PROGRAM WYCHOWAWCZY

„INTEGRACJA”

...każdy ma prawo do szczęścia

 i swego miejsca w społeczeństwie

Maria Grzegorzewska

ZAŁOŻENIA PROGRAMU

Program swoim działaniem obejmuje zespół klasowy, w którym uczą się
dzieci w normie intelektualnej i dzieci z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim.
Z niepełnosprawnością intelektualną łączą się najbardziej negatywne czynniki utrudniające zdobycie popularności w klasie. Szczególnie niekorzystny wpływ mają tu niepowodzenia w nauce, nadpobudliwość emocjonalna, zahamowania psycho-ruchowe, a także niski poziom warunków materialnych i kulturalnych rodziców. Nieodzowne więc jest stwarzanie sytuacji aktywizujących i integrujących społecznie tych uczniów, zapobieganie odrzuceniu ich poza krąg grupy rówieśników sprawnych intelektualnie.

Program ma pomóc uczniom zrozumieć potrzebę tolerancji dla wszelkiej odmienności i ograniczeń, uczyć wzajemnej akceptacji oraz budowania więzi koleżeńskich w naturalnych sytuacjach zabawowych i społecznych.

ZADANIA INTEGRUJĄCE

1. Stwarzanie uczniom warunków do wzajemnego poznawania się, komunikowania i kształtowania pozytywnych stosunków koleżeńskich,

2. Tworzenie korzystnych warunków dla nabywania prawidłowych wartości moralnych.

3. Zapobieganie izolowaniu uczniów mających problemy w nawiązywaniu bliższych kontaktów z kolegami.

4. Przygotowanie do normalnego życia w społeczeństwie przez wspólną naukę, zabawę i rekreację.

5. Tworzenie sytuacji aktywizujących i integrujących społecznie uczniów lekko upośledzonych, przydzielanie im klasowych funkcji i ról.

6. Wspieranie integracji pomiędzy uczniami jednej klasy oraz całej szkoły podczas lekcji, przerw, zajęć pozalekcyjnych, imprez i uroczystości klasowych i szkolnych.

7. Budowanie integracji pomiędzy rodzicami dzieci pełno- i niepełnosprawnych umysłowo podczas imprez i uroczystości klasowych , zebrań klasowych, spotkań z rodzicami.

8. Koordynowanie tematyki wychowawczej realizowanej przez nauczycieli innych przedmiotów, wzmacnianie ich działań poprzez dobór treści do indywidualnych możliwości ucznia, stosowanie pochwały, dobrej oceny.

9. Przeprowadzenie cyklu zajęć integrujących podczas lekcji do dyspozycji wychowawcy klasowego.

GŁÓWNY CEL WYCHOWAWCZY

Współdziałanie uczniów pełno- i niepełnosprawnych intelektualnie w realizacji wspólnych celów, przyjęcie wspólnych wartości, tworzenie więzi emocjonalnych, identyfikacja z grupą.

CELE SZCZEGÓŁOWE

• wzajemne poznawanie się i akceptacja odmienności,

• budowanie poczucia własnej wartości,

• uczenie się tolerancji i empatii,

• przełamywanie własnych słabości i ograniczeń,

• nabywanie przydatnych umiejętności interpersonalnych (asertywność,
  budowanie wiary w siebie i zespół, rozwiązywania konfliktów),

• kształcenie poczucia odpowiedzialności za siebie i innych,

• zaspokajanie potrzeby uznania, akceptacji i bezpieczeństwa,

• tworzenie możliwości zespołowego podejmowania decyzji oraz możliwości
  dzielenia się swoimi sukcesami z innymi,

• kształcenie społecznego sposobu bycia oraz świadomości przynależności do społeczeństwa.

METODY I FORMY PRACY

• pogadanki, dyskusje,

• gry i zabawy, konkursy,

• drama,

• burza mózgów,

• wycieczki,

• uroczystości klasowe i szkolne,

• zebrania i spotkania klasowe rodziców,

• obserwacja,

• zajęcia integracyjne.

EFEKTY DZIAŁAŃ WYCHOWAWCZYCH

Uczeń:

• ma poczucie przynależności do zespołu klasowego,

• jest wrażliwy na potrzeby rówieśników,

• jest tolerancyjny, szanuje siebie i innych,

• ma poczucie własnej wartości, pewności siebie,

• wyraża chęć współdziałania w grupie rówieśniczej,

• poznaje, współtworzy i przestrzega norm i zasad przyjętych w grupie,

• doświadcza współodpowiedzialności za działanie własne i grupy.
  

EWALUACJA PROGRAMU

• obserwacja zachowań uczniów,

• analiza dokumentów,

• rozmowy z dziećmi i ich rodzicami,

• ankiety,

• badania socjometryczne.

OSOBY WSPIERAJĄCE REALIZACJĘ PROGRAMU

• rodzice,

• nauczyciele,

• pedagog szkolny,

• pielęgniarka szkolna.

Czas realizacji programu - 2 lata (kl. Va - 2004/05, kl.VIa - 2005/06)

Uwaga. Scenariusze zajęć lekcyjnych mogą być realizowane w dowolnej klasie II etapu edukacyjnego, której uczniowie mają problemy z identyfikacją w grupie.

Literatura.

H. Łaś, W. Rempel: Funkcjonowanie klas specjalnych dla upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim w szkołach powszechnych”. Studia Pedagogiczne, t. 51. 1984r

Z. Sękowska: Dziecko upośledzone umysłowo [w:] Wybrane zagadnienia z psychologii i pedagogiki upośledzonych umysłowo, PWN, Warszawa 1985.

A. Giryński : Próba oceny zachowań prospołecznych osób upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim.

E. Brudnik, A. Moszyńska, B. Owczrska: Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie. Przewodnik po metodach aktywizujących, Kielce 2000.

M. Gruszka, I. Janiak, J. Prarat: Scenariusze godzin wychowawczych dla szkoły podstawowej.

M. Jachimska: Grupa bawi się i pracuje.

Opracowała:

Krystyna Kołodziejska

1