Uwzględnianie trendów deterministycznych w modelu
Test Dickeya i Fullera można stosować do badania stacjonarności odchyleń od średniej lub trendu deterministycznego.
Rozważa się następujące zależności:
(1a)
(1) - proces stochastyczny z dryfem.
(2a)
Równanie (2) uwzględnia dryf i liniowy trend deterministyczny.
(3a)
Równanie (3) uwzględnia dryf i kwadratowy trend deterministyczny.
Właściwe regresje w tych przypadkach mają postać (Davidson i MacKinnon (2004), str. 615):
(1b)
(2b)
(3b)
Model
|
prawdziwy proces {εt}~ iiN(0,σ2)
H0: |
asymptotyczna wartość krytyczna dla DF oraz statystyki F poziom istotności: α=0,05 Davidson i MacKinnon (2004), str. 615, Hamilton 1994, str. 502 Dickey i Fuller 1981*, 1979** |
|
|
DFα = -1,941, |
|
|
DFα = -2,861; Fα = 4,59* |
|
β0 ≠0 |
DFα - kwantyl N(0,1);
|
|
|
DFα = -3,410; Fα = 6,25* |
|
|
DFα =-3,410**; Fα = 4,68* |
|
|
-3,832 (?) |
Niech
∈(-2,0], t =1, ..., T,
(po zastosowaniu MNK).
F = [(SSE0- SSE1)/k2]/[ SSE1/(T-k)], k - liczba szacowanych parametrów w modelu odpowiadającym H1, k2 - liczba restrykcji zerowych w H0, SSEi - suma kwadratów reszt w modelu odpowiadającym Hi