściwe zależy od warunków, w jakich ogrzewa się dane ciało. Przeprowadzony pomiar ciepła właściwego przy stałym ciśnieniu daje wynik większy od ciepła właściwego mierzonego przy stałej objętości. Różnica ta jest niewielka dla ciał stałych i cieczy, ale dla gazów, których współczynnik rozszerzalności jest większy, odgrywa ona istotną rolę.

- Ciepło właściwe ciała stałego czy cieczy mierzy się najczęściej za pomocą kalorymetru. Aby zmniejszyć do minimum wymianę ciepła naczynia wewnętrznego z otoczeniem, jest ono izolowane od naczynia zewnętrznego. Natomiast aby zmniejszyć straty przez promieniowanie, powierzchnie obu naczyń są wypolerowane oraz niklo-wane. Przy układaniu bilansu cieplnego zakłada się, że kalorymetr jest idealnie izolo-wany od otoczenia, to znaczy, że nie ma żadnej wymiany ciepła między nim i otoczeniem. W rzeczywistości jednak taka wymiana ciepła odbywa się cały czas wykonywania pomiaru.

Zadanie 8A. Wyznaczanie równoważnika wodnego kalorymetr

Ze względu na to, że kalorymetr składa się z różnych substancji (naczynie alu-miniowe, korek gumowy, termometr szkalany), nie można pojemności cieplnej wyliczyć ze wzoru 1, lecz wyznacza się ją doświadczalnie.

Równoważnikiem wodnym kalorymetru W nazywa się taką masę wody, która po ogrzaniu o 1 deg pobierze tyle samo ciepła, co kalorymetr ogrzany o 1 deg. Pojemność cieplna tej wody równa się więc pojemności cieplnej kalorymetru:

mw٠cw = mk٠ck,

a więc masa wody mw = W = (mk٠ck) / cw [kg]

W celu wyznaczenia równoważnika wodnego W do kalorymetru o masie mk, w którym znajduje się woda o masie m1, wlewa się podgrzaną wodę o masie m2 i temperaturze T2. Temperaturę początkową kalorymetru z wodą oznacza się przez T1, a temperaturę końcową układu - przez T3.

Ciepło oddane przez wlaną wodę jest równe:

Q1 = m2cw(T2 - T3)

Ciepło pobrane przez kalorymetr z wodą wynosi:

Q2 = (m1cw + mkck)(T3 - T1)

Ponieważ Q1 = Q2,

więc:

m2cw (T2 - T3) = (m1cw + mkck)(T3 - T1),

stąd:

W = [m2(T2 - T3)] / (T3 - T1) - m1.

DANE:

mk = 0,191 kg T1 = 19oC = 292oK

m1 = 0,115 kg T2 = 90oC = 363oK

mk + m1 = 0,306 kg T3 = 56oC = 329oK

m2 = 0,152

W = 0,02468 kg

Zadanie 8B. Wyznaczyć ciepło właściwe ciała stałego

Ciało o masie m ogrzewa się do temperatury T1. Następnie zanurza się je w wodzie o masie m2, która jest w kalorymetrze. Oznacza się początkową temperaturę kalorymetru z wodą przez T2. Po wyrównaniu temperatur należy odczytać temperaturę końcową T3 i z bilansu cieplnego znaleźć ciepło właściwe badanego ciała:

- ciepło oddane przez badane ciało:

Q1 = m٠c (T1 - T3)

- ciepło pobrane przez kalorymetr z wodą:

Q2 = cw (mw + W)(T3 - T2)

stąd:

c = [cw(mw + W)(T3 - T2)] / [m(T1 - T3)]

DANE:

m = 0,175 [kg] T1 = 97oC = 370oK

mw = 0,071 [kg] T2 = 21oC = 294oK

cw = 4181,1023 [J/kg deg] T3 = 31oC = 304oK

c = 346,35 [J/kg٠K]



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
cw07, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, fiza
Cw02 1, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, fiza
Cw10 1, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, fiza
Cw03 1, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, fiza
FIZA 14, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, FIZYKA 2
FIZA 9, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, FIZYKA 2
fiza 2, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, Semestr 2, Wykład
FIZA 10, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, FIZYKA 2
Cw01 2, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, fiza
fiza Cw04, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, fiza
cw07, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, fiza
DEFINICJE W SKRÓCIE, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, Semestr 1, Wykład
Koło Fizyka2 - alles, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, Semestr 1, Wykład
fizyka egzamin II sem, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, Semestr 2, Wykład
Sciaga fizyka, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, Semestr 1, Wykład
Sciaga fizyka4, Akademia Morska, 1 rok, Fizyka, FIZYKA1, Fizyka, Semestr 1, Wykład
wahadlo torsyjne, Akademia Morska, I semestr, FIZYKA, Fizyka - Laboratoria

więcej podobnych podstron